Η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιβεβαιώσει ξανά, αν χρειαζόταν, ότι η Τουρκία δεν διστάζει να αξιοποιεί και να εκμεταλλεύεται κάθε προσφερόμενη ευκαιρία για να προωθεί τα επεκτατικά και κατακτητικά σχέδιά της σε βάρος της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μετά από δεκαετίες τουρκοφοβίας και τρεμαλέας αντιμετώπισης της Τουρκίας, ίσως οι ηγεσίες στην Αθήνα και στην Λευκωσία να έχουν αντιληφθεί, επιτέλους, το φοβερό και ολέθριο τίμημα που ο Ελληνισμός είναι πιθανόν να πληρώσει και πάλι εξαιτίας της διαχρονικά αδιέξοδης Πολιτικής Κατευνασμού και Εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου.
Ατελέσφορος μαραθώνιος
Οι αμφισβητήσεις της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο από την Τουρκία άρχισαν επί χούντας, από τη δεκαετία του ‘70. Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η ήττα της Ελλάδος ως εγγυήτριας και Μητέρας Πατρίδας, ανέτρεψε τα πολιτικό-στρατιωτικά δεδομένα.
Αθήνα και Λευκωσία επιδίδονται έκτοτε σε έναν ατελέσφορο μαραθώνιο διπλωματικών και πολιτικών προσπαθειών για επίλυση του Κυπριακού, διά συνεχών προσχωρήσεων στις τουρκικές απαιτήσεις. Με την φρούδα ελπίδα ότι θα πείσουν την Τουρκία να συναινέσει σε λειτουργική και βιώσιμη λύση.
Ιστορικά αμαθείς και με πλήρη άγνοια της τουρκικής στοχοθεσίας, μέχρι σήμερα, Ελλάδα και Κύπρος επιμένουν στηρίζονται μόνο στο Διεθνές Δίκαιο, σε ψηφίσματα και φραστικές δηλώσεις υποστήριξης από τρίτους. Δεν θέλησαν να κατανοήσουν ότι το Διεθνές είναι, δυστυχώς, το Δίκαιο του Ισχυρού. Και ότι στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις λειτουργούν μόνο τα συμφέροντα.
Σοβαρά κράτη, τα οποία μελετούν, αναλύουν, σχεδιάζουν και προβλέπουν για το μέλλον, προασπίζονται τα συμφέροντά τους όχι μόνο διά της διπλωματικής και πολιτικής οδού αλλά και με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Διότι εμφανώς έχουν μελετήσει και υιοθετήσει τις υποδείξεις του Θουκυδίδη και του Σουν Τζου.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…..
