Οι αστρονόμοι παρακολούθησαν το μακρινό σύμπαν να τρέχει σε αργή κίνηση-μια παρατήρηση που σηματοδοτεί την πρώτη φορά που το περίεργο φαινόμενο που είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν πριν από περισσότερο από έναν αιώνα παρατηρήθηκε στον πρώιμο κόσμο.
-Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα γεγονότα φαινόταν να εκτυλίσσονται πέντε φορές πιο αργά όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 1 δις ετών, ή περίπου το ένα δέκατο της σημερινής ηλικίας του, λόγω του τρόπου με τον οποίο η διαστολή του σύμπαντος εκτείνεται στο χρόνο.
«Βλέπουμε τα πράγματα να αλλάζουν περίπου πέντε φορές πιο αργά από σήμερα»…δήλωσε ο Geraint Lewis, καθηγητής αστροφυσικής και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ.
-«Είναι σαν να βλέπεις μια ταινία με μειωμένη ταχύτητα».
Σύμφωνα με τη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν, οι αστρονόμοι θα πρέπει να δουν τα αρχαία κοσμικά γεγονότα να συμβαίνουν πιο αργά από τα σύγχρονα.
Το φαινόμενο, γνωστό ως Διαστολή του Χρόνου, καθοδηγείται από τη διαστολή του σύμπαντος, όπως περιγράφεται στη θεμελιώδη έκθεση της βαρύτητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1915.
Μια συνέπεια του διαστελλόμενου σύμπαντος είναι ότι το φως τεντώνεται καθώς ταξιδεύει στον κόσμο, κάνοντας το μήκος κύματος μεγαλύτερο.
-Το φαινόμενο κάνει τους αρχαίους γαλαξίες να φαίνονται πιο κόκκινοι από ό,τι είναι, ή μετατοπισμένοι στο κόκκινο.
Αλλά και ο χρόνος παρατείνεται: Αν ένα μακρινό αντικείμενο αναβοσβήνει μία φορά κάθε δευτερόλεπτο, η διαστολή του σύμπαντος διασφαλίζει ότι μεσολαβεί περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο μεταξύ των αναλαμπών μέχρι να φτάσουν στη Γη.
Οι αστρονόμοι έχουν δει προηγουμένως αστέρια να εκρήγνυνται σε αργή κίνηση, με τη λάμψη και το ξεθώριασμα να ξετυλίγονται με περίπου τη μισή κανονική ταχύτητα, από τότε που το σύμπαν ήταν το ήμισυ της σημερινής του ηλικίας.
Αλλά οι προσπάθειες να δούμε τη διαστολή του χρόνου στον πολύ πρώιμο κόσμο με την παρατήρηση εξαιρετικά φωτεινών, μακρινών γαλαξιών που ονομάζονται κβάζαρ απέτυχαν να βρουν το αποτέλεσμα.
-Ως κβάζαρ (quasar, σύντμηση από τη φράση QUASi-stellAR object ή QSO) στην Αστρονομία εννοείται κάθε εξαιρετικά λαμπρός και μακρινός ενεργός γαλαξιακός πυρήνας, που εμφανίζεται στο ορατό φως ως σημειακή πηγή (σαν αστέρας), παρά ως εκτεταμένο σώμα (όπως οι γαλαξίες). Από εκεί προέρχεται και η ονομασία των κβάζαρ, αφού quasi-stellar σημαίνει «παρόμοιος με αστέρα».
Ο Lewis και ο συνάδελφός του Dr Brendon Brewer στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ διεξήγαγαν λεπτομερείς στατιστικές αναλύσεις σε 190 κβάζαρ που παρατηρήθηκαν για δύο δεκαετίες και διαπίστωσαν ότι σε αντίθεση με προηγούμενες εργασίες, τα κοσμικά γεγονότα φαινόταν να εκτυλίσσονται πολύ πιο αργά στο πρώιμο σύμπαν.
Το κλειδί της επιτυχίας τους, που περιγράφεται στο Nature Astronomy , ήταν να βρουν το αντίστοιχο τικ ενός ρολογιού στις πλούσιες και ασταθείς φωτεινές ενδείξεις των κβάζαρ.
Ενώ οι αστρονόμοι περίμεναν να δουν τη διαστολή του χρόνου στο αρχαίο σύμπαν και ήταν προβληματισμένοι για το γιατί προηγούμενες εργασίες απέτυχαν να εντοπίσουν το αποτέλεσμα, η πρόβλεψη έπρεπε ακόμα να ερευνηθεί, είπε ο Lewis.
«Σε κάποιο επίπεδο, αυτό δημιουργεί εμπιστοσύνη ότι γνωρίζουμε πώς λειτουργεί το σύμπαν»…είπε. «Έχουμε αυτή την εικόνα που μας έδωσε ο Αϊνστάιν και τη δοκιμάζουμε, τη δοκιμάζουμε και τη δοκιμάζουμε. Ένας καλός επιστήμονας δεν τα παίρνει αυτά τα δεδομένα. Πρέπει να συνεχίσεις τις δοκιμές».
Ο καθηγητής Brian Schmidt, αστρονόμος στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας στην Καμπέρα, ο οποίος μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ φυσικής το 2011 για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος, είπε ότι η επιστήμη προχώρησε δοκιμάζοντας συνεχώς τις προβλέψεις των θεωριών.
«Σε αυτή την περίπτωση, ο Lewis και οι συνεργάτες του έχουν επεκτείνει τις μελέτες χρονικής διαστολής που είχαν πραγματοποιηθεί προηγουμένως με σουπερνόβα σε μεγαλύτερες αποστάσεις»…είπε.
«Και ενώ ανακάλυψαν ότι για άλλη μια φορά η γενική σχετικότητα έχει προβλέψει τι έχει παρατηρηθεί, αυτό ξεκαθαρίζει ορισμένες πιθανές ανησυχίες σχετικά με τη διαστολή του χρόνου που παρατηρούνται σε κβάζαρ από άλλες μελέτες».
Πηγή The Guardian
