Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία έχουμε το εθνικά ωφέλιμο γεγονός να παγώνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τις πωλήσεις όπλων προς την Τουρκία και συγχρόνως να δίνουν το πράσινο φως για πωλήσεις όπλων στην Κύπρο. Αυτό εάν το ισχυριζόταν κάνεις τις τελευταίες δεκαετίες θα θεωρείτο τρελός. Και όμως είναι πλέον γεγονός.
Διότι η απόφαση αυτή της αμερικανικής ηγεσίας έρχεται σε ευθεία αντίθεση όχι μόνο με τις υποχρεώσεις της ως κεφάλι της συμμαχίας αλλά κυρίως με ισχυρότατα συμφέροντα εντός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και δεν μιλάμε μόνο για τις εταιρείες όπλων αλλά και τους πολυάριθμους λομπίστες που καταφέρνουν πάντα να συγκαλύπτουν τα τούρκικα εγκλήματα και να προωθούν τον μύθο της Τουρκίας ως πολύτιμης συμμάχου.
Και όμως η Ελλάδα έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε αυτή την απόφαση. Η οποία έρχεται ως συνέχεια της τεράστιας εθνικής επιτυχίας για το προσφυγικό, όπου εμπλέκοντας το ΝΑΤΟ ως προέκταση της Frontex, διέγραψε στην ουσία τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο τις οποίες το ΝΑΤΟ τις αναγνώριζε με τις αντεθνικές συμφωνίες Σημίτη στο Ελσίνκι και την Μαδρίτη.
Όταν λοιπόν υπάρχει ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας που συνάμα είναι και κορυφαίους γνώστης και ακαδημαϊκός του Ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου και χρησιμοποιεί αυτές τις γνώσεις του προς όφελος της πατρίδας και όχι για προσωπικό η διαπλεκόμενο όφελος, όταν έχεις έναν Υπουργό Εθνικής Άμυνας όποιος δεν πάει να παζαρέψει για την τσέπη του ή την πολιτική του επιβίωση αλλά υπηρετεί την πατρίδα του σε όλα τα επίπεδα, τότε μόνο πείθεις πραγματικά ένα μεγάλο εταίρο.
Όταν οι κόκκινες γραμμές σου θωρακίζονται με επιχειρήματα νομικά εκτός από το αυταπόδεικτο δίκαιο της ηθικής, τότε καταγράφεις τις μεγάλες επιτυχίες.
Όταν είσαι αρχηγός των μιζαδόρων και πας να διαπραγματευτείς για το κυπριακό, τότε οπωσδήποτε θα φέρεις σχέδιο Ανάν και θα προσπαθήσεις να το περάσεις στους ιθαγενείς. Όταν είσαι Προκόπης Παυλόπουλος, τότε στέλνεις το σχέδιο Ανάν στα σκουπίδια και συγχρόνως κάνεις την διεθνή κοινότητα να δείχνει με το δάχτυλο Τουρκία και τουρκοκύπριους.
Όταν είσαι υποχείριο της Siemens, πηγαίνεις στο Ελσίνκι και αναγνωρίζεις «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας» στο Αιγαίο. Όταν είσαι Πάνος Καμμένος, τότε συγκρούεσαι στην σύνοδο του ΝΑΤΟ και καταφέρνεις να απομονώσεις την Τουρκία και να διαγράψεις γκρίζες ζώνες και επαίσχυντες συμφωνίες, διότι δεν χρωστάς σε κανένα, παρά μόνον στην πατρίδα.
Όταν είσαι Μπακογιάννη ή Βενιζέλος που έχεις κάνει την πολιτική, επάγγελμα, τότε παρακαλάς για να σερβίρει στα Σκόπια ως Μακεδονία.
Όταν είσαι Προκόπης Παυλόπουλος, βάζεις τέτοιες κόκκινες γραμμές που όχι μόνον οδηγείς τους Σκοπιανούς σε Βατερλώ, αλλά δεν τολμά κανένας από την διεθνή κοινότητα παρά το ότι καίγονται να εντάξουν τα Σκόπια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, να σου καταλογίσουν οποιαδήποτε ευθύνη για το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων.
Αντίθετα, τους εκθέτεις αποκαλύπτοντας τον αλυτρωτισμό τους, που αρκεί για να τους πετάξει έξω από τις μεγάλες συμμαχίες, αφού αντίκειται όχι μόνον στο δίκαιο της ηθικής αλλά και στο διεθνές δίκαιο.
Όταν είσαι επίορκος, κρατικοδίαιτους βαρόνος, κατηγορείς τον Πάνο Καμμένο για προκλητικότητα και προσπαθείς να κάνεις τον κονφερασιέ του Ερντογάν διαβεβαιώνοντας τον οτι μπορεί να πει ότι θέλεις το κανάλι σου, και η ελληνική πλευρά δεν θα αντιδράσει καθόλου.
Όταν είσαι Προκόπης Παυλόπουλος και Αλέξης Τσίπρας, απαντάς ευθέως και δημοσίως στον Ερντογάν, τον εκθέτεις στην διεθνή κοινότητα, τον οδηγείς σε διεθνή ήττα, διότι απλούστατα δεν έχεις ανάγκη ούτε το κανάλι του νταβατζή, ούτε υπάρχεις σε κάποια μαύρα κατάστιχα τουρκικής ηρωίνης.
Έτσι ακριβώς υπερασπίζεσαι τα εθνικά συμφέροντα. Ούτε με ψευτομαγκιές, ούτε με κραυγές. Ούτε φυσικά από επίορκους και λαδωμένους, που το μόνο που τους νοιάζει είναι να ξεπουλούν την πατρίδα τους για να γεμίζουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς.
{jcomments on}
