Με την ευκαιρία της παρουσίασης του θεατρικού έργου «ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ. ΕΙΜΑΙ…» του Νίκου Καζαντζάκη…….λεω να γνωρίσουμε καλύτερα τον Μάριο Ιορδάνου και σαν άνθρωπο μια και σαν καλλιτέχνη τον ξέρουμε ήδη και τον έχουμε θαυμάσει και στο θέατρο, και στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Ο Μάριος Ιορδάνου εκτός από θέατρο έχει σπουδάσει μουσική (πιάνο), καθώς και ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς στη Γερμανία, όπου έζησε και αρκετά χρόνια.
-Κύριε Ιορδάνου ας ξεκινήσουμε από τις εκδηλώσεις της Εβδομάδας Καζαντζάκη. Μιλήστε μας γι αυτές και για την παράσταση που ανεβάσατε και στο Βερολίνο.
«Η Εβδομάδα μνήμης και τιμής στο Νίκο Καζαντζάκη αποτελείται από την παράσταση «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…» που σκηνοθετώ, τη μικρού μήκους ταινία μου «Το μυστικό του Θησέα», την ανάγνωση του παιδικού μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη «Στα παλάτια της Κνωσού» σε παιδιά καθώς και την έκθεση με προσωπικά αντικείμενα και χειρόγραφα του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη.
Η παράσταση «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…» ανέβηκε αρχικά στο Βερολίνο στα γερμανικά μπροστά σε ένα ένθερμο γερμανικό κοινό με στόχο να δείξουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο μία χώρα κρίσης, βίας και μισαλλοδοξίας αλλά κυρίως μία χώρα πολιτισμού. Είναι η Ελλάδα του Νίκου Καζαντζάκη».
-Γιατί επιλέξατε τον Καζαντζάκη και τον Νίτσε, τη μουσική για την παράσταση που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής γράψατε εσείς;
«Γιατί ήταν και οι δύο ελεύθερα πλάσματα. Άλλωστε γι' αυτό δεν μπορούσαν να τους καταλάβουν. Γιατί όσο πιο ψηλά πετάς τόσο πιο μικρός φαντάζεις σε όσους δεν μπορούν να πετάξουν. Στο Μέγαρο Μουσικής στην παράσταση «Νίτσε» παρουσίασα 11 συνθέσεις μου. Στην παράσταση «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…» υπογράφω για μία ακόμα φορά τη μουσική.»
-Ενστερνίζεστε τις ιδέες τους;
«Ήταν άθρησκοι. Όχι άθεοι. Και ο Καζαντζάκης και ο Νίτσε υπήρξαν δυο από τα πιο ένθεα πλάσματα που πέρασαν ποτέ από αυτόν τον κόσμο. Όπως λεει ο Καζαντζάκης «Πιστεύω στην καρδιά του ανθρώπου, το χωματένιο αλώνι που μέρα και νύχτα παλεύει ο Ακρίτας με το θάνατο.»
-Πιστεύετε στη δύναμη του ανθρώπου;
«Πιστεύω στη δύναμη του ανθρώπου, στο βαθμό που τη χρησιμοποιεί για να ξεπεράσει τον εαυτό του, τις μικρότητες και τα ελαττώματά του. Να γίνει ένας καλύτερος άνθρωπος.»
-Μιλήστε μας λίγο για την παιδική σας ηλικία, και γιατί επιλέξατε ν ασχοληθείτε τελικά με την Υποκριτική;
«Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη παιχνίδι από τη μια και γεμάτη παιχνίδι από την άλλη. Από μικρός διάβαζα τα έργα του Καζαντζάκη και του Νίτσε. Σε αυτό βοήθησε και η γερμανική παιδεία που έχω. Τον Νίτσε τον έχω μελετήσει στα γερμανικά, στη γλώσσα του.
Έτσι, ανέβασα και το έργο "Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…" μία σύνθεση αποσπασμάτων από όλα τα μεγάλα έργα του Καζαντζάκη στη γερμανική γλώσσα στο Βερολίνο. Η υποκριτική και η σκηνοθεσία είναι ο δικός μου τρόπος να αντέξω μέσα σε αυτόν τον κόσμο.»
-Η μέχρι τώρα πορεία σας στο επάγγελμα πως ήταν; Εύκολη, δύσκολη, σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε;
«Η πορεία μου μέχρι τώρα ήταν και είναι πάνω απ' όλα αξιοπρεπής. Οδηγός στις επιλογές μου είναι αυτό που κάνω να μην ντροπιάζει την καρδιά μου.»
-Είστε και ωραίος και είχατε πολλές κατακτήσεις. Ανεβήκατε ποτέ στο…καλάμι;
«Δε με αγγίζει το εφήμερο, το ματαιόδοξο. Με ενδιαφέρει η ουσία των πραγμάτων. Ασχολούμαι με την τέχνη όχι για να αρέσω αλλά για να εκφράζομαι και για να υπάρχω.»
-Πως βιώνετε την κρίση στη χώρα μας και τι θα είχατε να πείτε στους πολιτικούς μας;
«Η κρίση με αφύπνισε. Αντιλήφθηκα, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει δρόμος ανοιχτός μπροστά μου. Δεν υπάρχει κανένας δρόμος για κανέναν μας. Το δρόμο τον ανοίγεις μόνος σου.»
-Κάνατε και μια μικρού μήκους ταινία μαζί με την Σοφία Καζαντζιάν την «Gone with the Sea» η οποία προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες, πήγε στο London Greek Film Festival & στο Hollywood American Cinerockom International Film Festival. Μιλήστε μας γι αυτή……
«Η πρώτη μου ταινία «Gone with the sea» παίχτηκε τέσσερις μήνες στο μαγικό σινεμά Ζέφυρος στο Θησείο με συγκινητική υποδοχή από τον κόσμο και συμμετείχε επίσημα στα φεστιβάλ που αναφέρατε. Το θέμα της: όλοι οι άνθρωποι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, μα κανείς δεν αλλάζει τον εαυτό του.
Για να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον κόσμο μέσα σου. Η δεύτερη ταινία μου μικρού μήκους είναι «Το μυστικό του Θησέα» που προβάλλεται στο πλαίσιο της εβδομάδας μνήμης και τιμής στο Νίκο Καζαντζάκη, είναι βασισμένη στο λόγο της Ασκητικής του και επιλογίζεται από το μεγάλο μας ηθοποιό Γιάννη Βόγλη.»
-Για το γάμο και την οικογένεια τι πιστεύετε;
«Η οικογένειά μου είναι η Σοφία. Αυτή με εμπνέει και με στηρίζει σε ό,τι κάνω. Η παράσταση "Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…" δε θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τις χορογραφίες της.»
– Ποιο είναι το μότο σας;
«Το μότο μου είναι "όποιος λίγα κατέχει, από λίγα κατέχεται".»
– Η καλύτερη μέχρι τώρα στιγμή στη ζωή σας;
«Δεν υπάρχει καλύτερη ή χειρότερη στιγμή στη ζωή μου. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα και τη χαίρομαι όλη.»
– Μια σας ευχή;
«Δεν πιστεύω στις ευχές. Πιστεύω στις πράξεις, γιατί αυτές είναι που σε καθορίζουν ως άνθρωπο.
