Θλιβερές διαπιστώσεις προερχόμενες από δικαστική διαδρομή σαράντα ετών για τις παθογένειες της Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως δομήθηκε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης προκαλώντας ουσιαστικά τη σημερινή γενικευμένη κρίση, περιέλαβε σε βαρυσήμαντη παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ο απερχόμενος πρόεδρος του δικαστηρίου, Σωτήρης Ρίζος.
«Τόσο η κρίση – τόνισε ο πρόεδρος του ΣτΕ – όσο και η αδυναμία τερματισμού της προκαλούνται από την κυριαρχία εσφαλμένων νοοτροπιών, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό, παρά την κρίση, παραμένουν ακλόνητες. Όλες ή οι περισσότερες από αυτές είναι αντίθετες προς αυτές που επικρατούν σε δυτικά κράτη».
Κατά την αποχαιρετιστήρια ομιλία του, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου και του υπουργού Δικαιοσύνης, ο κ. Ρίζος αποτιμώντας τη δικαστική εμπειρία δεκαετιών στο ΣτΕ προέβη σε ακτινογραφική αποτύπωση των παθογενειών της διοίκησης, της δικαιοσύνης και της πολιτικής.
Ενδεικτικά, απαριθμώντας τις σημαντικότερες αιτίες υστέρησης της χώρας και των κρατικών της δομών ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι:
«υπάρχει αναντιστοιχία δικαιωμάτων / υποχρεώσεων, έξαρση της ανομίας ως αποδεικτικού δημοκρατικότητας, άρνηση της συνέχειας στην κρατική δομή, άρνηση δημιουργίας αποτελεσματικής διοικήσεως, υποβιβασμός της ηθικής της εργασίας, με κορυφαία από όλες την ενδημούσα εσφαλμένη αντίληψη ότι η εξασθένηση της κρατικής εξουσίας οδηγεί σε μια υποτιθέμενη άνθηση των ατομικών δικαιωμάτων».
«Κανένα μέτρο οικονομικό, υποστήριξε ο κ. Ρίζος, καμία ανάπτυξη, καμία έξωθεν βοήθεια δεν πρόκειται να ανακόψει την καθοδική πορεία των πραγμάτων, αν μείνει άθικτος ο κόσμος των εσφαλμένων νοοτροπιών».
Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του ανωτάτου δικαστηρίου για να περιγράψει την κατάσταση της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, έτσι όπως προκύπτει από την πολύχρονη δικαστική πορεία του ΣτΕ. «Από εδώ, είπε, τα τελευταία 40 χρόνια, πέρασαν τα πάντα. Σχεδόν το όλον της πολιτικής, οι διακυμάνσεις της, οι ανατάσεις, οι κατωφέρειες, οι αποτυχίες και οι επιτυχίες της».
Για να συμπεράνει πως οι παθογένειες, οι βαριές υστερήσεις στο οικοδόμημα των θεσμών και της λειτουργίας της κρατικής μηχανής είναι τέτοιες, που η γενικευμένη κρίση ήταν αναπόφευκτη.
«Με θλίψη, τόνισε, παρακολουθήσαμε την έλλειψη συνέχειας σε όλα τα μεγάλα θέματα, την έλλειψη ικανότητας να κτίσουμε πάνω στο προηγούμενο οικοδόμημα, αντί να γκρεμίζουμε για να δημιουργήσουμε τελικά το ακατανόητο του Πύργου της ελληνικής Βαβέλ»!!
Με τα μελανότερα των χρωμάτων σκιαγράφησε και την κατάσταση της δημόσιας διοίκησης, αποτυπώνοντας τη σημερινή άκαμπτη και αντιπαραγωγική εικόνα της που δρα τελικώς σε βάρος της κοινωνίας και των πολιτών.
«Η εικόνα που αποκομίσαμε, είπε, από τους φακέλους των υποθέσεων και των δικών, είναι ότι η ελληνική διοίκηση οδηγήθηκε σε μια κατάσταση που αδυνατεί πλέον να υποστηρίξει τους σκοπούς του κράτους, δεδομένου ότι καθ’ οδόν, με τη συνέργια της πολιτικής, οργανώθηκε με αρχές αυτοπροστασίας του προσωπικού της, κεκαλυμμένες με τον μανδύα της δημοκρατικής αρχής».
Με την παραδοχή ότι η δημόσια διοίκηση απέχει από τις αντίστοιχες των πολιτισμένων χωρών, έκλεισε την περιγραφή της αποκαρδιωτικής κατάστασης με το σχόλιο του μεγάλου Γερμανού Βίσμαρκ, που είχε σημειώσει: «Με κακούς νόμους και καλούς υπαλλήλους μπορεί να κυβερνάς. Με κακούς υπαλλήλους δεν ωφελούν σε τίποτα και οι άριστοι νόμοι».
Ο ρόλος του ΣτΕ
Αναφέρθηκε εκτενώς στον ρόλο του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έχει μεταβληθεί, όπως είπε, τις τελευταίες δεκαετίες σε οιονεί συνταγματικό δικαστήριο λόγω των μεγάλων προβλημάτων στη νομοθετική παραγωγή και στη λειτουργία της διοίκησης και του πολιτικού συστήματος.
Δεν παρέλειψε να ασκήσει αυτοκριτική για την άκαμπτη στάση του δικαστηρίου σε θέματα περιβαλλοντικής προστασίας, σημειώνοντας πως τελευταία υπήρξε πρόοδος.
Τη συνεδρίαση της Ολομέλειας του ΣτΕ παρακολούθησαν ανώτατοι δικαστές, καθηγητές πανεπιστημίου, και για το έργο και την προσφορά του απερχόμενου προέδρου μίλησαν οι καθηγητές Σπ. Φλογαΐτης και Φίλ. Σπυρόπουλος, ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ Νίκος Σακελλαρίου και εκπρόσωποι των δικαστικών ενώσεων.
{jcomments on}
