Είναι η Τουρκία μια δημοκρατική χώρα; Και μπορεί αυτή η χώρα να παίξει το ρόλο περιφερειακής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως κόπτονται οι ηγέτες της;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι «ασφαλώς όχι», και ειδικά με πρωθυπουργό τον Ταγίπ Ερντογάν η Τουρκία έχει καταγράψει μελανές σελίδες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.
Στο δεύτερο ερώτημα επίσης η απάντηση είναι αρνητική, διότι για να είναι μια χώρα παγκόσμιος ή περιφερειακός παίκτης απαιτείται ισχυρή δύναμη πυρός, την οποία η Τουρκία δεν διαθέτει.
Χρειάζονται και συμμαχίες στην περιοχή, τις οποίες έχει κάψει εντελώς ο κ. Ερντογάν, αφού έχει διακόψει σχέσεις με το αντίπαλο πια δέος, το Ισραήλ, και την Αίγυπτο.
Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, έφταναν καταιγιστικά τα τηλεγραφήματα των ειδησεογραφικών πρακτορείων, που ανέφεραν ότι ο κ. Ερντογάν μαγνητοφωνήθηκε τη στιγμή που συζητούσε με τον υιό του για τα χρήματα που κατέκλεψε – σύμφωνα με τις καταγγελίες – η πρωθυπουργική οικογένεια από τον τουρκικό λαό.
Αν και το γραφείο του κ. Ερντογάν διέψευσε την Τρίτη τις πληροφορίες, η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει την υπόθεση ιδιαίτερα σημαντική για τις έρευνες που διεξάγονται στοχεύοντας στην καταπολέμηση της διαφθοράς.
Άλλωστε, η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα είχε προειδοποιήσει και είχε ενημερώσει έγκαιρα το Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τον πλούτο της φαμίλιας του Ερντογάν, που είναι καλά κρυμμένος στις ελβετικές τράπεζες.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας ακούγεται να συνομιλεί με τον υιό του, ο οποίος θεωρείται εγκέφαλος των «επενδύσεων» της οικογένειας. Πρόκειται, υποστηρίζει η αντιπολίτευση, για ένα νέο ηχητικό ντοκουμέντο, όπου ο κ. Ερντογάν καθοδηγεί το «αστέρι» του να φυγαδεύσει από την Τουρκία κλεμμένα χρήματα ύψους 30 εκατ. ευρώ.
Στο ερώτημα εάν η καταγεγραμμένη συνομιλία είναι γνήσια, ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι προϊόν μοντάζ, ενώ πρώην στενοί συνεργάτες του επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για τον πατέρα και τον υιό Ερντογάν.
Οι ηγέτες που χρησιμοποιούν το αξίωμα τους για να κλέψουν χρήματα του κράτους που διοικούν δεν είναι ηγέτες. Είναι καθάρματα και αποβράσματα της πολιτικής και της κοινωνίας και η μόνη επιλογή που έχουν οι λαοί είναι η παραδειγματική τιμωρία των πολιτικών που κατέκλεψαν το κράτος.
Συνάδελφοι με διασυνδέσεις στην Τουρκία υπολόγισαν ότι η οικογένεια Ερντογάν και οι φίλοι της έχουν κλέψει χρηματικά ποσά ύψους 22 δις ευρώ. Εξωφρενικό το ποσό της κλοπής και η εξέλιξη δεν πρέπει να είναι άλλη από την επιστροφή των χρημάτων και την παραδειγματική τιμωρία.
Η περίπτωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας δεν είναι η μόνη στα παγκόσμια χρονικά. Σε πολλές χώρες του κόσμου οι ηγέτες συμπεριφέρονται το ίδιο.
Η Ελλάδα υποφέρει από την πολιτική διαφθορά και η Κύπρος από τις λαμογιές των αχόρταγων πολιτικών και τραπεζιτών. Ειδικά στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, οδήγησαν τις δυο χώρες στην οικονομική καταστροφή, αλλά ελάχιστοι τιμωρήθηκαν.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος είναι η εξαίρεση στον «κανόνα», που θέλει τους πολιτικούς να αλληλοκαλύπτονται. Αυτό συμβαίνει τούτη την κρίσιμη στιγμή.
Ενώ οι υπάλληλοι της εφορίας προσπαθούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους, οι πολιτικοί θέτουν εμπόδια, διότι η επιτάχυνση των διαδικασιών θα… εκκενώσει από πολιτικούς τα Κοινοβούλια σε Ελλάδα και Κύπρο. Πολύ λίγοι θα αντέξουν ένα πραγματικό «πόθεν έσχες».
Ο Ταγίπ Ερντογάν διανύει τις πλέον κρίσιμες στιγμές της πολιτικής του καριέρας. Ο άνθρωπος που αναδείχθηκε σε……Μεσσία για την Τουρκία μπορεί να τελειώσει σύντομα, αν και ο ίδιος μάχεται να επιβληθεί.
Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί στη χώρα και πόσο ελέγχονται οι μηχανισμοί από τους φανατικούς ισλαμιστές, οι οποίοι – μέσω του Γκιουλ ή του Μπαμπατζάν – θα επιχειρήσουν να διατηρηθούν στην εξουσία.
{jcomments on}
