«Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει δίκιο να έχει αντιρρήσεις, για την ονομασία των Σκοπίων, σε Μακεδονία, και συμφωνώ με την Αθήνα. Ο λόγος είναι ότι εγώ γνωρίζω ιστορία, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει με τους περισσότερους από τους άλλους, συμπεριλαμβανομένων των περισσοτέρων από την Κυβέρνηση και κυβερνητικών στελεχών στην Ουάσιγκτον. Η ισχύς στην πλευρά της Ελλάδας είναι η ιστορία της, την οποία πρέπει να πω ότι η Αθήνα δεν την έχει χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα, με επιτυχία».
Χένρυ Κίσινγκερ
Παρίσι, Ιούνιος 1992
Συνέδριο Management of Europe
Η αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας έχει πολλούς υποστηρικτές. Όμως όποιος γνωρίζει ιστορία δεν μπορεί να παραδεχθεί αυτόν τον παράλογο ισχυρισμό.
Αρχαίοι συγγραφείς, σύγχρονοι ιστορικοί, χιλιάδες επιγραφές, ακόμη και η Παλαιά Διαθήκη, σε πολλά σημεία της αναφέρεται στην ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Προφήτες του Ισραήλ, αλλά και φιλόσοφοι και ιστορικοί – Φίλων ο Αλεξανδρεύς, Ιώσηπος, Μαιμονίδης κ.ά – επιβεβαιώνουν με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο ότι Μακεδονία είναι Ελλάδα και Ελλάδα είναι Μακεδονία.
Η ιστορία της Μακεδονίας είναι μεγάλη. Δεν είναι δυνατόν να χωρέσει στα πλαίσια ενός άρθρου. Θα αναφερθώ σε πολύ λίγα σημαντικά σημεία της ιστορίας της και θα συμφωνήσω απόλυτα με τα λόγια του Κίσινγκερ.
Η Ελλάδα δεν αγωνίστηκε όσο θα έπρεπε, για να μην ονομαστούν τα Σκόπια Δημοκρατία της Μακεδονίας. Πιστεύω όμως, πως ακόμα και σήμερα, μπορούμε, αν θέλουμε, να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε την απόφαση των ΗΠΑ, που ονόμασαν τα Σκόπια Μακεδονία.
Αυτό μπορεί να γίνει όχι με συλλαλητήρια και άσκοπες φωνές, που δεν οδηγούν πουθενά, αλλά με συστηματική σοβαρή δουλειά από το κράτος, ώστε όλοι να μάθουν και να καταλάβουν την ιστορία μας. Δυστυχώς, εδώ στην πατρίδα μας, η εξωτερική μας πολιτική, δεν έχει σχεδιασμό μεγάλου χρονικού βάθους.
Ό,τι κάνουμε, είναι μόνο για το τώρα. Δεν βλέπουμε το αύριο. Και κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Δεν έχουμε μία εξωτερική πολιτική «μόνιμη». Αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλάζει και η εξωτερική μας πολιτική σε πολλούς τομείς. Αυτό είναι το μεγάλο μας μειονέκτημα.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δημιουργήθηκε στο νότιο μέρος της Γιουγκοσλαβίας η «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Μέχρι το 1944, η περιοχή ελέγετο Νότιος Σερβία ή Βαρντάνσκα Μπανοβίνα.
Για πρώτη φορά εμφανίστηκε στα Βαλκάνια Μακεδονικό κράτος, έστω και ως ομόσπονδο. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν αυτή την κατάσταση.
Αντίθετα, διαβάζαμε στα σχολικά μας βιβλία την ύπαρξη ενός Μακεδονικού κράτους. Επιπλέον, κάναμε τα πάντα για να έχουμε φιλικές σχέσεις με τον Τίτο της Γιουγκοσλαβίας. Ναι, να έχουμε φιλικές σχέσεις με τουςγείτονές μας, χωρίς όμως να σκύβουμε το κεφάλι.
Όλοι γνωρίζουμε πόσο φιλικά αγκαλιάσαμε τον Τίτο, ο οποίος στις 11 Οκτωβρίου 1945, με την ίδρυση του νέου ομόσπονδου κράτους της Μακεδονίας, δηλώνει στα Σκόπια τις διαθέσεις του επί του Μακεδονικού ζητήματος: «Σήμερα υπάρχουν Μακεδόνες έξω από την Μακεδονία.
Αυτοί είναι τα αδέρφια μας στην Ελληνική Μακεδονία. Εμείς πιστεύουμε ότι θα ενωθούν με εμάς στην Γιουγκοσλαβική Μακεδονία». Σε αυτή τη δήλωση, που ήταν μία καθαρή εκδήλωση κατά της Ελλάδας, δεν υπήρξε αντίδραση.
Το κακό άρχισε από το 1944, που η Ελλάδα δεν αντέδρασε δημόσια, με γνώμονα την μη διατάραξη της Ελληνογιουγκοσλαβικής φιλίας. Ίσως δούμε το ίδιο «έργο» και με την Κύπρο.
Για να μην διαταράξουμε την Ελληνοτουρκική φιλία, ας χάσουμε και τη μισή Κύπρο. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που ο Μητσοτάκης είπε εκείνο το περίφημο για την ονομασία των Σκοπίων σε Μακεδονία: «Σε δέκα χρόνια, όλοι θα λέμε τα Σκόπια Μακεδονία». Μπορεί αυτό σιγά-σιγά να ωριμάζει, αλλά είναι σωστό; Θα αφήσουμε την ιστορία μας να την διαμορφώνουν άλλοι και για ποιούς σκοπούς;
Η Σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία αποτελέστηκε από έξι ομόσπονδες λαϊκές δημοκρατίες. Μϊα από τις δημοκρατίες αυτές ήταν και η Μακεδονία, ανάμεσα στην Ελλάδα, την Βουλγαρία και την Αλβανία. Έχει έκταση 25.713 τετρ.χλμ. Όλοι σήμερα αποκαλούν τα Σκόπια «κρατίδιο», λόγω της μικρής του εκτάσεως.
Όμως, η έκταση ενός κράτους, δεν το κάνει ισχυρό ή αδύνατο. Το Ισραήλ π.χ., έχει έκταση 20.700 τετρ.χλμ, είναι δηλαδή μικρότερο από τα Σκόπια. Από την Μακεδονία, που είχε συνολική έκταση 67.136 τετρ.χλμ., η Γιουγκοσλαβία πήρε 25.744 τετρ.χλμ., δηλαδή το 38,4%, η Ελλάδα 34.602 τετρ.χλμ. (51,5%) και η Βουλγαρία 6.789 τετρ.χλμ. (10,2%).
Από τη διανομή αυτή, περισσότερο ωφελημένοι βγήκαν οι Σέρβοι, γιατί οι περιοχές που πήραν είχαν σε αναλογία περισσότερους Έλληνες και Βουλγάρους, παρά Σέρβους.
Πριν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και μετά τη δημιουργία των Σκοπίων ως ανεξάρτητου κράτους, εξακολουθούν να εκπηγάζουν προσπάθειες διεθνούς προβολής μιας ενιαίας Σλαβομακεδονικής εθνότητας, που είναι δήθεν διάσπαρτοι, όχι μόνο στη FYROM, αλλά και στα εδάφη γειτονικών χωρών: στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και ακόμα στην Αλβανία.
Ένας σοβαρός πολιτικός, ο πρόεδρος της Ε.Δ.Α. Ηλίας Ηλιού, έγραφε στο «Βήμα» της 17.02.1981 ένα άρθρο με τίτλο «Προσοχή στην Μακεδονία»: «Θα ήταν μεγάλη αφέλεια το να υποτιμηθεί από την Ελλάδα το μεθόδευμα των Σκοπίων για μία Ανεξάρτητη και Ελεύθερη Μακεδονία.
Γιατί αυτό εκφράζει μία οργανωμένη εκστρατεία σε βάρος της εθνικής μας ακεραιότητας, αποβλέπει στον ακρωτηριασμό της Β. Ελλάδος και από όποια πλευρά και αν προέρχεται, υπονομεύει την πολιτική ειρήνης στα Βαλκάνια, που όχι μόνο την έχει υιοθετήσει όλο το φάσμα των πολιτικών κομμάτων της χώρας μας, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, μα είναι ακόμη και η επίσημη πολιτική της χώρας μας».
Μπορεί οι σημερινοί κυβερνήτες των Σκοπίων να δείχνουν τα καλύτερα των αισθημάτων τους προς την Ελλάδα, μπορεί να άλλαξαν κάτι στη σημαία τους, καταργώντας το σύμβολο με τον Ήλιο της Βεργίνας, αλλά αυτή η στάση τους θα είναι μόνιμη;
Οι πολιτικοί και οι πολιτικές αλλάζουν. Το θέμα είναι εμείς τί κάνουμε. Να ζητήσουμε από την κυβέρνηση των Σκοπίων να αλλάξουν την συνταγματική τους ονομασία.
Τί θα πει συνταγματική ονομασία; Αλλά κι αν δεχθούμε π.χ. την ονομασία Άνω Μακεδονία, σε πολύ λίγο διάστημα το «Άνω» θα έχει ξεχασθεί και θα μείνει μόνο το Μακεδονία. Ας μην ξεχνάμε ότι όλος ο κόσμος λέει την Πόλη Ισταμπούλ και μόνο εμείς τη λέμε Κωνσταντινούπολη.
Μήπως η εμμονή της κυβέρβνησης των Σκοπίων στο όνομα Μακεδονία, υποδηλώνει αλυτρωτικές και επεκτατικές τάσεις;
Στην ιστορία ουδέποτε αναφέρεται ότι υπήρξε Μακεδονικό Έθνος. Όπως επίσης, πρέπει να μάθουν άπαντες ότι η πρωτεύουσα της λεγομένης Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τα Σκόπια, ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε μέρος του γεωγραφικού Μακεδονικού χώρου.
Πάντα οι Ελληνικές κυβερνήσεις καθ’ όλο τον 20ο αιώνα, έδειξαν αδιαφορία ή ελάχιστο ενδιαφέρον για την Μακεδονία, ποτέ δεν έστρεψαν το βλέμμα τους προς τον Βορρά.
Κανένας πρωθυπουργός δεν διέβλεψε τον κίνδυνο που διέτρεψε ο Ελληνισμός της Μακεδονίας, εκτός από τον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Ίωνα Δραγούμη, που σε μία στιγμή εθνικού παρορμητισμού, είπε με όλη τη δύναμη της ψυχής του: «Πώς αφήσαμε να μας ποδοπατούν τη Μακεδονία μας, όσοι δεν έχουν δικαίωμα ούτε να την κοιτάξουν;»
Σήμερα, οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Όμως στο βάθος, η ουσία είναι η ίδια. Θέλουν να εκμεταλλευθούν το όνομα Μακεδονία και την ιστορία μας. Ο κόσμος θα λέει Μακεδονία και θα συμπεριλαμβάνει στον όρο αυτόν και τα δικά μας εδάφη, και τη δική μας ιστορία και το δικό μας λαό. Θα τολμήσει η κυβέρνησή μας να παλέψει με όλους τους δυνατούς για το δίκιο μας;
Και στους δυνατούς δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ, είναι και όλη η Ευρώπη και όχι μόνο. Γιατί όλη η Ευρώπη και άλλα κράτη διατηρούν άριστες διπλωματικές σχέσεις με τα Σκόπια. Η διαπραγματευτική μας πολιτική θα είναι φοβερά δύσκολη.
Γι’ αυτό δεν πρέπει να είναι πολιτική ενός κόμματος που βρίσκεται στο πηδάλιο της εξουσίας, αλλά συνολική πολιτική όλων των κομμάτων. Την ευθύνη φυσικά την έχει η κυβέρνηση.
Πριν λίγα χρόνια, οι περισσότεροι πολιτικοί μας ήθελαν να πιστεύουν ότι η Ελληνική ιστορία και η πολιτιστική παρουσία του Ελληνισμού στη Μακεδονία είναι τόσο σταθερά θεμελιωμένη, ώστε ό,τι κι αν ισχυρίζονταν τα Σκόπια θα έπεφτε στο κενό. Λάθος και καταστροφική εκτίμηση.
Απόδειξη η αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία από τις ΗΠΑ. Θα αφήσουμε το Ελληνικό φως της Μακεδονίας μας να το σβήσουν αυτοί που προτιμούν το σκοτάδι;
{jcomments on}
