Πέρυσι τέτοια εποχή εκτιμούσαμε ότι το νέο έτος (2013) οι αριθμοί θα ευημερήσουν, αλλά μια σημαντική μερίδα του κόσμου θα έλθει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση με την ανεργία να παραμένει στα ύψη.
Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι η εκτίμηση ήταν σωστή. Όμως, ήταν μια σχετικά εύκολη πρόβλεψη.
Αν δεν υπήρχαν οι ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 και η συγκυβέρνηση δεν εμφάνιζε σημάδια κόπωσης, έχοντας την στήριξη 153 βουλευτών στη Βουλή, θα κάναμε την ίδια περίπου πρόβλεψη για το 2014.
Οι περισσότεροι αριθμοί θα ευημερούσαν, υπό την έννοια ότι θα υπήρχε περαιτέρω βελτίωση, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης για σημαντικό μέρος του πληθυσμού θα επιδεινώνονταν, έστω σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης θα ξεπερνούσαν ακόμη περισσότερο τις δαπάνες εκτός τόκων και η χώρα θα εμφάνιζε μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα ως προς το ΑΕΠ σε σχέση με το 2013.
Το πλεόνασμα ίσως δεν έφτανε τα 2,7 δις ευρώ, όμως σίγουρα θα ήταν μεγαλύτερο από το φετινό ύψους 350 έως 817 εκατ. ευρώ.
Η κυβέρνηση θα έπαιζε φυσικά το χαρτί της προεδρίας της Ε.Ε. και της διανομής μέρους από το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα μαζί με την πιθανή σταθεροποίηση της οικονομίας μέχρι τότε.
Όμως, τα επιτόκια δανεισμού της χώρας στη δευτερογενή αγορά θα παρέμεναν σε υψηλά επίπεδα, καθιστώντας πολιτικά προβληματικό το όποιο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας στις αγορές το α΄ εξάμηνο του 2014.
Πιο αμφίβολη θα ήταν η επίπτωση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών όπου η θετική επίπτωση από τον τουρισμό ίσως αντισταθμιζόταν από την αρνητική συμβολή του εμπορικού ισοζυγίου αν η οικονομία άρχιζε να αναπτύσσεται λόγω εισαγωγών.
Ακόμη, η οικονομία θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί και η μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ να εμφάνιζε θετικό πρόσημο για πρώτη φορά μετά το 2008.
Η ανεργία θα παρέμενε σε υψηλά επίπεδα, αλλά ίσως σημείωνε μικρή κάμψη. Όμως, η βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών δεν θα συνοδευόταν από βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού που δοκιμάζεται.
Η χρονική υστέρηση που χωρίζει την ανάκαμψη της οικονομίας, αν ερχόταν, από την αισθητή βελτίωση των συνθηκών στην αγορά εργασίας είναι μεγάλη και ίσως φθάνει τους 12 μήνες.
Επομένως, το 2015 και όχι το 2014 θα ήταν η χρονιά που η οικονομική ανάκαμψη θα γινόταν αισθητή σε ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού.
Όμως, η ανωτέρω εκτίμηση στηρίζεται σε μια σημαντική υπόθεση.
Το πολιτικό ρίσκο δεν θα υπερβεί κάποια όρια ώστε να προκύψει πολιτική αβεβαιότητα που θα έχει δυσμενείς συνέπειες στην οικονομία. Αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλεισθεί από την στιγμή που η χώρα θα έχει κάλπες για τις τοπικές εκλογές και το ευρωκοινοβούλιο τον επόμενο Μάιο.
Πολύ περισσότερο όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που προηγείται, έστω ελαφρώς στις δημοσκοπήσεις, έχει διαμηνύσει ότι θα ζητήσει εκλογές αν είναι πρώτο στις ευρωεκλογές.
Το γεγονός μάλιστα ότι οι δανειστές θα πιέσουν για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού του 2014 με αξιόπιστα περιοριστικά μέτρα το α' τρίμηνο της νέας χρονιάς, δεν βοηθά τα κόμματα της συγκυβέρνησης.
Από την άλλη πλευρά, η έναρξη των μεγάλων έργων, τυχόν νέα μέτρα για την ανακούφιση από το χρέος τον Απρίλιο και η προεδρία της ΕΕ είναι υπέρ της συγκυβέρνησης.
Κοντολογίς, η εκτίμηση για την πορεία της οικονομίας το 2014 είναι αλληλένδετη με τις πολιτικές εξελίξεις και το ρίσκο που αποπνέουν. Αν δεν υπάρξει πολιτική αβεβαιότητα, το πιθανότερο είναι η βελτίωση των αριθμών να αρχίσει σιγά-σιγά να περνά στη κοινωνία από το β' εξάμηνο του 2014 και να επιταχυνθεί το 2015.
Από την άλλη πλευρά, τυχόν παρατεταμένη περίοδος πολιτικής αβεβαιότητας και αστάθειας θα καταστήσει το 2014, άλλη μια χαμένη χρονιά για την Ελλάδα.
{jcomments on}
