Κάθε εκλογική αναμέτρηση εδώ και αρκετά χρόνια έχει κρίσιμα χαρακτηριστικά. Το ίδιο ισχύει και γι’ αυτή της 21ης Μαΐου. Αυτά τα δύσκολα χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που ισοπέδωσε κόπους μιας ζωής, προσδοκίες και όνειρα για το μέλλον, ατομικά και συλλογικά.
Ζήσαμε την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία, ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών και οικονομικών επιλογών τεσσάρων δεκαετιών, που επέφεραν μια ανάπτυξη με «πήλινα πόδια».
Ταυτόχρονα, ως συνέπεια της αντίδρασης της κοινωνίας στην κατάληξη αυτής της πορείας, της απώλειας του 25% του ΑΕΠ και της επιβολής ακραίων δημοσιονομικών περιορισμών, βιώσαμε μια συγκλονιστική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, με νέες επιλογές μπροστά στα νέα προβλήματα, με απόρριψη των λανθασμένων πολιτικών και οικονομικών πρακτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να αναλάβει τις ευθύνες της διακυβέρνησης που του ανέθεσε ο λαός το 2015, έχοντας ήδη απευθύνει, από το έδαφος της Αριστεράς, ευρύτερο προσκλητήριο συνένωσης δυνάμεων με πολιτικά σχήματα, τάσεις, ρεύματα ιδεών και προσωπικότητες του ευρύτερου αριστερού και προοδευτικού τόξου.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οικονομικές και πολιτικές, στάθηκε με τόλμη απέναντι σε όλες τις προκλήσεις. Αναγκασμένος να κινηθεί έξω από το πρόγραμμά του σε πολλές περιπτώσεις και υπό πολύ μεγάλες πιέσεις, προχώρησε με επιτυχίες, με αποτυχίες, με συμβιβασμούς, αλλά στο τέλος κατόρθωσε να εκπληρώσει τις πιο βασικές του δεσμεύσεις.
Αποσόβησε την ανθρωπιστική κρίση που απειλούσε το 1/3 του πληθυσμού, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, ρύθμισε την αποπληρωμή του χρέους στα 9 δις ευρώ ετησίως, αντί των 22 δις του 2014 και συγκέντρωσε 37 δισ. ευρώ στο κρατικό ταμείο, προκειμένου να δανειζόμαστε με μικρότερο επιτόκιο και να αποτινάξουμε τα ασφυκτικά δεσμά του ΔΝΤ.
Δυστυχώς, η τετραετής διακυβέρνηση της χώρας από τη ΝΔ με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, οδήγησε στην ανατροπή και την ακύρωση πολλών θετικών βημάτων που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε να πούμε πολλά. Ενδεικτικά, θα αναφέρω τα εξής:
Αντιμετωπίζοντας την παγκόσμια ενεργειακή κρίση, η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να μη περιορίσει τις συνέπειές της. Τα γεγονότα μιλούν. Υποτίμησε αρχικά το πρόβλημα με εκτιμήσεις, τον Σεπτέμβριο του 2021, για επιβάρυνση των λογαριασμών κατά 2-3 ευρώ.
Παρά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, αρνήθηκε να λάβει εγκαίρως μέτρα που θα περιόριζαν το κόστος για τους καταναλωτές, αλλά, κυρίως, θα προλάβαιναν την αλυσιδωτή αντίδραση της ενεργειακής ακρίβειας, η οποία πέρασε στην παραγωγική και μεταφορική δραστηριότητα.
Διαφορετικό θα ήταν το ύψος του πληθωρισμού, εάν είχε μειωθεί ο ΦΠΑ στην ενέργεια και ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στα καύσιμα για το διάστημα της κρίσης. Ακόμη κι αργότερα, αν μείωναν τον ΦΠΑ στα τρόφιμα.
Προφανώς και δεν μιλάμε για μηδενικές επιπτώσεις, ωστόσο οι επιδόσεις των άλλων χωρών στις ελαφρύνσεις για τους πολίτες τους υπερτερούν στη γενική τους εικόνα κατά πολύ σε σχέση με αυτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ιδίως αφού μετέτρεψε την ενεργειακή κρίση σε κρίση αισχροκέρδειας, γιατί επέλεξε να αφήσει ανέγγιχτο τον μηχανισμό διαμόρφωσης της χονδρικής τιμής ηλεκτρικού ρεύματος και το χρηματιστήριο Ενέργειας, προτιμώντας να επιδοτεί τις ενεργειακές εταιρείες για να μην εμφανίζεται ολόκληρη η επιβάρυνση στους λογαριασμούς και να προστατεύει τα υπερκέρδη τους.
Λες και σ’ αυτούς τους καιρούς οι ενεργειακές εταιρείες πρέπει να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους και όλοι οι άλλοι να χάνουν υποχρεωτικά.
Στον τομέα της υγείας, παρά την πανδημία και τις δημοσιονομικές ελευθερίες που αυτή επέφερε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δημόσιο σύστημα αποδυναμώθηκε αντί να ενισχυθεί.
Οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί της πανδημίας μας έφεραν, δυστυχώς, στις πρώτες θέσεις στον αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους, στην Ευρώπη. Η ύφεση της πανδημίας βρίσκει το υγειονομικό προσωπικό, γιατρούς και νοσηλευτές, εξουθενωμένο, τις υποδομές υποβαθμισμένες, το θεσμικό πλαίσιο να ενισχύει την επέκταση του ιδιωτικού τομέα σε βάρος του δημοσίου, με αύξηση της οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών.
Θα περίμενε κανείς ότι, εκ των πραγμάτων, η κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας θα είχε φτάσει τουλάχιστον στα επίπεδα του 2009, πριν εκδηλωθεί η οικονομική κρίση με τις μεγάλες περικοπές. Μα ούτε αυτό δεν κατάφερε η κυβέρνηση, παρά τις διευκολύνσεις, παρά τα 40 δισ. ευρώ που δανείστηκε, ενώ η κατάσταση στα νοσοκομεία και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι, πραγματικά, χάλια.
Τα ζητήματα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας του Τύπου δοκιμάστηκαν με αλλεπάλληλα σκάνδαλα που θα είχαν ρίξει κυβερνήσεις σε άλλα κράτη. Το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικά σκάνδαλο, αυτό των υποκλοπών, δεν έχει απαντηθεί.
Δεδομένες οι ευθύνες του πρωθυπουργού, ενώ και ο ίδιος παραδέχτηκε εσχάτως ότι πρόκειται για σκάνδαλο. Από το Μαξίμου εκπορεύονταν οι εντολές.
Παρακολούθηση υποψήφιου Αρχηγού κόμματος, που την ακολούθησαν επιπτώσεις από ένα επίπεδο και κάτω, όταν αποκαλύφθηκε, αλλά ποτέ δεν ειπώθηκε ποιος ήταν ο λόγος εθνικής ασφάλειας για την παρακολούθηση, η οποία εμφανίστηκε και ως νομότυπη!
Η Κυβέρνηση προωθούσε το παράνομο λογισμικό Predator και έδινε το «πράσινο φως» στην ΕΥΠ για τη χρήση του. Είχαμε παρακολούθηση δημοσιογράφων, του Αρχηγού του στρατεύματος, του μισού Υπουργικού Συμβουλίου, ακόμη και συγγενών του πρωθυπουργού, καθώς και μια βαθιά περιφρόνηση προς τα δημοκρατικά φρονήματα και τη συνείδηση των δημοκρατικών πολιτών, μέσα από τη φράση «μα ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται»! Κι ακόμη περιμένουμε απαντήσεις.
Το διαβόητο «Επιτελικό Κράτος» φάνηκε ότι ήταν ικανό μόνο για τις απευθείας αναθέσεις των περίπου 10 δισ. ευρώ και την επιλογή εταιρειών που αδειοδοτούνταν μέχρι και μία ημέρα πριν την ανάθεση.
Όταν ήρθε η ώρα των Τεμπών αποκαλύφθηκε πλήρως η «γύμνια» του και κρύφτηκε πίσω από το «ανθρώπινο λάθος» του σταθμάρχη, που κι αυτόν με «μέσο» τον είχαν τοποθετήσει στη θέση του.
Η λίστα των αρνητικών πεπραγμένων είναι μεγάλη. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μιλά με τους πολίτες για το αύριο, αντιλαμβανόμενος πλήρως ότι από τη μία είναι ζωτικής σημασίας ένα σταθερό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον κι από την άλλη ότι οφείλουμε να διαμορφώσουμε ένα βιώσιμο όραμα, ένα νέο παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο για τα επόμενα χρόνια.
Η χώρα πρέπει να συναντήσει το μέλλον της κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με την οικονομική πολιτική της ΝΔ, η οποία υποβαθμίζει τις εργασιακές σχέσεις και υλοποιεί παρωχημένα μοντέλα ανάπτυξης, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να αποκλείονται από τη χρηματοδότηση.
Μόνο η εκτίναξη του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου, σε συνδυασμό με την μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, κατά 40%, δείχνουν το που πάμε.
Όλα όσα μας οδήγησαν στην χρεοκοπία επανεμφανίζονται λες και δεν μάθαμε τίποτα και νέες «φούσκες» γίνονται πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έρχεται μπροστά στον κόσμο και στις υπόλοιπες αριστερές και προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις με 11 βασικά σημεία-δεσμεύσεις, που έχουν να κάνουν με τη ρύθμιση των χρεών, την τραπεζική πολιτική, τον δημόσιο έλεγχο στο νερό και την ενέργεια, την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, την ανάδειξη της αξιοκρατίας, την ενίσχυση του πολιτιστικού τομέα και των δημιουργών, τις πολιτικές για νέους και για γυναίκες, τη στήριξη των ατόμων με αναπηρία, την ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας, την παιδεία με ίσες ευκαιρίες για όλους και έναν ισχυρό δημόσιο τομέα υγείας σε αντιδιαστολή με τις εικόνες ντροπής στα νοσοκομεία.
Πάνω σε αυτές τις βάσεις αναζητούμε να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δίνει η απλή αναλογική για μια έντιμη προγραμματική συμφωνία που θα οδηγήσει στη συγκρότηση Αριστερής-Προοδευτικής Κυβέρνησης Συνεργασίας, με μια μεγάλη κοινωνική υποστήριξη.
Μπορεί να συμβεί αν το θελήσουμε, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Τώρα ξέρουμε και μπορούμε και η ίδια η κοινωνία απαιτεί «Δικαιοσύνη Παντού». Στις 21 Μαΐου ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το μέλλον που θέλουμε για τον τόπο και τα παιδιά μας!
