Είναι πρωτοφανές και απαράδεκτο να μοριοδοτείται και να θεωρείται ατομικό προσόν η κυβερνητική απόφαση (πρωθυπουργός-υπουργοί) για τον τρόπο πρόσληψης δημοσίων υπαλλήλων γενικά και εν προκειμένω εκπαιδευτικών.
Μέχρι το 1998 η κυβερνητική απόφαση (κυβέρνηση – υπουργοί) ήταν ότι ο τρόπος πρόσληψης Δ.Υ- εκπαιδευτικού προσωπικού ήταν λογικό και ηθικό να γίνεται με τη σειρά κατάθεσης δικαιολογητικών μετά τη λήψη του πτυχίου (βλέπε επετηρίδα).
Το 1998 νέα πολιτική – κυβερνητική απόφαση αλλάζει τον τρόπο που οι κυβερνώντες αντιλαμβάνονται ως λογικό και ηθικό και καθιερώνουν τις εξετάσεις δια του ΑΣΕΠ, ενώ παράλληλα η ίδια πολιτική – κυβερνητική απόφαση θεωρεί εξίσου νόμιμο, λογικό και ηθικό να τρέχουν παράλληλα και προσλήψεις μέσω επετηρίδας για κάποιο χρονικό διάστημα. Παράλληλα άλλη πολιτική – κυβερνητική απόφαση θεωρεί ότι παράλληλα με τους επιτυχόντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ θα μοριοδοτούνται με την ηρωική προϋπηρεσία τους ως αναπληρωτών ανά την Ελλάδα.
Από τις παραπάνω πρόχειρες σκέψεις μου προκύπτει ξεκάθαρα ότι όλοι οι τρόποι πρόσληψης ήταν εξίσου ΝΟΜΙΜΟΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ αφού ήταν αποτέλεσμα πολιτικών – κυβερνητικών αποφάσεων.
Ως εκ τούτου αφού ήταν όλες εξίσου νόμιμες θα πρέπει να συμβαίνουν τα εξής:
1. Αν κάτι πρέπει να βαθμολογηθεί με μόρια είναι ο τρόπος σκέψης και λήψης της πολιτικής – κυβερνητικής απόφασης που έλαβαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις για τον τρόπο πρόσληψης του κάθε δημοσίου υπαλλήλου και ειδικότερα των εκπαιδευτικών οι οποίες κατά παράδοξο τρόπο δεν αμφισβητούνται ως προς τη νομιμότητα λήψης τους.
Οι μόνοι που πρέπει να βαθμολογηθούν με μόρια σύμφωνα με τα παραπάνω (ποια λίγα- ποια πολλά) είναι οι εκάστοτε κυβερνήσεις που έλαβαν τις σχετικές αποφάσεις και όχι οι Δ.Υ και ειδικότερα οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι προσελήφθησαν σύμφωνα με τους κανόνες, προϋποθέσεις και τα θέσφατα που όριζαν οι εκάστοτε Δημοκρατικά εκλεγμένες πολιτικές κυβερνήσεις.
Αυτό λέγεται κατ’ αρχήν πολιτική ευθύνη η οποία είναι συγκεκριμένη και περιλαμβάνει πρόσωπα και ονόματα που έλαβαν τις συγκεκριμένες αποφάσεις ενδεχομένως δε να προκύπτει και αστική ευθύνη των συγκεκριμένων προσώπων αφού (όπως προκύπτει από τη διαφορετική μοριοδότηση) οι λιγότερο νόμιμες αποφάσεις τους όπως τις διατύπωσαν με όρους- προϋποθέσεις και θέσφατα αυτές οδηγούν ενδεχομένως σε απώλεια θέσης εργασίας καθώς οι πολιτικές αποφάσεις τους καθιστούν εξατομικευμένα μειωμένων προσόντων τους Δ.Υ και εκπαιδευτικούς που προσελήφθησαν βάσει αυτών και φυσικά σε οριστική απώλεια εισοδήματος –εργασίας και ειδικότερα καταστροφής της οικογενειακής τους ζωής.
Είναι και η ηθική βλάβη που αφορά Δ.Υ – εκπαιδευτικούς αφού τους χαρακτηρίζει ως προσληφθέντες με ύποπτες ή λιγότερο νόμιμες διαδικασίες – κατά τη μοριοδότηση πάντα (βλ. επετηρίδα) καθώς θεωρεί αυτούς εντέλει ως προϊόν ύποπτης (μειωμένης αξιοπιστίας ) εκ του τρόπου πρόσληψής τους.
2. Ή στα πλαίσια της συνέχειας του κράτους οι όποιες αποφάσεις ελήφθησαν από εκλεγμένες δημοκρατικά κυβερνήσεις που όριζαν τις προϋποθέσεις και τους όρους πρόσληψης κάθε Δ.Υ – εκπαιδευτικού τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι εξίσου απολύτως νόμιμες και ισότιμες και όχι άλλες λιγότερο νόμιμες ή λιγότερο ή περισσότερο αξιόπιστες, αφού στο ανώτατο δυνατό επίπεδο η καθεμιά τη δεδομένη χρονική στιγμή όριζε τα παραπάνω χωρίς τη δυνατότητα οποιασδήποτε αλλαγής των όρων ή προϋποθέσεων από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο για πρόσληψη στο Δημόσιο απλό πολίτη.
Έτσι δεν μπορεί να υπάρχει εξατομίκευση της ευθύνης στον καθένα Δ.Υ ξεχωριστά βαθμολόγηση της «τιμιότητας» του τρόπου πρόσληψής του με ανάλογη δήθεν αμερόληπτη μοριοδότηση.
Τονίζω για μια ακόμη φορά ότι ο τρόπος πρόσληψης του κάθε Δ.Υ κατ’ επέκταση και του εκπαιδευτικού εφόσον έγινε με κανόνες και προϋποθέσεις που όριζαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και στα πλαίσια της συνέχειας του κράτους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο μοριοδότησης για παραμονή ή όχι στη θέση εργασίας την οποία εφόσον πληρούσε τα εκάστοτε οριζόμενα νομίμως κατέλαβε και κατέχει.
Άλλως, όπως προανέφερα καθίσταται δια της διαφορετικής και ανάλογα με την εκάστοτε πολιτική – κυβερνητική απόφαση, όπως προκύπτει από τη διαφορετική μοριοδότηση πλέον περισσότερο ή λιγότερο ύποπτος ως προς τη νομιμότητα του τρόπου πρόσληψής του και της ικανότητας ή όχι προσφοράς στη συγκεκριμένη θέση που κατέχει, δηλαδή αυτός που θα πάρει λιγότερα μόρια εξαιτίας του τρόπου πρόσληψής του θα κινδυνεύει με απώλεια της θέσης εργασίας ασχέτως αν είναι άριστος στη δουλειά του.
Αυτό το γαϊτανάκι της ΔΙΑ της αλλαγής του τρόπου πρόσληψης από τις εκάστοτε κυβερνήσεις που θα καθιστά λιγότερο «τίμια προσληφθέντες» στο Ελληνικό Δημόσιο και κατ’ επέκταση όπως προανέφερα λιγότερο ικανούς για την προσφορά υπηρεσίας στον πολίτη αν αλλάζουν οι όροι πρόσληψης ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΡΑ γιατί π.χ αν αύριο οι όροι και οι προϋποθέσεις για την πρόσληψη στο Δημόσιο είναι οι εξετάσεις υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ μόνον για κατόχους μεταπτυχιακών ή διδακτορικών οι μέχρι χθες προσληφθέντες με πτυχίο ΑΕΙ με εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ θα είναι με λιγότερο τίμιο τρόπο προσληφθέντες, άραγε και με λιγότερα μόρια, από αυτούς που θα προσληφθούν μετέπειτα από κάποιον μεθαυριανό διαγωνισμό με τους άλλους όρους που προανέφερα.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Είναι αδιανόητο να τιμωρούνται εξατομικευμένα πολίτες γιατί πληρούσαν τους όρους και τις προϋποθέσεις που έθεταν οι εκάστοτε δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις στη διαμόρφωση των οποίων δεν είχαν την παραμικρή δυνατότητα πρόσβασης.
3. Ή εφόσον ο τρόπος πρόσληψης βασίζεται σε εκάστοτε νόμιμες κυβερνητικές- πολιτικές αποφάσεις στα πλαίσια της συνέχειας του κράτους ή όλοι πρέπει να βαθμολογηθούν με τον ίδιο αριθμό μορίων ως προς τον τρόπο πρόσληψης σύμφωνα με τα παραπάνω και δεν θα πρέπει να είναι αντικείμενο μοριοδότησης ο τρόπος πρόσληψης – η πρόσληψη θα πρέπει να γίνεται αντικείμενο ερεύνης εξατομικευμένα αποκλειστικά και μόνο αν ήταν νόμιμη ή παράνομη ως προς τα εισφερθέντα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τον καθένα ατομικά με τις εκάστοτε προβλεπόμενες συνέπειες του νόμου.
Θα πρέπει να μπει τέλος στη συζήτηση που έχει ανοίξει μετά τα προαναφερθέντα γι’ αυτό το γκεμπελικής διχαστικής εμπνεύσεως ιδεολόγημα περί μοριοδοτήσεως του τρόπου νόμιμης πρόσληψης στο Δημόσιο, δια των εκάστοτε κυβερνητικών αποφάσεων που μόνο πικρούς παραλληλισμούς φέρνει στο μυαλό:
«ΣΚΛΗΡΟ» ΑΣΕΠ-ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΓΚΥΟΣ=30 ΜΟΡΙΑ
«ΜΑΛΑΚΟ» ΑΣΕΠ-ΜΕΤΡΙΩΣ ΕΓΚΥΟΣ =20 ΜΟΡΙΑ
ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ-ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ=5 ΜΟΡΙΑ
Όπως δεν υπάρχει «ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ» έτσι σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει «ΟΛΙΓΟΝ ΝΟΜΙΜΟΣ ΠΡΟΣΛΗΨΙΣ».
Αυτή η συζήτηση περί μοριοδοτήσεως στο Δημόσιο θα πρέπει να λάβει τέλος οριστικά ως παντελώς παράλογη αβάσιμη και συνάμα προσβλητική για αυτούς.
Ενώ θα πρέπει να αναδειχθεί το «θράσος των χιλίων πιθήκων» της παρούσας κυβέρνησης η οποία ως προερχόμενη από παρθενογένεση ως μη αποτελούσα συνέχεια του ελληνικού κράτους η οποία αντί να «μοριοδοτεί» τις κυβερνήσεις που εξέδωσαν τις κυβερνητικές περί προσλήψεων αποφάσεις θυματοποιεί οδηγώντας σε σφαγή τους ανθρώπους που «βάδισαν» σύμφωνα με τις οδηγίες-αποφάσεις τους.
Μάλιστα διατυπώνεται από τον καθ’ ύλη Υπουργό κ. Μητσοτάκη και το πρωτοφανές ότι «η εξυγίανση» (διάβαζε σφαγή) στο Δημόσιο αποτελεί ένα είδος ανάληψης ευθύνης για την κατά τα προηγούμενα χρόνια και την τυχόν λανθασμένη πολιτική που ακολουθήθηκε στο Δημόσιο.
Δηλαδή κυβερνητική και κομματική εξιλέωση όχι με δικό τους πολιτικό και προσωπικό κόστος αν έκαναν κάτι λάθος ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ Δ.Υ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ «ΣΦΑΛΜΑ» ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΤΗΡΗΣΟΥΝ «ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ».
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.
ΠΟΣΗ ΜΕΛΑΝΗ ΕΧΕΙ ΧΥΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ «ΣΚΛΗΡΟΥ» ΑΣΕΠ ΟΤΑΝ «ΝΕΡΩΘΗΚΕ» ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ;
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΣΤΕ.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ «ΣΚΛΗΡΟΥ»ΑΣΕΠ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΤΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΟΥΝ – ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΠΡΙΜΟΔΟΤΗΣΗ – ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
{jcomments on}