Οι χοροί και τα νταούλια που έστησαν κάποιοι επειδή εξασφαλίσαμε, λέει, μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, «ένα ήρεμο καλοκαιρινό τρίμηνο» ξεπέρασαν τα όρια της γελοιότητας.
Μερικοί το κατάλαβαν και σταμάτησαν για να μη γίνουν εντελώς ρεζίλι. Κάποιοι ανακάλυψαν ότι αναβλήθηκαν οι εκλογές.
Άλλοι βάλθηκαν να διώξουν τον Δένδια από το Υπουργείο Εξωτερικών για να μη χαλάσει, λέει, την προσδοκώμενη θερινή φιέστα φθάνοντας το παράλογο σε παροξυσμό.
Διότι αν ο Δένδιας είναι ο υπερπατριώτης που χαλάει τη σούπα του “ήρεμου θέρους”, αναγκαστικά καταχωρούν τον πρωθυπουργό στην κορυφή του ενδοτισμού, κυριολεκτικά για «μια χούφτα τουριστικά δολάρια». Οπότε το θέμα Δένδια ευτελίζεται από ζήτημα Εθνικής πολιτικής σε διαμάχη της Εσωκομματικής καμαρίλας.
Όσο για την “εισαγωγή τουριστών” είχε, έχει και θα έχει και ένα πολιτικό υπόβαθρο, εξαρτάται από τις διαθέσεις των “έξω” απέναντί μας, να υποβοηθήσουν ή να βυθίσουν την Ελληνική βάρκα: Ο Πούτιν π.χ. σαμποτάρει τη ροή των Ρώσων προς την Τουρκία, οι Άγγλοι υπονομεύουν τις αφίξεις προς την Ελλάδα κ.λπ.
Στο βάθος η εξήγηση για όλα αυτά μάλλον είναι απλά η – φημολογούμενη – Γερμανοφιλία του φερόμενου νέου υπουργού Εξωτερικών (Γεραπετρίτης) και οι αντιθέσεις που προκύπτουν.
Το επιχείρημα ενισχύεται από το ότι οι ίδιοι που υψώνουν τώρα τον κ. Γεραπετρίτη τον είχαν φλομώσει (και εμάς μαζί του) για την «δεδομένη ανικανότητά του και τα συνεχή λάθη του» και τον προόριζαν για οριστική έξοδο και απομάκρυνση.
Καταλαβαίνει ο καθένας ότι ο υπόγειος και υπέργειος προσωπικός ενδοκυβερνητικός πόλεμος δεν προμηνύει ήρεμο θέρος. Έτσι ώστε η ΝΔ ως κυβέρνηση να μην υστερεί σε τίποτα από τον ΣΥΡΙΖΑ που τρώει τις σάρκες του, ως αντιπολίτευση. Οι δημοσκοπήσεις, σταθερές, αποτυπώνουν την αδιαφορία του κόσμου.
Ο Ερντογάν κέρδισε χρόνο μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο και την πολύωρη συνομιλία Μπάιντεν-Πούτιν αλλά η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι στο «να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους Ευρωπαίους (ΕΕ), παρά το φιλοτουρκικό παιχνίδι της Γερμανίας.
Το παίγνιο του Ερντογάν
Η στάση ΗΠΑ-ΕΕ είναι απλή, σαφής και σταθερή:
-Θέλουν μαζί τους την Τουρκία.
-Την θέλουν εναντίον της Ρωσίας του Πούτιν.
-Την θέλουν να κάνει τις δουλειές τους, π.χ. να συμβάλει στην ομαλή αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και στον έλεγχο αυτής της σκληροτράχηλης χώρας.
-Και κυρίως θέλουν την Τουρκία εκεί ως φράχτη για να εμποδίσει μια επάνοδο της ρωσικής επιρροής.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ……….
