Ο Κώστας Καστανάς, είναι από τους ηθοποιούς που έχουν γράψει λαμπρή ιστορία στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα. Ραδιόφωνο, θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος.
Δοκιμασμένος σε πολλά είδη υποκριτικής και ταλαντούχος σε όλα. Φέτος πρωταγωνιστεί στη διασκευή για θέατρο από τον Αλμπέρ Καμύ του μυθιστορήματος του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι «ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ» με μια πλειάδα αξιόλογων συναδέλφων του, στο Σύγχρονο Θέατρο στο Γκάζι.
Ας δούμε τι έχει να μας πει…..
Κύριε Καστανά μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια και πως προέκυψε η ηθοποιία.
«Γεννήθηκα στον Πειραιά. Έζησα στην Καλλιθέα έως ότου τελείωσα το σχολείο και κατόπιν στην Αθήνα ως σήμερα. Είχα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια με τους γονείς μου και τον μεγαλύτερο μου αδελφό.
Φοίτησα όλα τα μαθητικά μου χρόνια σ ένα ιδιωτικό σχολείο στην Καλλιθέα που λεγόταν Θετική Αγωγή και με ενθουσιασμό ζωγράφιζα τα σκηνικά και πρωτοστατούσα στις παραστάσεις που δίναμε.
Τελειώνοντας το σχολείο ταλαντευόμουνα ανάμεσα στο να γίνω ζωγράφος ή ηθοποιός. Τελικά αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο Πάντειο (για το χατήρι των γονιών μου) πέτυχα και στα δύο αλλά με κέρδισε το θέατρο».
Πιστεύετε ότι το ταλέντο διδάσκεται στις Σχολές ή είναι έμφυτο;
«Βεβαίως πρέπει να ενυπάρχει το ταλέντο. Όμως η καλή θεατρική παιδεία είναι απαραίτητη και κατά συνέπεια η καλή Σχολή θεάτρου συμβάλλει καθοριστικά. με τρεις βασικές προϋποθέσεις: δουλειά, δουλειά, δουλειά.»
Ποιον από τους ρόλους σας αγαπήσατε περισσότερο;
«Δεν μπορώ εύκολα να σας απαντήσω…τον Νοέμβριο του 2012 έδωσα μερικές παραστάσεις στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης με αποσπάσματα από αγαπημένους μου ρόλους και ήταν πάνω από 17 ….Εάν παρόλα αυτά πρέπει να ξεχωρίσω κάποιον, ίσως θα έλεγα τον Άμλετ.»
Υπάρχει κάποιος ακόμη που θα θέλατε να υποδυθείτε;
«Υπάρχουν πολλοί και θαυμαστοί ρόλοι που δεν έχω παίξει! Άλλωστε η ζωή μας είναι τόσο σύντομη που δεν προλαβαίνουμε παρά ελάχιστα απ΄όσα επιθυμούμε Θα προτιμούσα όμως να παίξω ένα έργο νέου Έλληνα συγγραφέα που θα με ξετρελάνει μόλις το διαβάσω.»
Ποια αρετή πρέπει να έχει ένας νέος καλλιτέχνης;
«Να ακούει.»
-Είσαστε η ανακάλυψη της Κατίνας Παξινού και έχετε συνεργαστεί για χρόνια με Παξινού και Μινωτή. Τι σας είχε εντυπωσιάσει στα δυο αυτά ιερά τέρατα; Και διδαχθήκατε κάτι από αυτούς;
«Διδάχτηκα πολλά ,που φυσικά θα γέμιζαν τις σελίδες ενός βιβλίου αν προσπαθούσα να τα καταγράψω. Εν ολίγοις το πάθος τους για το Μεγάλο θέατρο ήταν κάτι που με συνεπήρε και μένα.
Ο Μινωτής ήταν στην καθημερινή του ζωή, ένας σοφός ρήτορας που εξέπεμπε πολιτισμό και πολυμάθεια. Ξενυχτούσα πολλές βραδιές στην βεράντα τους κυρίως ακούγοντάς τον.
Η Παξινού ήταν μια σπάνια γυναίκα από εύπορη οικογένεια καλλιεργημένη, πολύγλωσση, είχε άψογες γνώσεις μουσικής, απίστευτη ενέργεια και θα έλεγα πως ήταν ένας θηλυκός Ναπολέων.(Ένα χαριτωμένο παράδειγμα είναι πως μελετούσαμε οι δυο μας τις σκηνές μας στην κουζίνα της και παράλληλα μου μάθαινε πώς γίνεται το προφιτερόλ.)
-Μπορεί ένας καλλιτέχνης ν αφοσιωθεί σε δυο αγάπες; Τη σκηνή και τον έρωτα;
«Βεβαίως. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Αντιθέτως όταν είσαι ερωτευμένος είσαι και καλύτερος στη δουλειά σου. Ο ένας έρωτας ενισχύει τον άλλον.»
-Έχετε σκηνοθετήσει και αρκετές παραστάσεις. Προτιμάτε το ρόλο του ηθοποιού ή του σκηνοθέτη;
«Όσο περνούν τα χρόνια πιστεύω πως μου είναι πιο εύκολη η διδασκαλία από την υποκριτική.»
-Πως βιώνετε την κρίση και τι θα είχατε να πείτε στους πολιτικούς μας;
«Οδυνηρά βιώνω, όπως άλλωστε οι περισσότεροι Έλληνες. Θα ευχόμουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική να πέρναγαν πρώτα από ένα τεστ αλήθειας …..Πατρίδα ή εαυτούλης μας;»
-Η δουλειά σας σάς έδωσε όλα όσα ονειρευτήκατε όταν πρωτοξεκινήσατε;
«Πιστεύω πως στάθηκα πολύ τυχερός. Είχα λαμπρούς δασκάλους στην σχολή του Εθνικού Θεάτρου, που φοίτησα και δίδαξα και γω αργότερα για πολλά χρόνια, μαθητές που αγάπησα, υπέροχους συναδέλφους που με τίμησαν με τη φιλία τους. Στο Εθνικό Θέατρο έπαιξα ίσως τους καλύτερους ρόλους μου και στην Επίδαυρο πάνω από 16 αρχαίες τραγωδίες .»
-Η ηθοποιία σε κάνει καλύτερο άνθρωπο;
«Φυσικά .Η πορεία προς την Τέχνη ,σου προσφέρει ένα συναρπαστικό ταξίδι. Αν επωφεληθείς, αν μάθεις απ΄ τους σπουδασμένους, θα έχεις τουλάχιστον την ωφέλεια του ταξιδιού όπως λεει και ο Καβάφης. Αν πράγματι το θέλεις μπορείς να γίνεις καλύτερος…»
-Η ωραιότερη στιγμή σας;
«Θεατρικά, όταν με τίμησαν στο Ηρώδειο οι συνάδελφοι μου για την προσφορά μου.»
-Η πιο εντυπωσιακή πράξη θαυμασμού κάποιου φαν σας;
«Όταν, για να μην χάσουν κάποια παράστασή μου, ήρθαν να με δουν ειδικά, σε μακρινή πόλη.»
-Μιλήστε μας για την παράσταση που συμμετέχετε.
«To βιβλίο στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα που βίωσε ο συγγραφέας, και θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα του κόσμου, ίσως και το σημαντικότερο.»
-Εδώ βλέπουμε τη διασκευή του Αλμπέρ Καμύ. Ζωγραφίζει τη σημερινή κοινωνία;
«Το έργο είναι διαχρονικό .Αν αλλάζαμε τα ονόματα ,θα μπορούσε να ταυτοποιήσει κανείς καταστάσεις και γεγονότα με ανάλογα της εποχής μας, δικά μας.
Και η θαυμαστή διείσδυση του Ντοστογιέφσκυ στις ανθρώπινες σχέσεις τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις σκέψεις των ηρώων, καθιστούν το έργο παντοτινό.
Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης , που συνεργάστηκα πρώτη φορά μαζί του ,με κέρδισε αμέσως με τον τρόπο και τις γνώσεις του και φυσικά οι ταλαντούχοι συνάδελφοί μου και εγώ δίνουμε σε κάθε παράσταση την ψυχή μας! (Αυτό όμως ,θα το πιστοποιήσετε όταν έρθετε να μας δείτε)»
-Μια ευχή σας για το μέλλον;
«Εύχομαι να φύγει αυτός ο οικονομικός βραχνάς από τη χώρα μας, και να μπορούμε να χαμογελούμε ξανά.»
-Σας ευχαριστώ, καλή χρονιά.
