Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι όχι μόνο γνώριζαν την αντίδραση που θα προκαλούσε η επέκταση του ΝΑΤΟ στη Μόσχα, αλλά γνώριζαν ακόμη ότι θα είχε ως αποτέλεσμα την απάντηση της Ρωσίας.
Οι αποκαλύψεις των Wikileaks πραγματικά έρχονται να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.
Για σχεδόν ένα χρόνο, η τεράστια δυτική μηχανή προπαγάνδας χειραγωγούσε το κοινό ώστε να πιστέψει την αφήγηση της «απρόκλητης επιθετικότητας της Ρωσίας στην Ουκρανία».
Το «ρεπορτάζ» μπορεί να συνοψιστεί ωμά ως εξής:
«Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ο αιμοδιψής δικτάτορας του Κρεμλίνου Putin σηκώθηκε από τη λάθος πλευρά του κρεβατιού και αποφάσισε να επιτεθεί στον εκκολαπτόμενο φάρο της ελευθερίας και της δημοκρατίας στο Κίεβο»…γράφει ο Drago Bosnic, γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής.
Αυτό ήταν υποχρεωτικό σε όλα σχεδόν τα δυτικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και οποιαδήποτε προσπάθεια να σκεφτεί κανείς να το αμφισβητήσει καταλήγει σε άμεση «ακύρωση».
Οι προπαγανδιστές που παρουσιάζονταν ως «ειδήμονες» πλημμύρισαν τα πολιτικά talk show με καθήκον να παρουσιάσουν δεκαετίες αδιάκοπης επέκτασης του ΝΑΤΟ ως άσχετες με την αντίδραση της Ρωσίας.
Ωστόσο, τα WikiLeaks, ένας οργανισμός που οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να κλείσουν εδώ και πάνω από μια δεκαετία, μεταξύ άλλων μέσω της φρικτής μεταχείρισης του ιδρυτή τους Julian Assange, δημοσιεύουν τα μυστικά τηλεγραφήματα που δείχνουν ότι η Ρωσική αντίδραση ταυτίζεται απολύτως με την πραγματικότητα.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι όχι μόνο γνώριζαν την αντίδραση που θα προκαλούσε η επέκταση του ΝΑΤΟ στη Μόσχα, αλλά γνώριζαν ακόμη πως θα είχε ως αποτέλεσμα την απάντηση αυτή της Ρωσίας.
Οι προειδοποιήσεις-Αντιδρούσε ακόμα και ο Yeltsin
Και ενώ οι ΗΠΑ συχνά επιμένουν ότι η τρέχουσα κρίση είναι αποτέλεσμα της υποτιθέμενης επιθυμίας του Putin να «επανοικοδομήσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία», τα WikiLeaks αποκαλύπτουν ότι ακόμη και ο προκάτοχός του Boris Yeltsin διαβόητος για την αυτοκτονική υποτέλειά του στην Ουάσιγκτον, προειδοποιούσε κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ.
Για περίπου τρεις δεκαετίες, διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ προειδοποιούνταν ρητά ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα ήταν η σταγόνα που θα ξεχείλιζε το ποτήρι για τη Μόσχα.
Πολλοί Ρώσοι αξιωματούχοι συνέχιζαν να επισημαίνουν ότι κάτι τέτοιο θα αποσταθεροποιούσε τη βαθιά διχασμένη μετά-σοβιετική περιοχή.
Αυτές οι προειδοποιήσεις έγιναν τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά, και επαναλήφθηκαν από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, γεωπολιτικούς εμπειρογνώμονες, Ρώσους ηγέτες της αντιπολίτευσης και ακόμη και ορισμένους Αμερικανούς διπλωμάτες, συμπεριλαμβανομένου ενός πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Μόσχα.
Ο Yeltsin είπε κάποτε στον πρώην Πρόεδρο Bill Clinton ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ δεν θα είναι «τίποτε άλλο παρά ταπείνωση για τη Ρωσία, αν προχωρήσεις».
Ο Clinton, μένοντας στην ιστορία για την επιθετικότητά του στη Γιουγκοσλαβία, αγνόησε την προειδοποίηση και μέχρι το 1999-λιγότερο από μια δεκαετία αφότου δόθηκε η υπόσχεση «ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά»-το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης ήταν ήδη στο ΝΑΤΟ.
Παρά αυτή την καταπάτηση, ο Vladimir Putin προσπαθούσε ακόμα να δημιουργήσει στενότερους δεσμούς με την πολιτική Δύση, επικύρωσε τη συνθήκη START II και μάλιστα προσφέρθηκε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ απάντησαν με μονομερή αποχώρηση από βασικές συνθήκες ελέγχου των όπλων και «έγχρωμες επαναστάσεις» στη γεωπολιτική αυλή της Μόσχας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, η Ρωσία πλαισιωνόταν από δύο εχθρικά καθεστώτα που υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ στα νότια και δυτικά σύνορά της (Γεωργία και Ουκρανία).
Τα μυστικά τηλεγραφήματα
Μεγάλα μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, προειδοποιούσαν ότι αυτό θα οδηγούσε σε μια αναπόφευκτη απάντηση από τη Μόσχα.
Ένα τηλεγράφημα των WikiLeaks με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 2005 αναφέρει:
«Ο (Σύμβουλος του Γάλλου προέδρου) Maurice Gourdault-Montagne ανέφερε ότι το ζήτημα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ παραμένει εξαιρετικά ευαίσθητο για τη Μόσχα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν υπάρχει μια πιθανή αιτία πολέμου στην Ευρώπη, αυτή είναι η Ουκρανία.
Κάποιοι στη Ρωσική Διοίκηση ένιωσαν ότι κάναμε πάρα πολλά στην κεντρική ζώνη συμφερόντων τους και θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν οι Ρώσοι θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια κίνηση παρόμοια με την Πράγα το 1968, για να δουν πως θα αντιδρούσε η Δύση».
Τα WikiLeaks αποκαλύπτουν περαιτέρω ότι Γερμανοί αξιωματούχοι επανέλαβαν παρόμοιες ανησυχίες για την αντίδραση της Ρωσίας στην επέκταση του ΝΑΤΟ στη Γεωργία και την Ουκρανία, ιδιαίτερα στην τελευταία, με τον διπλωμάτη Rolf Nikel να δηλώνει:
«Ενώ η Γεωργία ήταν απλώς ένα ζωύφιο στο δέρμα της αρκούδας, η Ουκρανία ταυτίζεται αδιαχώριστα με τη Ρωσία.
Ένα άλλο τηλεγράφημα που χρονολογείται από τον Ιανουάριο του 2008 αναφέρει ότι «η Ιταλία είναι ισχυρός υποστηρικτής» της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, «αλλά ανησυχεί για την πρόκληση της Ρωσίας μέσω της βιαστικής ολοκλήρωσης της ένταξης της Γεωργίας».
Ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Jonas Gahr Stoere προέβη σε παρόμοια σχόλια, σύμφωνα με τηλεγράφημα του Απριλίου 2008.
Η προειδοποίηση του Νυν Αρχηγού της CIA
Στις ΗΠΑ, ακόμη και ορισμένοι Κυβερνητικοί Αξιωματούχοι υψηλού επιπέδου έκαναν σχεδόν πανομοιότυπες εκτιμήσεις.
Τα WikiLeaks αποκαλύπτουν ότι αυτές οι προειδοποιήσεις παρουσιάστηκαν στην Ουάσιγκτον όχι από κανέναν τυχαίο αλλά από τον ίδιο τον William Burns, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Ρωσία και νυν αρχηγό της CIA.
Σύμφωνα με ένα τηλεγράφημα του Μαρτίου του 2007, ο Burns είπε:
«Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και οι αναπτύξεις πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ στην Ευρώπη παίζουν με τον κλασικό ρωσικό φόβο περί περικύκλωσης».
Μήνες αργότερα, δήλωσε:
«Η είσοδος της Ουκρανίας και της Γεωργίας αντιπροσωπεύουν μια αδιανόητα δύσκολη θέση για τη Ρωσία και τη Μόσχα θα προκαλέσει αρκετά προβλήματα στη Γεωργία και συνεχιζόμενη πολιτική αναταραχή στην Ουκρανία».
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Burns εκτίμησε επίσης πως οι στενότεροι δεσμοί μεταξύ Ρωσίας και Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό το υποπροϊόν των «κακών» πολιτικών των ΗΠΑ.
