Η αποφασιστικότητα της Αθήνας απέναντι στην τουρκική επεκτασιμότητα με επίκεντρο το Καστελόριζο υπήρξε καθοριστική στην πρόσκαιρη αναδίπλωση της τουρκικής αρπακτικότητας.
Ωστόσο, η απάντηση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου για το πώς αντιμετωπίζει η Ελληνική κυβέρνηση την νέα εισβολή του τουρκικού σκάφους Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ συμφωνήθηκε Ελληνοτουρκικός διάλογος, αποτελεί μνημείο πολιτικής ανεπάρκειας.
Όπως δήλωσε, το Oruc Reis στο Καστελόριζο και το Barbaros στην Κύπρο «είναι δύο διαφορετικά πράγματα…Η καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων [της Κύπρου] δεν είναι και κάτι που γίνεται για πρώτη φορά».
Δεν ενδιαφέρει σε ποιο κόμμα ή πολιτική σχολή ανήκει ο εν λόγω σύμβουλος, αλλά η τοποθέτησή του στοιχειώνει τον Ελληνισμό στο δρόμο για νέο εθνικό ακρωτηριασμό που ο Πρωθυπουργικός περίγυρος θα φορτώνει σε άλλους.
Το μεγάλο «παιγνίδι» υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό για την πρόσκαιρη κατάσταση (δεν είναι κατάληξη) με τις δηλώσεις ανακούφισης του Πρωθυπουργικού περίγυρου και αξίζει να το αναδείξουμε.
Η «συμφωνία αποκλιμάκωσης» που ικανοποίησε την Αθήνα θυμίζει την φαιδρή εμμονή της Λευκωσίας για «καλό κλίμα» στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού με αποτέλεσμα το…μηδέν.
Στην πράξη, η τουρκική επεκτασιμότητα στρέφεται μεθοδικά εναντίον Κύπρου, Ελλάδας και Γαλλικών συμφερόντων και κατά άλλων (Αιγύπτου, Ισραήλ).
Αντί της ορθής διευρυμένης αντιμετώπισης της νέο-οθωμανικής επεκτασιμότητας με ηγετικό ρόλο στη Γαλλία, η Αθήνα επέλεξε να προσεταιριστεί την Γερμανία κατανοώντας «διαφορετικά» την τουρκική επεκτασιμότητα βάσει των ονομάτων των ερευνητικών τουρκικών σκαφών!
Η παρέμβαση της Γερμανίας προς την Τουρκία, πέτυχε κάτι τεράστιο για την Γερμανία που αποκρύβεται. Η Γερμανία απέτρεψε την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου από την Γαλλία στην συγκρότηση ευρωπαϊκής άμυνας με αφετηρία την ευρύτερη Αν. Μεσόγειο, ακυρώνοντας την αμυντική συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας και τον παραγκωνισμό της Γερμανίας.
Ποιο ήταν το…αντάλλαγμα που έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση για αυτό το τεράστιο διακύβευμα που παραχώρησε στην Γερμανία, όταν δεν ζήτησε καν ακύρωση της επικείμενης παράδοσης υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία;
Λογοδοτούμε ενώπιον της Ιστορίας με κριτήριο πολιτικής επάρκειας την διορατικότητα. Οι φωνασκίες όσων αντιδρούν από κομματικό φανατισμό και η μιζέρια όσων προσδοκούν το έλεος του ισλαμοφασίστα, θα αποτελούν ιστορικό όνειδος.
Είμαστε ενώπιον μιας συγκυρίας εξωτερικών παραγόντων με τον Μακρόν στην Γαλλία και άλλα κράτη σε εχθρική διάταξη προς την Τουρκία. Θα μπορούσε να υπάρχει Ενιαία Αμυντική Άμυνα με ακλόνητη αποτρεπτική ισχύ, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, θωράκιση σε όλα τα επίπεδα…
Τελικά, η Αθήνα επέλεξε να αντιμετωπίσει την τουρκική επεκτασιμότητα ή την προσαρμογή της στο βαθμό που το ανέχεται η Ελλαδική κοινωνία; Αυτό είναι το ερώτημα.
-Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S & D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο. costas.mavrides@europarl.europa.eu
Υ.Γ. Μα ποιόν κοροϊδεύουν: Το Barbaros πρωτοπήγε στην κυπριακή ΑΟΖ πριν 7 χρόνια, και τα Fatih, Yavuz πριν 15 μήνες.
-Ζητούμενο των κυρώσεων κατά της Τουρκίας που παραμένει, για τους πραγματικούς στόχους της Τουρκίας, και για το χρονικό των επαναλαμβανόμενων ανακοινώσεων της Ε.Ε. που αναγνωρίζουν μεν το πρόβλημα χωρίς όμως να το αντιμετωπίζουν.
-Από την πρώτη εισβολή του Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ έχουν περάσει σχεδόν 7 χρόνια, και από την πρώτη εισβολή των Fatih Yavuz σχεδόν 15 μήνες.
Υπάρχουν κάποιες φράσεις, απολύτως «ενδεικτικές του τουρκικού προβλήματος», που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά στα κείμενα των ευρωπαϊκών αποφάσεων εδώ και χρόνια, αποτυπώνοντας όμως έτσι στην πράξη ελλείμματα και αδυναμίες.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…..
Υ.Γ.1. Η «φάκα» των συνομιλιών με την Τουρκία: Το «τυράκι» του «παγώματος» με το «Oruc Reis».
-Τι κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις Καλίν και τι σημαίνουν οι νέες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά;
Το «τυράκι» με το «θερινό πάγωμα» των ερευνών της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο πολλοί το είδαν και «σαν έτοιμοι από καιρό», στην Ελλάδα αρκετοί εμφανίστηκαν και «επισπεύδοντες» για να μη χαθεί το momentum του εξευμενισμού, μόνο και μόνο γιατί η Άγκυρα δε βγάζει τελικά το «Oruc Reis» από την Αττάλεια, που ούτως ή άλλως έρευνες με τον στόλο της και τον Ελληνικό στόλο σε παράταξη δύσκολα θα επιχειρούσε, εκτός αν ήθελε σύρραξη, και τότε θα την προκαλούσε με απρόβλεπτες συνέπειες για εμάς για τους ίδιους και για όλους τους παίχτες της περιοχής, χώρια που το αποτέλεσμα μόνο εξασφαλισμένο σε αυτή τη φάση που δεν το είχε.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ……
