Η απόφαση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη, να εισέλθει σε «ήρεμα νερά» στις σχέσεις με τους γείτονες Τούρκους, είναι δεδομένη. Ας μην έχει κανείς αυταπάτες.
Το θέμα είναι να μην αποδειχθεί στο τέλος ότι κάνει πανηγύρια μόνος του, να μην κατάλαβε τα μηνύματα της τουρκικής πλευράς, και τον αφήσει εκτεθειμένο ο πρόεδρος της Τουρκίας…
-Από τη συνάντηση του, στη Νέα Υόρκη με τον Ταγίπ Ερντογάν, στον οποίο ΔΕΝ έθεσε το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων στον ελληνικό εναέριο χώρο, μέχρι την ακύρωση της μετάβασης στην Κύπρο δύο μαχητικών F-16, για να πετάξουν πάνω από την παρέλαση για την κυπριακή Ανεξαρτησία, δεν πέρασαν ούτε επτά μέρες.
-Στο διάστημα αυτό, όσοι καλύψαμε την επίσκεψή του στον ΟΗΕ, εμπεδώσαμε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα ασκήσει πολιτική διαφορετική από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θα απαντά καν στην τουρκική παραβατικότητα, ότι και να σημαίνει αυτό. Εκτός αν αντιλήφθηκα λάθος την πολιτική των «ήρεμων νερών».
Μετά τη συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν, ένας αξιοπρεπής κυβερνητικός αξιωματούχος ανέλαβε να μας ενημερώσει για τα θέματα των συνομιλιών μεταξύ των δύο ηγετών, και γενικά για το «καλό κλίμα», στο οποίο όλοι οι Έλληνες πολιτικοί δίνουν σημασία, σάμπως και δεν μπορεί να αλλάξει στο δευτερόλεπτο, με μία τουρκική κίνηση, και να μετατραπεί σε άσχημο.
Όταν ξεκίνησε η κουβέντα για την ουσία της συνάντησης έκπληκτοι τον ακούσαμε να λέει ότι η ελληνική πλευρά δεν ζήτησε να συζητηθεί το θέμα των παραβιάσεων. Ο αξιωματούχος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, αλλά δεν ξέφυγε ούτε μισό πόντο από τις εντολές που είχε: Να υπογραμμίσει ξανά και ξανά ότι το θέμα δεν τέθηκε.
Προσωπικά με εξέπληξε η απόφαση του Πρωθυπουργού και δεν έκρυψα την έκπληξη μου με ένα «Κύριε Ελέησον» που εκστόμισα.
Ακολούθησε χθες η απόφαση του κ. Μητσοτάκη να μην πετάξουν στην Κύπρο τα ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα. Και απ’ ότι μου λένε ο έρμος ο Κύπριος παρουσιαστής της παρέλασης έμεινε με τη φράση στο στόμα:
«Αναμένουμε τα αεροσκάφη από την μητέρα πατρίδα», είπε αλλά τα F-16 δεν εμφανίστηκαν ποτέ προς απογοήτευση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Δεν λέω…Μπορεί να στενοχώρησε την πλειοψηφία των πολιτών, ο κ. Μητσοτάκης, αλλά ικανοποίησε την ηγεσία του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ, που δεν ενοχλείται με τα αεροπλάνα της κατοχικής δύναμης που πετάνε κάθε τρεις και λίγο πάνω από τον ουρανό της Κύπρου, αλλά την πειράζουν τα ελληνικά.
-Η πρώτη εκδοχή είναι ότι ακολουθώντας το δόγμα των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία, αποφάσισε να ακυρώσει την απογείωση των F-16 τη στιγμή που οι πιλότοι τους ήταν έτοιμοι να πετάξουν για το νησί.
-Η άλλη εκδοχή είναι ότι όντως φοβήθηκε τις απειλές των Τούρκων. Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε δεν πάμε καλά κύριε Πρωθυπουργέ.
Δεν αρκεί να έχει επιθυμίες ο κ. Μητσοτάκης, τις οποίες μακάρι και να μπορούσε να επιβάλει. Αλλά πρέπει να θέλει και η άλλη πλευρά. Κατάλαβε, λοιπόν, από τον Ερντογάν ότι είναι έτοιμος για μία πραγματική και αληθινή πορεία προς την ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών;
Και ποια είναι τα ανταλλάγματα; Διότι ο Ταγίπ Ερντογάν χάρες δεν κάνει. Ούτε στον Ντόναλντ Τραμπ, που τον θεωρεί και φίλο του. Πόσο μάλλον προς την Ελλάδα, την οποία χαρακτηρίζει εχθρική χώρα.
Καλώς ή κακώς, η Ελλάδα βρίσκεται σε μία γειτονιά με πολύ καλούς αλλά και εξαιρετικά κακούς γείτονες. Η Τουρκία είναι ο χειρότερος γείτονας, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την περιοχή. Δεν κρύβει τα σχέδια της.
Στην Κύπρο απαιτεί το 50% των φυσικών όρων και τον έλεγχο του νησιού και στην Ελλάδα εποφθαλμιά νησιά, απαιτώντας συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Τρελά πράγματα. Και απαράδεκτες απαιτήσεις.
-Τις προάλλες κάτι ψέλλισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας για συνεργασία στον τουρισμό και στην ενέργεια στο Αιγαίο. Ο Έλληνας υπουργός «βλέπει» διαφορετικά τη συνεργασία απ’ ότι ο κ. Ερντογάν. Ή υπονοεί συνεργασία με τη σημασία της λέξης. Διότι μετά τη συνεργασία ακολουθεί, ως γνωστόν, η συνεκμετάλλευση με το διπλωματικό «λεξικό» της Τουρκίας.
Και στις δύο περιπτώσεις, και στην ακύρωση της διέλευσης των F-16 πάνω από την κυπριακή παρέλαση και στην απόφαση να μην τεθεί το θέμα των παραβιάσεων, έσφαλλε ο κ. Μητσοτάκης. Εκλεγμένος πρωθυπουργός είναι, παίρνει όποιες αποφάσεις επιθυμεί. Αλλά έχουμε και εμείς το δικαίωμα να πούμε τη γνώμη μας.
Θα τα βρει όλα μπροστά του, διότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν υπολογίζει κανένα, ούτε τους Τούρκους που φυλακίζει κατά χιλιάδες. Την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό της θα υπολογίσει;
