Δήλωση της Έφης Αχτσιόγλου «Η αλήθεια των αριθμών διαλύει την προπαγάνδα Μητσοτάκη»
Για πολλοστή φορά τις τελευταίες μέρες ακούσαμε τον κ. Σταϊκούρα, όπως εξάλλου δηλώνει εδώ και μήνες και ο κ. Μητσοτάκης, να λέει ότι το κράτος από την αρχή της πανδημίας στηρίζει την πραγματική οικονομία με 24 δις ευρώ.
Το ότι η πραγματικότητα πόρρω απέχει από αυτό το νούμερο το γνωρίζαμε εδώ και καιρό, εξάλλου και οι ίδιοι υποπίπτουν διαρκώς σε αντιφάσεις γύρω από τα νούμερα.
Αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι η γυμνή αλήθεια αποκαλύπτεται από το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών και τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Σύμφωνα με αυτά, οι δαπάνες που έκανε το κράτος για άμεση στήριξη των πληττόμενων επιχειρήσεων, εργαζομένων και νοικοκυριών – έστω και με εσφαλμένο τρόπο όπως συχνά καταδεικνύουμε – δεν ξεπερνούν τα 4,6 δις ευρώ μέχρι και τα τέλη Αυγούστου. Πρόκειται για μια από τις χαμηλότερες δαπάνες στην Ευρωζώνη.
Η ΝΔ ούτε στηρίζει τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις ούτε θέτει τις βάσεις για μια γρήγορη ανάκαμψη της οικονομίας.
Η αλήθεια των αριθμών εκθέτει ανεπανόρθωτα την Κυβέρνηση.
Δήλωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, «Το μαξιλάρι είναι μέσον. Όχι αυτοσκοπός».
Ο κύριος Σταϊκούρας μας ενημέρωσε ότι τα ταμειακά διαθέσιμα, ενώ βαδίζουμε τον 7ο μήνα της υγειονομικής κρίσης, είναι 37,8 δις.
Θυμάμαι ότι η Νέα Δημοκρατία μέχρι και την αρχή του COVID αμφισβητούσε τον ρόλο του μαξιλαριού ως εξασφάλιση της χώρας από ενδεχόμενη κρίση.
Αρνούνταν ότι ο ρόλος του είναι να δώσει τη δυνατότητα δαπανών σε έκτακτη ανάγκη, ανεξαρτήτως συνθηκών και χωρίς αύξηση του χρέους.
Πλέον η ΝΔ έχει κάνει μια ακόμα…κυβίστηση. Από πολέμιος του μαξιλαριού έχει περάσει στο άλλο άκρο αντιμετωπίζοντας το ως αυτοσκοπό που πρέπει να μείνει ανέγγιχτο.
Δεν λέμε η ΝΔ να μην αναπληρώνει μέρος του μαξιλαριού αξιοποιώντας τα πανευρωπαϊκά ευνοϊκό περιβάλλον επιτοκίων. Αλλοίμονο. Το μαξιλάρι όμως τo χτίζεις σε ήρεμες περιόδους για να το ξοδεύεις σε καιρούς κρίσης για να αποφύγεις ακριβώς το να γίνει εκρηκτικός ο λόγος χρέος/ΑΕΠ.
Έτσι πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν αξιοποιεί την δυνατότητα να ξοδέψει παραπάνω, να ενισχύσει την οικονομία, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο η ύφεση θα ήταν ηπιότερη, όπως και η πτώση των εσόδων, και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ δε θα αυξανόταν παραπάνω.
Δεν καταλαβαίνω γιατί αρνείται τον μόνο τρόπο να μην χρειαστεί σκληρή λιτότητα στο μέλλον. Τον μόνο τρόπο να μην ξανασυμβεί στη χώρα ότι συνέβη και την προηγούμενη φορά που η ΝΔ εκτόξευσε το χρέος της.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι με την ΝΔ ή θα έχουμε μνημόνιο de facto – μνημονικές πολιτικές χωρίς επίσημο μνημόνιο – ή μνημόνιο de jure – με τη βούλα.
