Γεννήθηκε στα Κούρεντα Ιωαννίνων, σπούδασε στη «Δραματική Σχολή Αθηνών – Γιώργος Θεοδοσιάδης», Θεατρολόγος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα, σε Δραματικές Σχολές, σαν δραματοθεραπεύτρια στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού και στον ΟΚΑΝΑ, παραδίδει σεμινάρια σε ηθοποιούς και φιλολόγους, ίδρυσε την «Θεατρική Ομάδα Δήμου Αλίμου» και δίδαξε θεατρικό παιχνίδι σε σχολεία.
Σκηνοθέτησε πάνω από 80 παραστάσεις και βραβεύθηκε από το Υπουργείο Παιδείας. Έχει συμμετάσχει σε πολλά θεατρικά έργα, σε σήριαλ, σε βιντεοταινίες, στον κινηματογράφο, συμμετέχει εθελοντικά σε φιλανθρωπικούς συλλόγους και είναι ιδρυτικό μέλος του φιλοζωικού συλλόγου Αλίμου για την προστασία των αδέσποτων ζώων.
Δυστυχώς για μένα ταυτίζομαι σε επικίνδυνο βαθμό με τους ρόλους μου.
Συνεχίζοντας το έργο του πατέρα της, ίδρυσε τον φιλανθρωπικό σύλλογο «Δημήτριος Ζήκος-ΓΝΩΣΗ». Εργάζεται σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης στο θέατρο του συζύγου της «Τέσσερις Εποχές -Γιάννης Μόρτζος».
Αυτή τη σεζόν πρωταγωνιστεί κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, στο θεατρικό έργο που έγραψε η ίδια «Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ», βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Φωτεινής Τσαλίκογλου, και έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές.
Μαζί μας η πολυπράγμων και υπέρ-ταλαντούχα Γιούλη Ζήκου……
Κυρία Ζήκου, μετά το «Γιαννούλης Χαλεπάς-Η κοιμωμένη μου», άλλος ένας επίσης δύσκολος ρόλος. Μιλήστε μας για τη Μάρθα Φρόυντ…
«Διάβασα πριν χρόνια το μυθιστόρημα της Φωτεινής Τσαλίκογλου «Εγώ η Μάρθα Φρόυντ» και βρήκα πολύ ενδιαφέροντα και σύνθετο για το θέατρο το ρόλο της Μάρθας Φρόυντ. Ένας ρόλος δύσκολος, αλλά και γεμάτος προκλήσεις για όλες, τις γυναίκες ηθοποιούς, που θα επιχειρούσαν να τον προσεγγίσουν.
Επίσης οι γνώσεις που θα αποκτούσαν οι θεατές σχετικά με το σημαντικό κεφάλαιο της ψυχανάλυσης, ταυτιζόταν με τον στόχο τον οποίο έχω θέσει εγώ, απέναντι στο θεατρόφιλο κοινό. Να προχωρώ σαν ηθοποιός χέρι με χέρι με τους θεατές, άρρηκτα δεμένοι, να εξελισσόμεθα, να ωριμάζουμε και να θωρακιζόμαστε μέσα από την γνώση και τους κραδασμούς των συναισθημάτων, που προσφέρει η μαγεία του θεάτρου .
Η Μάρθα είναι μία γυναίκα που ζει κάτω από τις αυστηρές επιταγές της κοινωνίας της Βιέννης του 1880. Δεν μιλά πολύ παρά μόνο αν της το ζητήσουν, υπακούει από μικρή στις εντολές της μητέρας , του αδελφού , του πατέρα και αργότερα του συζύγου της. Γεννάει έξι παιδιά μέσα σε εννιά χρόνια και μεριμνά για το μέλλον τους αδιαφορώντας για το δικό της. Φροντίζει τον σύζυγό της, ο οποίος είναι τα πάντα για εκείνη και κρατά κρυφά όσα θα μπορούσαν να διαταράξουν την ηρεμία του. Πεθαίνει δώδεκα χρόνια μετά τον Φρόυντ .»
Τη γνωρίσατε μόνο μέσα από το βιβλίο ή ανατρέξατε και σε άλλα κείμενα για να την μελετήσετε καλύτερα;
«Ανέθεσα το κείμενο, σε αξιόλογους θεατρικούς συγγραφείς, όμως αντιμετώπισαν δυσκολίες με τα διαλογικά μέρη και κατέληγαν πάντα στη συγγραφή ενός μονόλογου. Γι αυτό αποφάσισα να το αναλάβω η ίδια. Μου πήρε τέσσερα χρόνια για να το ολοκληρώσω.
Για να χτίσω τα διαλογικά μέρη χρειάστηκε να ανατρέξω και σε άλλες πηγές της βιβλιογραφίας. Η Μάρθα της Τσαλίκογλου σπάει τη σιωπή της αλλά μιλάει μόνο στους αναγνώστες και ποτέ στον ίδιο τον Φρόυντ. Η δική μου Μάρθα πεθαίνει μετά τον Φρόυντ, αλλά επιστρέφει στη ζωή, τον καλεί και αποφασίζει να του μιλήσει για όσα δεν τόλμησε στη διάρκεια της συζυγικής τους ζωής.
Απαγορευμένα όνειρα, κρυφές επιθυμίες και ότι αφορά το σκοτεινό κομμάτι της ζωής της. Για πρώτη φορά ο Φρόυντ την ψυχαναλύει, η Μάρθα ψυχαναλύει τον Φρόυντ και έτσι δίνεται η ευκαιρία στη διάρκεια της παράστασης να ψυχαναλυθεί και ο ίδιος ο θεατής. Ενώ έγραφα το έργο έχτιζα τις σκηνές, τις εικόνες , οπότε μοιραία και το σκηνοθέτησα. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι επιρροές που έχω από τον κινηματογράφο, την όπερα και τα εικαστικά.
Την έχω αγαπήσει πολύ τη Μάρθα τόσο βαθιά, όσο αγαπώ όλες τις γυναίκες που έχουν υποφέρει, που έχουν καταπιεστεί και δεν τόλμησαν ποτέ στη ζωή τους να μιλήσουν, γιατί δεν τους το ζήτησε κανείς, γιατί δεν υπήρχε κάποιος να τις ακούσει.
Οι θεατές όπως κι εγώ συναντούμε και αναγνωρίζουμε δικά μας κομμάτια μέσα από τη ζωή της τόσο στα διαλογικά μέρη όσο και στις σκηνές των ονείρων .»
Η Μάρθα είπε πως «ο έρωτας ή θα είναι ακραίος ή δε θα υπάρξει ποτέ» η Γιούλη το πιστεύει αυτό;
«Ασφαλώς, και το έχω κάνει σημαία στην ερωτική μου ζωή. Ο έρωτας έτσι κι αλλιώς εμπεριέχει το στοιχείο του εγωισμού, που αυτό και μόνο τον καθιστά απόλυτο. Ο Πλάτωνας στο «Συμπόσιο» λέει ότι γεννήθηκε από τον θεό Πόρο και την Πενία οπότε είναι και θεός και ζητιάνος και θνητός και αθάνατος.
Και όπως λέει και η Μάρθα «Ο έρωτας καταλύει την ευπρέπεια κι εγώ προτιμώ τον παραλογισμό του έρωτα, από τη λογική της ευπρέπειας». Προσωπικά με χαρακτηρίζει το στοιχείο του απόλυτου και απεχθάνομαι την μετριότητα, το λίγο. Αν μου ζητούσε κανείς να χαρακτηρίσω τη ζωή μου όσο αφορά το κομμάτι του έρωτα , με τρεις λέξεις θα απαντούσα: Έντονη! Έντονη ! και Έντονη!.»
Η Μάρθα Φρόυντ έμεινε στη σκιά του άνδρα της. Εσείς παντρευτήκατε ένα σπουδαίο ηθοποιό, που και σας θαυμάζει και τον συγκλονίζετε, όπως έχει δηλώσει, θα μπορούσατε να μείνετε ένα βήμα πίσω του;
«Ο Γιάννης Μόρτζος είναι προικισμένος με πολύ φως οπότε όσα βήματα πίσω απ’ αυτόν κι αν σταθώ, δεν βρίσκομαι ποτέ στη σκιά του αλλά κάτω από το φως του.!»
Εξελιχθήκατε σε μια συγκλονιστική ηθοποιό που καθηλώνει με την ερμηνεία της, τόσο που ο θεατής να σας ταυτίζει με την ηρωίδα που ερμηνεύετε. Πείτε μας για το περιστατικό που συνέβη στο έργο «Γιαννούλης Χαλεπάς- Η Κοιμωμένη μου…»
«Μια θεατής ανέβηκε στη σκηνή κατά τη διάρκεια της παράστασης και με γρονθοκόπησε . Ποτέ στην ιστορία του θεάτρου τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό δεν συνέβη παρόμοιο γεγονός. Το σοκ ήταν μεγάλο. Οι μηχανισμοί της αντίδρασης δεν λειτούργησαν.
Ευτυχώς όμως τα αντανακλαστικά του τεχνικού της παράστασης λειτούργησαν , ανέβηκε στη σκηνή, της έπιασε τα χέρια και την ταρακουνούσε φωνάζοντάς της: «Κυρία μου ηρεμήστε. Ρόλος είναι . Ηθοποιός είναι.»
Εκείνη αφού συνήλθε, κλαίγοντας ζήτησε συγγνώμη και αφού ο τεχνικός την απομάκρυνε, επέμενε να με δει να μου ζητήσει συγχώρεση, κάτι που μετά το τέλος της παράστασης έγινε.
Όμως τις επόμενες ημέρες τίποτα δεν ήταν ίδιο πια για μένα επάνω στη σκηνή.. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα κατάφερα να ξεπεράσω τις φοβίες και τον πανικό που με ταλάνιζαν.»
Η παράσταση είναι εκπληκτική κι εσείς υπέροχη…..Όταν σβήσουν οι προβολείς η…..Μάρθα σας ακολουθεί;
«Δυστυχώς για μένα ταυτίζομαι σε επικίνδυνο βαθμό με τους ρόλους μου. Όταν έπαιζα την μάνα του Χαλεπά πήγαινα κάθε μέρα φαγητό στον ηθοποιό που υποδυόταν τον Χαλεπά. Οι φίλοι μου παρατηρούσαν ότι αποκτούσα τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης γυναίκας με εμφανή τα σημάδια της κόπωσης. Το ίδιο γίνεται και με την Μάρθα Φρόυντ……Θα φροντίσω σε μια επόμενη παράσταση να υποδυθώ μια όμορφη νέα κοπέλα ώστε να γυρίσω πίσω την ηλικία μου και να ομορφύνω (αστειεύομαι)».
Η εμπειρία σας από τις Φυλακές Κορυδαλλού;
«Μοναδική. Πήγα και βρήκα τρομαγμένα θηρία και έφυγα αφήνοντας πίσω μου γυναίκες αγκαλιασμένες και λυτρωμένες. Πιστεύω ότι η πολιτεία επιβάλλεται να δει πολύ σοβαρά την εισαγωγή της θεατρικής αγωγής στις φυλακές.»
Βλέψεις για την πολιτική; Είχατε κατέβει υποψήφια βουλευτής με τη Δημοκρατική Αριστερά.
«Τα πάντα στη ζωή μας είναι πολιτική. Όταν δήλωσα την παραίτησή μου, αποφάσισα να κάνω πολιτική μόνο μέσα από το θέατρο.»
{jcomments on}
