Δύσκολα ο κόσμος θα καταφέρει να σηκώσει στις πλάτες του ακόμα περισσότερα σκάνδαλα, αισχροκέρδεια και ατιμωρησία. Και ακόμα πιο δύσκολα ο Πρωθυπουργός θα εξακολουθήσει να βγαίνει αλώβητος με τόσα διαδοχικά Βατερλό…
Άλλοι «γονάτισαν» με πολύ λιγότερα σκάνδαλα….
Αυτή ήταν η χειρότερη χρονιά της πολιτικής καριέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Για τους πολίτες οι συνέπειες θα τραβήξουν για πολύ ακόμα στο μέλλον. Και η αλήθεια είναι πως ο πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για τα περισσότερα πράγματα που έχουν πάει στραβά.
Από την εκτόξευση του κόστους της ενέργειας, μέχρι τη βουτιά στο βιοτικό μας επίπεδο και από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, μέχρι την ντροπιαστική θεσμική εκτροπή με τις Υποκλοπές.
Κανένας άλλος κυβερνήτης μεταπολιτευτικά δεν βρέθηκε με τόσα σκάνδαλα και τέτοιες αστοχίες στην πλάτη του μέσα σε μόλις έναν χρόνο. Είναι πραγματικά αδιανόητο:
-Η χειρότερη αισχροκέρδεια των τελευταίων δεκαετιών,
-Μια παράνομη ρήτρα αναπροσαρμογής,
-Τα επιδόματα-κοροϊδία,
-Οι εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό,
-Τα sms Γεραπετρίτη-Φουρθιώτη,
-Η «κατάργηση» της Βουλής για το Ουκρανικό και τα ψέματα για τα όπλα,
-Ο Πάτσης, η Σπυράκη, η βίλα και τα μπόνους του Στάσση,
-Η ακύρωση της Εξεταστικής και της Επιτροπής Διαφάνειας,
-οι υποκλοπές της Πρωθυπουργικής ΕΥΠ, και
-Η προς μετεγγραφή Καϊλή.
Η Πολιτική Αντιμετώπιση του Μητσοτάκη σε όλα αυτά αποτυπώνεται σε δύο εικόνες. Η μία είναι καλοκαιρινή, να λιάζεται στις παραλίες. Και η δεύτερη, χειμωνιάτικη, να κάνει σπριντ για να φύγει τρέχοντας από τη Βουλή ώστε να μην απαντήσει για τις υποκλοπές σε Φλώρο και Χατζηδάκη.
Για 12 μήνες ο Ελληνικός λαός περνούσε το μαρτύριο της σταγόνας, βομβαρδισμένος από σκάνδαλα, ανεξέλεγκτη ακρίβεια, Ι.Χ. αποφάσεις για την εμπλοκή της χώρας σε πόλεμο, μαζικούς θανάτους σε αυτοσχέδιες ΜΕΘ, ακόμα και διαλόγους άγριας Δύσης «είσαι εκβιαστής»-«είσαι παρακράτος» με επιχειρηματίες.
Η κοινή γνώμη παρακολούθησε σε ζωντανή μετάδοση, μέρα με τη μέρα, την αυτοκαταστροφή ενός πρωθυπουργού που εξακολουθεί να κρατιέται, με θεσμική εκτροπή, στην καρέκλα.
Δίχως τη θεσμική κάλυψη της Εξεταστικής Επιτροπής, της Επιτροπής Διαφάνειας, της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, των νόμων που ο ίδιος πέρασε, των περισσότερων ΜΜΕ και υπό την ανοχή της Δικαιοσύνης, δεν θα μπορούσε να σταθεί για πολύ έπειτα από τέτοια σκανδαλώδη διακυβέρνηση.
Βασικά στελέχη του και βουλευτές δέχτηκαν να γίνουν ασπίδες του ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ανεξάρτητες Αρχές, όπως η ΑΔΑΕ, πολεμήθηκαν. Η Ελλάδα είναι εκτός χάρτη ελευθεροτυπίας και η Τουρκία αλωνίζει βλέποντας έναν Πρωθυπουργό που στο Κογκρέσο δεν τολμάει να αρθρώσει καν το όνομά της.
Όλες αυτές οι καταστροφές σχετίζονται απόλυτα με τα προσόντα του ενοίκου του Μαξίμου: συγκαλύψεις, μυστικοπάθεια, αλαζονεία, ανικανότητα και μια βρεφικού τύπου ανευθυνότητα.
Ο Μητσοτάκης δεν μας φανέρωσε μόνο ένα ελάττωμα, αλλά πολλά. Ακόμα και τα προβλήματα που δεν ήταν άμεσα δικής του κατασκευής, όπως η κρίση στην ενέργεια και το κόστος ζωής, εντάθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν από έναν πρωθυπουργό που είτε δεν μπορεί είτε δεν τολμά να παλέψει για τους πολίτες.
Αν έχει μια αληθινή υπερδύναμη ο Πρωθυπουργός, αυτή είναι η έλλειψη ντροπής. Κατηγορίες για διαφθορά, ανικανότητα, ευνοιοκρατία, υποκλοπές, κατάχρηση της εξουσίας του, υπονόμευση των ανεξάρτητων Αρχών και ευθυνοφοβία περνούν από πάνω του σαν το νερό. Τίποτα δεν φαίνεται ικανό να τον πτοήσει.
Το μόνο για το οποίο μας προδιαθέτει είναι ότι μπορεί να κάνει τα πάντα για να κερδίσει την επανεκλογή του. Και ότι ήδη κάνει τα πάντα για να αποφύγει τη λογοδοσία.
Τελικά, η χειρότερη ευχή που θα μπορούσε να δώσει κανείς για τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη είναι «και του χρόνου». Δύσκολα ο κόσμος θα καταφέρει να σηκώσει στις πλάτες του ακόμα περισσότερα σκάνδαλα, αισχροκέρδεια και ατιμωρησία. Και ακόμα πιο δύσκολα ο πρωθυπουργός θα εξακολουθήσει να βγαίνει αλώβητος με τόσα διαδοχικά βατερλό…Αλλοι «γονάτισαν» με πολύ λιγότερα σκάνδαλα.
Ο Μητσοτάκης αποδεικνύεται ανθεκτικός. Ίσως επειδή η θεσμική εκτροπή «δουλευόταν» μεθοδικά και εξελισσόταν σιωπηλά πολύ πριν γίνει αντιληπτή. Μια χώρα που, θεσμικά, σφυρίζει αδιάφορα, θεωρώντας φυσιολογικό να οδεύει προς τις εκλογές παρακολουθούμενη, έχει ήδη αποδεχτεί τη μοίρα της.
Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, ακόμα κι αν κάποτε «ξεκολλήσει» ο Μητσοτάκης από τον θρόνο του. Δυστυχώς, η χώρα θα είναι αυτή που θα θερίσει ότι έσπειρε ο Πρωθυπουργός.
Τα πέντε «όπλα» εξουσίας.
Αν και ο ίδιος έχει την ικανότητα να μην αφήνει τίποτα να μπει ανάμεσα σε αυτόν και στην αγαπημένη του Πρωθυπουργική καρέκλα, οι καταστροφές των τελευταίων 12 μηνών άρχισαν να εξαντλούν τους πολίτες.
Στόχευσε ταυτόχρονα σε όλα τα κέντρα εξουσίας, των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, της Υπηρεσίας Πληροφοριών, των ανεξάρτητων Αρχών και των θεσμών του κράτους, συμπεριλαμβανομένου του δικαστικού σώματος. Ήλεγξε τον mainstream Τύπο, με σκοπό να μονώσει την αλήθεια από τον κόσμο και να ελέγξει το αφήγημα.
Επέτρεψε εν μέσω πληθωριστικής κρίσης την ωμή μεταφορά πλούτου μέσω ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας στην ενέργεια και στα σούπερ μάρκετ, κι έβαλε πλάτη για την προστασία των μετόχων των εταιριών, εμπαίζοντας τους πολίτες με διαστρεβλωτική εικόνα και τριτοκοσμικά επιδόματα.
Η μεγαλύτερη αποτυχία του Μητσοτάκη μπορεί να είναι αυτό που ήλπιζε ότι θα αποτελούσε την ένδοξη κληρονομιά του. Πέρα από όσα κηρύττει περί μακροοικονομικών και λογιστικών success stories, τίποτα δεν ανεβάζει το στάσιμο βιοτικό επίπεδο. Τα νοικοκυριά χάνουν καθημερινά μέρος των εισοδημάτων τους.
Ο μισθός και οι αποταμιεύσεις τους εξαϋλώνονται. Οποια ανάπτυξη αφορά μια χούφτα ανθρώπους και επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα, η οικονομική ανάπτυξη για την πλειονότητα των πολιτών έχει υποχωρήσει επικίνδυνα στον πάτο της λίστας των στόχων του Μητσοτάκη.
Κανένα μοναδικό «επίτευγμα» Μητσοτάκη δεν φαίνεται να υπερισχύει της κληρονομιάς που θα μας αφήσει το προσωπικό του σκάνδαλο υποκλοπών. Ακριβώς επειδή χωρίς αυτόν μπορεί να μην είχε συμβεί ποτέ. Όποτε φύγει, αυτή θα είναι η πιο διαρκής παρακαταθήκη του. Και σίγουρα η πιο ντροπιαστική απ’ όλες.
Αλλος Πρωθυπουργός, αν πιανόταν να χρησιμοποιεί την ΕΥΠ, που έχει θέσει υπό την προσωπική του πολιτική και ποινική ευθύνη, ως πριβέ γραφείο παρακολουθήσεων, θα είχε παραιτηθεί. Για το συγκεκριμένο σκάνδαλο ο σπόρος είχε φυτευτεί νωρίτερα, όταν το 2019, ώρες αφότου ανέλαβε την πρωθυπουργία, έσπευσε να πάρει την ΕΥΠ στην απόλυτη δικαιοδοσία του.
Από την Πρωθυπουργική ΕΥΠ παρακολουθούνταν πολιτικοί αντίπαλοι, αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων, κορυφαίοι υπουργοί, επιχειρηματίες, φίλοι, εχθροί, εν ολίγοις οι πάντες, σε μια προσπάθεια «αποθησαύρισης» χρήσιμων πληροφοριών για μελλοντικά «χρέη» προς εξόφληση.
Ήταν η πλήρης εξαπάτηση των κανόνων. Το μοναδικό μέλημα του Μητσοτάκη είναι να μην υπάρξουν αξιοποιήσιμες αποδείξεις που μπορεί να τον φέρουν με το ζόρι προ των ευθυνών του.
Ισως το πιο τρομακτικό είναι ότι η πολιτική του προσέγγιση στην πραγματικότητα δεν αφορά τίποτε άλλο εκτός από αυτόν. Από την εν κρυπτώ «προσωπική» εξωτερική πολιτική του σε μια συγκυρία τόσο κρίσιμη, που δεν έχει επαναληφθεί από την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, μέχρι την πεισματική άρνηση να φρενάρει την αισχροκέρδεια στον κλάδο της ενέργειας και των τροφίμων, ελάχιστοι θα πουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει τα συμφέροντα της χώρας πάνω από τα δικά του.
Πηγή: εφημερίδα δημοκρατία.
