Για πολλούς ανθρώπους στην Κύπρο, η 14η Αυγούστου 1974 είναι πιο μοιραία μέρα και από την 20η Ιουλίου 1974, όταν με τη βοήθεια της Αμερικής του Χένρι Κίσιγκερ η Τουρκία εισέβαλε στο νησί.
-Χιλιάδες συμπατριώτες μας προσφυγοποιήθηκαν πληρώνοντας το βαρύ τίμημα για την προδοσία της ελληνικής χούντας.
-Μην έχετε καμία αμφιβολία: Το σχέδιο παραμένει το ίδιο και σήμερα. Να επιβάλει την επιρροή της η Τουρκία σε όλο το νησί.
Οι Αμερικανοί σήμερα βρίσκονται σε μία σχέση μονίμου έντασης με την κατοχική δύναμη και τον Ταγίπ Ερντογάν.
Κανονικά θα έπρεπε να έχουν αλλάξει τη στάση τους εντελώς απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Όμως, για ένα περίεργο λόγο, και ενώ με την Τουρκία μπορεί και να τα σπάσουν – άβυσσος ως γνωστό η ψυχή τους – δεν κάνουν το έξτρα βήμα που απαιτείται στην Κύπρο.
-Εάν η Τουρκία κερδίσει στην Κύπρο και υλοποιήσει τους σκοπούς της, οι μεγάλοι χαμένοι – εκτός των Ελλήνων του νησιού – θα είναι πρώτα το Ισραήλ, και μετά η Αίγυπτος και οι Αμερικανοί.
Δεν λέω…Έχουμε εντοπίσει κάποιες αλλαγές στην αμερικανική πολιτική. Αλλά αυτό που λείπει είναι το μεγάλο βήμα, ώστε να αποφευχθεί η τουρκοποίηση της Κύπρου. Έχει αποδειχθεί ότι αν θέλουν, οι Αμερικανοί μπορούν.
Το περυσινό καλοκαίρι η Ουάσιγκτον έδειξε μία απίστευτη ισχύ απέναντι στην Τουρκία. Οπότε ας μην κοροϊδευόμαστε. Η Αμερική, προς το παρόν, ελπίζει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα αλλάξει στάση και θα εγκαταλείψει τη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έχει φύγει προ πολλού από τη Δύση.
Το έχουμε εξηγήσει πολλές φορές: Οι Αμερικανοί είναι όπως τους απατημένους συζύγους. Το πληροφορούνται τελευταίοι…
