Πριν λίγες μέρες – 19.04.2018, 4 Ιγιάρ 5778 – ο λαός του Ισραήλ και οι Εβραίοι του κόσμου εόρτασαν τα 70 χρόνια της ανεξαρτησίας του νέου κράτους της Μέσης Ανατολής. Ένας ακόμη χρόνος δεν σημαίνει πολλά διά την Αιωνιότητα. Είναι μια απλή υποψία φωτός στο μεγάλο διάστημα των χρόνων.
Εκατομμύρια χρόνων αυτή η Γη, ο εκλεκτότερος των πλανητών, στριφογύριζε πυρακτωμένη σφαίρα, στο τεράστιο κενόν. Και χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνων να γίνει η Δημιουργία, να δημιουργηθούν οι συνθήκες ζωής.
Ο άνθρωπος, που υπήρξε το τελειότερο πλάσμα αυτού του κόσμου, ξεκίνησε από κατώτερους οργανισμούς, για να κατακτήσει το πυρ και την γλώσσα. Με αγώνες και πάλη αιώνων, έγινε ο κύριος της Γης. Η μεγάλη διάνοιά του έσπασε τα δεσμά του χώρου και κατέκτησε τους αιθέρες.
Τα διαπλανητικά ταξίδια που μέχρι χθες ήταν μια χίμαιρα, που μόνο μια φαντασία παραμυθά, όπως ο Ιούλιος Βερν, μπορούσε να διαγράψει στο αχανές του Μέλλοντος, είναι σίγουρα μια αυριανή κατάκτηση.
Ο άνθρωπος, στην επιθυμία του να υποτάξει το σύμπαν, δεν έχει καιρό να ρίξει μια ματιά μέσα του.
Αλλά ποτέ δεν δείλιασε στο μεγάλο αγώνα της ανόδου, όπως ο περιπλανώμενος Ιουδαίος και ο σύγχρονος άνθρωπος ακούει πάντοτε παρορμητική τη φωνή που ξεπηδά από την απαιτητική Μοίρα του: «Προχώρα!» Και ποτέ δεν έπαυσε να προχωρεί, ποτέ δεν έπαυσε να ανεβαίνει. Ο Χρόνος είναι χωρίς τέλος.
Είναι μέσα στη ζωή των χρόνων, μερικές ημερομηνίες που στέκονται σαν ορόσημα και που «υψώνονται σαν Βίγλες». Είναι τα χρόνια που εξόπλισαν τον άνθρωπο εναντίον των μικροβίων, τα χρόνια των εφευρέσεων, των ανά-καλύψεων, τα χρόνια γεννήσεων των μεγάλων δημιουργών ή της επανιδρύσεως αρχαίων κρατών.
Ο παλαιός λαός του Ισραήλ, ο σκληροτράχηλος αυτός λαός που η επιμονή, το πείσμα, η εγκαρτέρηση και η αντοχή είναι παροιμιώδεις, το παλαιό αυτό δέντρο, με τα χίλιες φορές ξεραμένα κλαδιά, που βρίσκει πάντοτε στις ρίζες του λίγο χυμό για να ανθίσει και πάλι, ο φοίνικας αυτός ο αιώνια αποθνήσκων και αναγεννώμενος, ο λαός αυτός οφείλει την ιστορία του στον εαυτό του και στο μέλλον του, να συνεχίσει την παράδοσή του, να ανέβει το ρεύμα που τον σπρώχνει να αγωνισθεί εναντίον των δυνάμεων που προσπαθούν να τον παρασύρουν προς το τέλος και την εξαφάνιση.
Σε κάθε εποχή, υπάρχει ένα είδος δεινοπαθημάτων για τους Εβραίους. Και πάντοτε, σε όλες τις εποχές, το παλαιό ρυτιδωμένο σώμα που φαινόταν ότι δεν είχε πλέον πνοή ζωής, εντείνει τα νεύρα του, συγκεντρώνει τις δυνάμεις του και αποδύεται σε έναν αγώνα γιγαντιαίο.
Πόσα παρόμοια θαύματα υπάρχουν στην Εβραϊκή Ιστορία. Πόσες σκοτεινές νύκτες, γεμάτες από απελπισία, ακολουθούνται από φωτεινές μέρες. Πόσοι φρικώδεις εφιάλτες σκεπάζονται με μια γλυκιά και τονωτική ένεση. Σε κάθε αφύπνιση, πόσον τα παιδιά του Ισραήλ έχουν την ψυχή γενναία και ενισχυμένη. Πόσες ελπίδες μέσα στις ψυχές τους.
Δι’ εκείνον ο οποίος γνωρίζει την ένδοξη Ιστορία του Ισραήλ, δι’ εκείνον ο οποίος γνωρίζει την εσωτερική πάλη και τις νίκες επί του εαυτού του, δι’ εκείνον ο οποίος αισθάνεται μέσα στην ψυχή του το ακατάληπτο ρίγος, που δημιουργεί μεταξύ του ατόμου και του λαού του ακατάλυτους δεσμούς, δι’ εκείνον ο οποίος αισθάνεται όλα αυτά, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αμφιβολία για τα πεπρωμένα του Ισραήλ.
Έχουμε μέσα μας τη δύναμη που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, που ανέβαιναν στη φωτιά για να μην αρνηθούν τον Ιουδαϊσμό τους.
Κατέχουμε την εβραϊκή αυτή πίστη, η οποία, κάτω από την θρησκευτική μορφή ή κάτω από κάποια άλλη, είναι τεράστια, που χρειάζεται για να ανατρέψει τα βουνά.
Έχουμε, τέλος, μία πραγματικότητα καθαρή, ήρεμη, γαλήνια, καθησυχαστική, πανίσχυρη. Έχουμε το Κράτος του Ισραήλ. Μάλιστα, έχουμε το Ισραήλ, με το οποίο είναι στενά συνδεδεμένη η σάρκα και το αίμα του εβραϊκού λαού.
Δύο χιλιάδες χρόνια διασποράς, δύο χιλιάδες χρόνια διωγμών, βασάνων και ταπεινώσεων, δεν κατόρθωσαν να σβήσουν από την ψυχή των Εβραίων την πίστη στη δύναμη της φυλής τους, την πίστη πως μια μέρα θα ξαναδούν ελεύθερη τη γη των πατέρων τους. Και το όνειρο και τη νοσταλγία τόσων αιώνων εορτάζουμε εφέτος για εβδομηκοστή φορά.
Από την επανίδρυση του Ισραήλ, στα ιερά χώματά του, μέσα από όλες τις πρωτόγνωρες ομορφιές και τις πατροπαράδοτες αρετές, ένα συναίσθημα πρωταρχικό βλέπουμε να βασιλεύει, συνειδητό και κυρίαρχο βίωμα της ψυχοσυνθέσεως του εβραϊκού λαού, πάνω απ’ όλα τα άλλα του προτερήματα και τα ιδιαίτερα ψυχικά και πνευματικά του γνωρίσματα, το βαθύτατο συναίσθημα της εθνικής του καταγωγής, που τον γεμίζει υπερηφάνεια και αυτοσεβασμό.
Αν και χρόνια πολλά ο βραχνάς της ξένης σκλαβιάς περνούσε συντριπτικός πάνω από τα κεφάλια μας, αφ’ ότου κατελήφθη η πατρίδα μας από τους Ρωμαίους κατακτητές και ήλθαν λαοί αλλόθρησκοι και άλλοι απολίτιστοι, να στήσουν τα βασίλειά τους στη γη των προγόνων μας, τίποτε δεν έσβησε, τίποτε δεν λύγισε μέσα στην αδάμαστη ψυχή του εβραϊκού λαού, που μέσα από τα δεσμά της σκοτεινής σκλαβιάς του, δεν έπαψε ποτέ να έχει στραμμένο το βλέμμα του στο αβασίλευτο άστρο της λευτεριάς, στο φεγγοβόλο ήλιο της πατρίδας του, απ’ όπου αντλούσε θάρρος, παρηγοριά, δύναμη και υπομονή.
Η επανίδρυση του Ισραήλ αποτελεί μόνο το πρώτο στάδιο στην πραγματοποίηση του ιστορικού μας οράματος. Γενεές και γενεές Εβραίων, υπέφεραν και θυσιάστηκαν για την πίστη τους.
Η πίστη αυτή δεν θα μας λείψει. Μπορούμε να βασισθούμε αρχικά στο δημιουργικό πνεύμα και στην αγάπη του εβραϊκού λαού για όλο τον κόσμο. Σήμερα, σε ολόκληρο τον εβραϊκό λαό, υπάρχει μεγάλη αγάπη και αφοσίωση στο Ισραήλ, καθώς και μία ακλόνητη απόφαση να βοηθήσουν όλοι στην αναδημιουργία του.
Με το θάρρος και την αυτοπεποίθηση που εμπνέει όλους μας, η αναγέννηση του πρόσφατου παρελθόντος, με την συναίσθηση ότι οι δυνάμεις μας όχι μόνον δεν λιγοστεύουν, αλλά αντίθετα γιγαντώνονται, οι Εβραίοι όλου του κόσμου θα δοθούν με νέα ορμή και θέληση στο έργο, του οποίου επιστέγασμα θα είναι η ειρήνη και η ευτυχία του Ισραήλ.
Η επανίδρυση του Ισραήλ έλυσε εν μέρει μόνο το εβραϊκό πρόβλημα. Η τύχη του εβραϊκού λαού δεν είναι ξεχωριστή από την τύχη ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Και το εβραϊκό πρόβλημα θα βρει την τελική του λύση, μόνο με τη δημοκρατική εξέλιξη των λαών όλου του κόσμου, μόνο όταν συντριβούν οι σκοτεινές δυνάμεις των δικτατοριών που υποδαυλίζουν το μίσος μεταξύ των λαών και μόνον όταν συγκεντρωθούν στο Ισραήλ οι Εβραίοι όλου του κόσμου, κυρίως οι νέοι.
Αυτό είναι δύσκολο προς το παρόν να πραγματοποιηθεί. Στο μέλλον όμως, με τη φυσική πορεία των γεγονότων, οι Εβραίοι όλου του κόσμου θα συγκεντρωθούν στα ιερά χώμα-τα του Ισραήλ.
Συχνά λέγεται ότι επιθυμία του Ισραήλ είναι η μη αφύπνιση του αραβικού κόσμου. Μεγάλο λάθος, αυτό δεν ευσταθεί. Το Ισραήλ δεν φοβάται την εξέλιξη των αραβικών πληθυσμών, απεναντίας την επιθυμεί.
Το Ισραήλ φοβάται τους διάφορους τυχοδιώκτες δικτατορίσκους, φεουδάρχες και εξτρεμιστές τρομοκράτες, που δεν θέλουν την αφύπνιση των μαζών.
Στο Ισραήλ υπάρχει η πεποίθηση ότι όσο περισσότερο αφυπνισθούν οι Άραβες τόσο ευκολότερα θα είναι δυνατή μια συνεργασία Αράβων και Εβραίων, όπως αυτό συνέβη όταν η Δύση βυθίστηκε στο σκοτάδι, μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και οι συνεργαζόμενοι Εβραίοι και Άραβες διεφύλαξαν για την αιωνιότητα τα κειμήλια του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.
Ο Θεός εξέλεξε και πάλι τους Εβραίους για να φέρουν τον αραβικό κόσμο στον δυτικό πολιτισμό. Αρκετά δύσκολο έργο σήμερα, με το φανατικό Ισλάμ, αλλά ποτέ η ελπίδα δεν σβήνει.
Οι καταλληλότεροι άνθρωποι για να εφοδιάσουν τους αραβικούς πληθυσμούς με τα εφόδια του δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού, απεδείχθη ότι δεν είναι ούτε οι Βρετανοί, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Αμερικάνοι, αλλά οι Ισραηλινοί και κατ’ επέκταση, οι Εβραίοι του κόσμου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ειρήνη μεταξύ αραβικών κρατών και Ισραήλ θα εξυπηρετήσει όχι μόνο τη Μέση Ανατολή, αλλά και της Εγγύς Ανατολή, που θα φέρει στη Μέση Ανατολή νέα τάξη, σταθερή και ομαλή ανάπτυξη νέων δυνάμεων, προς όφελος όλου του κόσμου.
Εμπόδιο μεγάλο σήμερα, είναι οι πολιτικές τάσεις της Τουρκίας του Ερντογάν και η αδιαλλαξία του Ιράν.
Εάν οι εχθροί του Ισραήλ είναι ικανοί να απαλλαγούν από τις προκαταλήψεις τους και μας ατενίσουν με ελεύθερο και απροκατάληπτο πνεύμα, θα επείθοντο χωρίς δυσκολία ότι ματαιοπονούν προσπαθώντας να μας σβήσουν ως έθνος, από τη ζωή και τον χάρτη του κόσμου και ότι πολλά θα είχαν να ωφεληθούν από ένα πολιτισμένο γειτονικό Ισραήλ.
{jcomments on}
