Το 1929, ο αστρονόμος Edwin Hubble δημοσίευσε μια εργασία που αποδεικνύει ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Έτσι δημιουργήθηκε η σταθερά Hubble, ο αριθμός που περιγράφει πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν.
Αλλά τελικά δημιούργησε ένα παζλ, που ονομάζεται Hubble tension, επειδή αυτή η κοσμική διαστολή διαφέρει ανάλογα με τα κοσμικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρησή της.
Ένα νέο μαθηματικό μοντέλο θα μπορούσε να επιλύσει την «ένταση» του Hubble υποθέτοντας ότι το σύμπαν περιστρέφεται.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, υποδηλώνει ότι το σύμπαν μας ολοκληρώνει μια περιστροφή κάθε 500 δισεκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η εξαιρετικά αργή περιστροφή θα μπορούσε να επιλύσει τη διαφορά μεταξύ των διαφορετικών μετρήσεων της σταθεράς Hubble.
«Το τυπικό κοσμολογικό μοντέλο της συμφωνίας έχει κάποιες ατέλειες»…είπε ο συν-συγγραφέας της μελέτης István Szapudi, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa, στο Live Science σε ένα email. «Μια αργή περιστροφή του σύμπαντος θα μπορούσε να λύσει το παζλ Hubble».
Οι αστρονόμοι μετρούν τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος με διάφορους τρόπους. Ο ένας περιλαμβάνει την εξέταση των σουπερνόβα-τους εκρηκτικούς θανάτους γιγάντων αστεριών-και τη μέτρηση του πόσο γρήγορα υποχωρούν αυτά τα σουπερνόβα.
Η άλλη μέθοδος χρησιμοποιεί το κοσμικό υπόβαθρο μικροκυμάτων, την ακτινοβολία που υπάρχει 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ωστόσο, αυτές οι δύο μετρήσεις διαφέρουν κατά περίπου 10%.
«Προς μεγάλη μας έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι το μοντέλο μας με περιστροφή επιλύει το παράδοξο χωρίς να έρχεται σε αντίθεση με τις τρέχουσες αστρονομικές μετρήσεις»…είπε ο Szapudi.
Η προτεινόμενη ταχύτητα με την οποία μπορεί να περιστρέφεται το σύμπαν είναι πολύ αργή για να ανιχνευθεί, αλλά θα εξακολουθούσε να επηρεάζει τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος και δεν απαιτεί Νέα Φυσική.
