Πιο «αναίμακτα» δεν θα μπορούσε να γίνει η επιλογή του νέου διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζα Κύπρου. Αυτό εκτιμούν καλά πληροφορημένες πηγές από την Κύπρο. Οι πιέσεις και τα παρασκηνιακά παιχνίδια δεν έλειψαν, ωστόσο το αποτέλεσμα δείχνει να ικανοποιεί τους πάντες.
Τόσο τους Ρώσους μεγαλοκαταθέτες, που πλέον έχουν τον δικό τους εκπρόσωπο στη θέση του αντιπροέδρου, όσο και την κυβέρνηση η οποία εξαρχής είχε ταχθεί υπέρ μίας σύνθετης λύσης.
Vladimir Strzhalkovskiy.
Ρώσοι, εργαζόμενοι, καταθέτες της Λαϊκής, εκκλησία και Κεντρική Τράπεζα πήραν αυτό που ήθελαν. Οι φόβοι για τήρηση σκληρής στάσης από πλευράς μετόχων δεν επαληθεύτηκαν, όμως μάλλον δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Και αυτό γιατί από την αρχή όλοι ήξεραν ότι η «κακή» Λαϊκή (η οποία εκπροσωπήθηκε από κυβερνητικό παράγοντα) ως ο μεγαλύτερος μέτοχος, μπορούσε να ορίσει το διοικητικό συμβούλιο της αρεσκείας της. Τελικά, τόσο τα ρωσικά συμφέροντα όσο και η επιθυμία της εκκλησίας λήφθηκαν υπόψη και σε μεγάλο βαθμό ικανοποιήθηκαν.
Πολυδιάστατο το νέο διοικητικό συμβούλιο χαρακτηρίζεται από το νεαρό της ηλικίας των περισσότερων μελών και την παρουσία αρκετών εθνικοτήτων. Ο άνθρωπος, όμως, που αναμένεται να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας δεν είναι άλλος από τον Vladimir Strzhalkovskiy. Ο «άνθρωπος του Πούτιν», όπως τον αποκαλούν κυπριακά και διεθνή μέσα, αφού ο Ρώσος επιχειρηματίας θεωρείται από τους στενότερους συμμάχους του προέδρου. Διετέλεσαν άλλωστε την ίδια χρονική περίοδο πράκτορες της KGB στην Αγία Πετρούπολη.
Όπως, επίσης, σημειώνουν ξένα μέσα, ο Strzhalkovskiy ήταν αρωγός του Πούτιν στην προσπάθεια μεταφοράς του πλούτου και της δύναμης από τους παλιούς ολιγάρχες της Ρωσίας, σε νέους φιλόδοξους και πιστούς στον Ρώσο πρόεδρο επιχειρηματίες.
Στο βιογραφικό του, ο Strzhalkovskiy έχει να επιδείξει αρκετές επιτυχίες. Μετά την KGB «έτρεξε» το δικό του ταξιδιωτικό γραφείο, στη συνέχεια ανέλαβε καθήκοντα υφυπουργού Οικονομικών και ηγήθηκε του κρατικού φορέα για την προώθηση του τουρισμού.
Ωστόσο, η τελευταία του θητεία είναι αυτή που έχει μείνει στην ιστορία. Και αυτό γιατί ενώ ανέλαβε καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου στη μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης νικελίου στον κόσμο, την Norlisk Nickel, το 2008, παραιτήθηκε το 2012, λαμβάνοντας ως «αποζημίωση» το αστρονομικό ποσό των 100 εκατ. δολαρίων.
Για την ιστορία, η αποχώρηση του Strzhalkovskiy έγινε στο πλαίσιο της εκεχειρίας που συμφώνησαν οι δύο βασικοί μέτοχοι της Norlisk, μετά από μακροχρόνια διαμάχη. Η λέξη αποζημίωση είναι σε εισαγωγικά γιατί στη συνέχεια ο Strzhalkovskiy προσλήφθηκε ξανά (!) στην Norlisk Nickel, αυτή τη φορά στη θέση του αντιπροέδρου, υπεύθυνος για την ανάπτυξη των θυγατρικών της εταιρείας στο εξωτερικό.
Τον περασμένο Μάιο ο Strzhalkovskiy δήλωσε ότι θα παραιτηθεί από την εταιρεία της οποίας βρέθηκε στο τιμόνι από το 2008. «Θα εργαστώ έως το τέλος Ιουνίου και μετά θα φύγω. Εξετάζω προσφορές εργασίας», είχε πει στις 20 Μαΐου 2013 ο Ρώσος μάνατζερ.
Πλέον, ο Strzhalkovskiy αναλαμβάνει να διαφυλάξει τα συμφέροντα των Ρώσων μεγαλοκαταθετών που έχασαν μέρος της περιουσίας τους από το «κούρεμα» και σήμερα είναι ισχυροί μέτοχοι της Τράπεζα Κύπρου.
Κατά την Γενική Συνέλευση της Τρίτης, οι Ρώσοι εξέλεξαν 6 από τα 16 μέλη του διοικητικού συμβουλίου, αναλαμβάνοντας σημαντικό – αν όχι πρωταγωνιστικό – ρόλο στην μετέπειτα πορεία της τράπεζας. Στο Δ.Σ. είναι αισθητή και η παρουσία του δημοσίου, ενώ δεν λείπει και ο εκπρόσωπος της εκκλησίας, του μεγάλου παραδοσιακά μετόχου της Τράπεζα Κύπρου.
Ο νέος πρόεδρος προέρχεται από τα Ταμεία Πρόνοιας και δύο μέλη από τους καταθέτες της Λαϊκής που δέχτηκαν το «κούρεμα», γεγονός που επίσης αποδεικνύει τις λεπτές ισορροπίες που διατηρούνται μετά τη γενική συνέλευση.
