-Το έργο του Βασίλη Βασιλικού και η ζωή του είναι αξεδιάλυτα. Από το «Φύλλο και το Πηγάδι», ως το «Ζ» και από την εξορία του την περίοδο της Χούντας, ως τους μεγάλους αγώνες του λαού μας κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, αλλά και μέχρι πρόσφατα, ο Βασίλης Βασιλικός έδειχνε μια στάση απέναντι στον κόσμο, μια στάση ζωής που ενέπνευσε και τις νεότερες γενιές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, στις αγωνιώδεις αναζητήσεις τους για έναν καλύτερο κόσμο με περισσότερο φως.
-Θέλω να κρατήσω μια φράση του, που μου έρχεται πολύ συχνά στο μυαλό, ιδίως τα τελευταία χρόνια, τα τελευταία δίσεκτα χρόνια, που πολλές φορές δείχνουμε να βαδίζουμε δίχως πυξίδα:
-Κανένας βηματισμός δεν χάνεται όσο συνεχίζουμε να βαδίζουμε.
Πιστεύω ότι ο καλύτερος φόρος τιμής στον Βασίλη Βασιλικό, τον μεγάλο εμβληματικό αυτό συγγραφέα αλλά και άνθρωπο, είναι αυτό ακριβώς:
-Παρά τις δυσκολίες, να συνεχίσουμε να βαδίζουμε.
