Η πρώτη αντίδραση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη συμφωνία στο Μακεδονικό, ήταν μια δήλωση μάλλον ήπια στη διατύπωσή της – αν λάβουμε υπόψη τι έλεγε πριν.
Στα πλαίσια ενός τραγελαφικού πολιτικού χειρισμού που έφτασε ως το σημείο να υποδεικνύει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δημιουργήσει πολιτειακή κρίση, συγκρουόμενος με την κυβέρνηση. Συν η ιδέα για την πρόταση μομφής. Απειρία, κακές συμβουλές και πολιτικό αδιέξοδο – μαζί και ταυτοχρόνως.
Ωστόσο πολιτικοί παρατηρητές διέκριναν ότι από το ύφος του προκύπτει πως αφήνει στον εαυτό του περιθώριο να αλλάξει γνώμη- κατά την κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή, περί τον Οκτώβριο.
Ίσως ο πρώτος που το διέκρινε είναι ο αντιπρόεδρός του Άδωνις Γεωργιάδης που έσπευσε να τον καπελώσει για μια ακόμη φορά: δήλωσε ως θέση της ΝΔ την αντίθεση σε «σύνθετη ονομασία»- κάτι που δεν έχει εκφράσει ποτέ ο ίδιος ο Μητσοτάκης.
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της συμπεριφοράς του προέδρου της ΝΔ μετά τη συμφωνία είναι η αμηχανία. Δίνει την αίσθηση ότι αιφνιδιάσθηκε.
Προφανώς οι φωστήρες που τον συμβουλεύουν- μετά την απομάκρυνση της Ντόρας – προέβλεπαν ότι δεν θα υπάρξει συμφωνία – ή ότι θα είναι τόσο κακή που θα του επιτρέπει να καταγγείλει τον Τσίπρα. Όπως έκανε ο Γεωργιάδης.
Αν το έκανε και ο ίδιος θα τον έπαιρναν για τρελό. Γι’ αυτό περιορίσθηκε σε δήλωση μάλλον ακατανόητη: συνέστησε στον Πρωθυπουργό να μην υπογράψει τη συμφωνία που ο ίδιος διαπραγματεύτηκε και πέτυχε.
Παραπλεύρως ζήτησε από τον Προκόπη Παυλόπουλο, όχι συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, όπως θα είχε νόημα, αλλά να γίνει……Πρόεδρος της Βουλής και να συγκαλέσει την Ολομέλεια. Τρικυμία εν κρανίω ή προσπάθεια να αγοράσει χρόνο;
Τα χειρότερα για τον πρόεδρο της ΝΔ προκύπτουν από τις πληροφορίες ότι ποντάρει τους….εθνικιστές των Σκοπίων να ανατρέψουν τη συμφωνία. Αν ισχύει έχει χάσει τον μπούσουλα. Βλέπει ότι σε λίγο στην Ελλάδα η συμφωνία θα είναι νόμος του κράτους , με χαρακτήρα κύρωσης διεθνούς συνθήκης.
Άρα και εκείνοι που του έλεγαν ότι θα πέσει η κυβέρνηση με το Σκοπιανό την τύφλα τους ξέρουν. Αυτοί τον έφεραν σε απελπισία και αδιέξοδο. Φάνηκε και από την αφωνία που διέκρινε στα ΜΜΕ τα λιβανιστήρια του. Τι να πουν; Όπως έστρωσε, θα κοιμηθεί.
«Δεν είναι ηγέτης»
Ο Κυριάκος είχε στα χέρια του μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει σαν διαμορφωτής εξελίξεων. «Αλλά δεν είναι ηγέτης», όπως λέει παλαιό κομματικό στέλεχος.
Την κλώτσησε μαζί με τις δάφνες που θα του αναλογούσαν, καθώς τη βάση για τη συμφωνία έβαλε πριν από είκοσι χρόνια κυβέρνηση του δικού του κόμματος – υπό τον Κ. Καραμανλή.
Αδιαφόρησε ακόμη και για τις παρακαταθήκες του πατέρα του, όχι μόνο στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά και σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο που κατέστρεψε τον ίδιο τον Κώστα Μητσοτάκη πολιτικά, «χάριν των διαπλεκόμενων συμφερόντων», όπως κατήγγειλε. Μετά κατέστρεψε και την αδελφή του και έπεται συνέχεια με τον ίδιο.
Αυτόν τον άνθρωπο ο Κυριάκος τον αναγόρευσε σε καθοδηγητή του – για να πάρει ένα υπουργείο και εν συνεχεία για να επικρατήσει στην εσωκομματική κούρσα. Αλλά όταν συμμαχείς με έναν ιντριγκαδόρο πολιτικό σαν τον Σαμαρά, παίρνεις μαζί και τα χούγια του.
Ο Μεσσήνιος με το ακραίο παρελθόν ανατίναξε μια εκλεγμένη κυβέρνηση και κατέστη αποσυνάγωγος, αλλά κατάφερε ξανασταθεί στα πόδια του – χάρη στη μεγαλοψυχία του Καραμανλή και την ανοχή της Μπακογιάννη – και να γίνει ακόμη και πρωθυπουργός.
Απεδείχθη ο χειρότερος ένοικος που είχε το Μέγαρο Μαξίμου, αρνούμενος ακόμη και να παραδώσει στον διάδοχό του – που τον νίκησε στις κάλπες.
Ως πρωθυπουργός ακόμη κατέφυγε σε κατασκευές «παρενθέσεων» με δεξί χέρι τον Βαγγέλη Βενιζέλο, που διέσυρε το ΠΑΣΟΚ οδηγώντας το στη χειρότερη Δεξιά , ως κολαούζο. Όταν η «αριστερή παρένθεση» απέτυχε – με το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος που τον ανάγκασε να αποχωρήσει από την ηγεσία της ΝΔ – ο Σαμαράς οργάνωσε νέα παρένθεση με τον Μητσοτάκη.
Πρώτα τον στήριξε να εκλεγεί στην ηγεσία και μετά μηχανευόταν τρόπους να του αρπάξει τη πρωθυπουργία μέσα από τα χέρια – αν η ΝΔ κατάφερνε να βγει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές.
Δεν ξέρουμε αν θα του έβγαινε. Αλλά προέκυψαν δυο άλλα θέματα και αλλάξαν τα δεδομένα. Πρώτα η ευκαιρία για λύση στο Μακεδονικό – που ο ίδιος κατέστησε πρόβλημα – και μετά η Novartis που τον έφερε σε θέση απολογούμενου για δωροληψία.
Δια του εντολοδόχου του Γεωργιάδη – που έχει το ίδιο πρόβλημα – τα συνδύασε εναντίον του Μητσοτάκη με έναν δια στροφικά απλό τρόπο: απείλησε ότι αν δεν ακολουθήσει ο Μητσοτάκης τη γραμμή του στο Μακεδονικό θα διασπάσει τη ΝΔ και αντίο πρωθυπουργία.
Έμπλεξε άσχημα
Ερασιτέχνης μπροστά του, αλλά φιλόδοξος καθώς είναι, ο Κυριάκος έπεσε στη παγίδα. Εγκατέλειψε τη θέση της ΝΔ για το θέμα – που ήταν και δική του θέση – και υπό την επήρεια και των τρομοκρατημένων της διαπλοκής που του εισηγούνται τυφλή αντιπολίτευση, υποτάχθηκε στον άξονα Σαμαρά-Γεωργιάδη. Συντάχθηκε με τα συλλαλητήρια του υπέρ-εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας για μη λύση, εκτιθέμενος στην ελληνική κοινή γνώμη και στην Ευρώπη.
Συντασσόμενος όμως με τον Σαμαρά στο Μακεδονικό, κατέστη όμηρός του και έτσι του έκανε το δώρο που περίμενε ο πρώην Πρωθυπουργός: να γίνει η ΝΔ συνήγορος του και στο σκάνδαλο που απειλεί να τον τελειώσει. Χωρίς να το καταλάβει ο Κυριάκος έβαλε τον εαυτό του και τη πολιτική προοπτική του στη διάθεση των Σαμαρά- Γεωργιάδη.
Η συμφωνία της 12ης Ιουνίου Τσίπρα -Ζάεφ χαιρετίσθηκε διεθνώς. Εξυπηρετεί απολύτως τα εθνικά συμφέροντα και τη σταθερότητα στη περιοχή. Μοιραία όμως τίθεται το ερώτημα τι εξυπηρετεί η αρνητική στάση Μητσοτάκη.
Όπως θα προκύψει στην πορεία ο πρόεδρος της ΝΔ έμπλεξε άσχημα. Αρνούμενος τη συμφωνία απομονώνεται στο διεθνή χώρο, τίθεται υπό τη χειραγώγηση των ακραίων της ΝΔ και άλλων αντιδραστικών κύκλων, ταυτίζεται με την Ακροδεξιά.
Εν τέλει παραχωρεί όλο το γήπεδο των πολιτικών πρωτοβουλιών στον Αλέξη Τσίπρα – που αναμένεται να πιστωθεί και τη λήξη του Μνημονίου οσονούπω.
Η συμφωνία είναι καλή για την Ελλάδα, θα περάσει από τη Βουλή και θα εκτοξεύσει το διεθνές κύρος του Πρωθυπουργού.
Ο Μητσοτάκης δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί ούτε την κοινοβουλευτική του ομάδα όταν έλθει η στιγμή της επικύρωσης. Όπως δεν θα μπορεί να διαχειριστεί την ίδια τη συμφωνία – για τη οποία πρέπει να πάρει θέση όταν θα τεθεί σε ισχύ.
Μέρα με τη μέρα θα πιάνεται στα σχοινιά της παγίδας που του έστησε ο Σαμαράς και ο ίδιος έπεσε τυφλωμένος από τη φιλοδοξία του για εξουσία, με απίστευτη πολιτική αδεξιότητα. Τον οδήγησαν στην οδό της απώλειας και πλέον τα πράγματα είναι δύσκολα γι’ αυτόν.
Το μόνο που του μένει είναι να επιχειρήσει την απεμπλοκή του από το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησε ο ίδιος τον εαυτό του -με οποιοδήποτε κόστος. Δηλαδή να κάνει στροφή: να ταχθεί υπέρ της συμφωνίας – ή έστω να ψηφίσουν οι βουλευτές της ΝΔ κατά συνείδηση, να ξηλώσει τον Γεωργιάδη, που τον εξευτελίζει διαρκώς, από αντιπρόεδρο και να αποδοκιμάσει τον Σαμαρά. Έτσι θα δείξει τόλμη και πολιτικό θάρρος – στοιχεία που δεν προκύπτουν από τη συμπεριφορά του ως τώρα.
Στην πολιτική ποτέ δεν είναι αργά. Ειδικά όταν πρόκειται για διόρθωση πορείας. Αλλιώς τον περιμένει ο διασυρμός από το ντουέτο που τώρα τον καταστρέφει και στη συνέχεια θα οργανώσει τη διάσπαση της ΝΔ, ή θα του δείξει την έξοδο πριν την ώρα του.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός, ο ίδιος αρμενίζει στραβά.
{jcomments on}
