Πέρασε πολύς καιρός από τότε που μια πολιτική ομιλία δικαιολογούσε τον χαρακτηρισμό «βαρυσήμαντη». Ήταν η ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη.
Στην πρώτη κατ’ ουσίαν πράξη επιστροφής του στα πολιτικά πράγματα -ύστερα από δέκα χρόνια σιωπής – ο Καραμανλής ανέκτησε κάτι περισσότερο από το ρόλο του φυσικού ηγέτη της παράταξής του – που κανείς δεν του αμφισβητούσε: την αύρα της «εθνικής εφεδρείας» που διακρίνουν πολλοί -και πέρα από τα όρια της ΝΔ – στη ματιά του στα πράγματα.
Αν προστεθεί και η εμπειρία ενός πολιτικού που βλέπει πλέον τη μεγάλη εικόνα – με την πικρή γεύση της αποτυχίας απέναντι στους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες όταν μετείχε στη μικρή – έχουμε την πλήρη περιγραφή της παρουσίας του – διόλου συμπτωματικά την παραμονή της εθνικής επετείου.
Η επιφανειακή προσέγγιση της επανεμφάνισης Καραμανλή θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι με μια ομιλία 36 λεπτών «κατάπιε» τους προκάτοχους του. Και επιπλέον «έδεσε» την ανανέωση της θητείας του – παρόντος – Προκόπη Παυλόπουλου.
Αλλά ο σκοπός του εμφανώς δεν ήταν αυτός. Δεν πήγε στη Θεσσαλονίκη για δείξει ποιον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ούτε για να αναδειχθεί μεγαλύτερο πολιτικό μέγεθος από τον Μητσοτάκη και τον Σαμαρά.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…….
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας, εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών.
