Συμπλήρωσε αισίως ένα μήνα εξουσίας το κυβερνητικό σχήμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι πρώτες εντυπώσεις είναι μάλλον ανάμικτες μην επιτρέποντας την εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος.
Το αναμφίβολα θετικό είναι μια αίσθηση ταχύτητας στην υλοποίηση. Που προδίδει επεξεργασμένο σχέδιο. Το ερώτημα είναι όμως οι στόχοι που εξυπηρετεί το σχέδιο αυτό.
Γιατί δημιουργείται η εντύπωση πως αποτελεί βασική προτεραιότητα μια γρήγορη κατάληψη του κράτους την ώρα που όλοι οι αντίπαλοι, σαστισμένοι, προσπαθούν να ανασυνταχθούν. Θα μου πείτε, κακό είναι να θέλει να ελέγχει η κυβέρνηση την κρατική μηχανή;
Όχι από την ώρα που αυτό δεν γίνεται με πελατειακούς όρους, μικροκομματικές μεθοδεύσεις και άγαρμπες, ρεβανσιστικού τύπου πρακτικές. Και στο κεφάλαιο αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δυστυχώς δεν μας εκπλήσσει ευχάριστα.
Η βιασύνη να ελέγξει το σύστημα την οδηγεί σε λάθη και νομικές ακροβασίες που παραπέμπουν σε καθεστωτικές αντιλήψεις άλλων περιόδων της μεταπολίτευσης. Το πρόβλημα δεν αφορά τόσο το γαλάζιο ρεσάλτο στο δημόσιο τομέα, αλλά τον πραγματικό λόγο για τον οποίο αυτό γίνεται.
Είναι ένα απαραίτητο βήμα για την προώθηση της πολιτικής ατζέντας που συνομολόγησε ο Κυριάκος με τους ψηφοφόρους που τον εξέλεξαν; Η μήπως το μέσον για την εδραίωση στην εξουσία μέσα από ένα παρωχημένο σύστημα διαπλεκόμενων εξαρτήσεων και πελατειακών σχέσεων;
Και σε αυτή τη δεύτερη απευκταία περίπτωση υπάρχει στρατηγική για το «μετά»; Η απλώς το σχέδιο εξαντλείται στην δημιουργία κομματικού κράτους;
Κάνω αυτές τις δεύτερες σκέψεις γιατί στο μέτωπο της οικονομίας που είναι και το πιο κρίσιμο για να σταθεί στα πόδια της η νέα κυβέρνηση, δεν μου φάνηκε ότι η στρατηγική είναι και πολύ…επεξεργασμένη.
Για την ακρίβεια σε αυτό υπέστη και την πρώτη μεγάλη ήττα. Λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία των υπουργών διέρρευσε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο σχέδιο φοροαπαλλαγών το οποίο θα γινόταν πράξη-υποτίθεται-με το «καλημέρα».
Ως πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που θα συμβόλιζε την αποφασιστικότητα της να απαλλάξει τους φορολογούμενους από τα άδικα βάρη των τελευταίων ετών. Τελικά όμως το οικονομικό επιτελείο ανέκρουσε πρύμναν.
Με το που αγριοκοίταξαν την Αθήνα οι δανειστές η κυβέρνηση αναγκάστηκε να το σαλαμοποιήσει και η ουσιαστική συζήτηση πάει για το τέλος Σεπτεμβρίου όταν θα έρθουν επί τόπου οι «Θεσμοί» για να κουβεντιάσουν και την σύνταξη του νέου προϋπολογισμού.
ΤΙ σημαίνει αυτό; Απλούστατα μία λάθος πρώτη εκτίμηση στο μεγαλύτερο στοίχημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο Κυριάκος θεώρησε ότι με την εκλογή του, αγάλλονται οι ουρανοί της Εσπερίας, χαρίζοντας του ευρύ πεδίο ελιγμών, ακόμη και με ακύρωση πάγιων δεσμεύσεων όπως το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2021 (τουλάχιστον).
Για αυτό και έσπευσε να διαρρεύσει τις προθέσεις του για τις φοροαπαλλαγές. Όταν ήρθε η προσγείωση δια στόματος Ρέγκλιγκ, αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί, περιοριζόμενος στο «τυράκι» του ΕΝΦΙΑ και αφήνοντας τα υπόλοιπα για το φθινόπωρο. Στο «βλέποντας και κάνοντας» δηλαδή…
Η κουβέντα για τον προϋπολογισμό του 2020 με τους δανειστές δεν θα είναι καθόλου απλή. Συμπίπτει βλέπετε με το αγκάθι της φθινοπωρινής αξιολόγησης που ξεκινά στις 23 Σεπτεμβρίου και ήδη οι Βρυξέλες έχουν διαμηνύσει ότι τα εξαγγελθέντα μέτρα φόρο-ελαφρύνσεων δημιουργούν ανεπίτρεπτη «δημοσιονομική τρύπα».
Ο Σταικούρας δηλαδή θα δίνει μάχη για να πάρει έγκριση σε κάποιες, έστω από τις υπεσχημένες μειώσεις φόρων και οι δανειστές θα επαναφέρουν το θέμα του αφορολόγητου!
Φοβούμαι λοιπόν ότι το μεγάλο «crash test» της κυβέρνησης θα έρθει τον Σεπτέμβριο, όταν φτάσει η ώρα να υλοποιήσει την εξαγγελθείσα πολιτική φόρο-ελαφρύνσεων, με την σημαία των οποίων και εξελέγη!…
Δυστυχώς εκεί δεν θα μπορεί να βοηθήσει ούτε ο «γαλάζιος» αντικαταστάτης της κυρίας Θάνου, ούτε ο «γαλάζιος» σεκιουριτάς διοικητής της ΕΥΠ με το πτυχίο δια αλληλογραφίας, ούτε οι εκατοντάδες «γαλάζιοι» μετακλητοί με τα απολυτήρια λυκείου.
Ο κρατικός μηχανισμός θα έχει αλωθεί, αλλά αυτό ουδόλως συγκινεί τους δανειστές…
Υ.Γ. Η μεγάλη δοκιμασία του Κυριάκου Μητσοτάκη και τα πολλά μέτωπα που έχει μπροστά του.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας, εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
