Σημερα εισάγεται στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής με τίτλο «Κώδικας Ψηφιακής Διακυβέρνησης».
Ένα Νομοσχέδιο που συνιστά μία θλιβερή προσπάθεια αντιποίησης, παραπλάνησης και σφετερισμού…
-Κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.
-Κατά παράβαση ακόμη κι αυτού του Νόμου τους περί δήθεν επιτελικού κράτους της ΝΔ.
-Τελικά, κατά παράβαση κάθε έννοιας καλής νομοθέτησης, στην πραγματικότητα, αύριο εισάγεται στη Βουλή ένας Ψευτοκώδικας Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Είναι ψευτοκώδικας κι όχι κώδικας, αφού για την κατάρτισή του δεν τηρήθηκε ούτε η ελάχιστη προϋπόθεση που προβλέπεται από το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία, όπως είναι για παράδειγμα, η προαπαιτούμενη σύσταση ειδικής επιστημονικής επιτροπής.
Πρόκειται για μια νομοθετική λαθροχειρία παντελούς έλλειψης κοινοβουλευτικού ήθους.
Η Κυβέρνηση επιχειρεί να σφετεριστεί, διαγράφοντας την παρουσία τους από το νομοθετικό χάρτη, προηγούμενους νόμους και μάλιστα νόμους με βαριά ιστορία.
Νόμους που μόνο στο πλαίσιο ενός συνταγματικά πραγματικού κώδικα θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο.
Οι νόμοι που καταργεί, δεν είναι ατάκτως ειρημένες διατάξεις, αλλά είναι ιδρυτικοί και ολοκληρωμένοι νόμοι. Επομένως, δεν επιχειρεί να συγκεντρώσει διάσπαρτες διατάξεις ώστε να διευκολύνει τους πολίτες.
Αντιγράφοντας, επιχειρεί να εξαφανίσει τον ιδρυτικό νόμο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (3979/11). Πρόκειται για το Νόμο, χάρη και σε εφαρμογή του οποίου έγινε δυνατό να εφαρμοστούν οι τεχνολογικές καινοτομίες εξυπηρέτησης των πολιτών, του τελευταίου χρόνου. Γεγονός βεβαίως που συστηματικά απέκρυψε και ποτέ δεν αναγνώρισε η κυβέρνηση.
Επίσης, αντιγράφοντας, επιχειρεί να εξαφανίσει τον θεμελιώδη πλέον νόμο 3861/10 για τη Δι@ύγεια. Το ίδιο ακριβώς επιχειρεί και με θεμελιώδη έργα πληροφορικής της περιόδου 2016-2019, όπως το Σύστημα Ηλεκτρονικής Διακίνησης Εγγράφων (ΣΗΔΕ).
Η ποταπή σκοπιμότητα είναι προφανής.
Η Κυβέρνηση νομίζει πως έτσι θα μπορεί να ισχυρίζεται πως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση ξεκίνησε επί των ημερών της.
Το μέγεθος δε της συνειδητής παραπλάνησης των πολιτών και των φορέων, καθώς και της πρόθεσης υποκλοπής είναι τέτοιο, που όταν στη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, ο ΣΕΒ έδωσε συγχαρητήρια στον κ. Πιερρακάκη – νομίζοντας ότι πρόκειται για νέες – για τις διατάξεις που έχει αντιγράψει από τον 3979, εκείνος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να διευκρινίσει ότι αυτές οι διατάξεις ισχύουν από το 2011.
Σε κάθε περίπτωση, όπως τεκμηριωμένα υποστήριξαν οι εισηγητές μας Μάριος Κάτσης και Νατάσα Γκαρά, αυτή η κραυγαλέα προσπάθεια ψήφισης ενός ψευτοκώδικα δεν είναι μόνο ζήτημα Κυβέρνησης που το επιδιώκει, είναι και ζήτημα ευθύνης της Βουλής εάν θα το δεχτεί και θα το νομιμοποιήσει.
