Και έτσι λοιπόν αύριο, αργά το βράδυ, θα φανούν τα πρώτα και το πόσα πολλά, και ποια θα είναι αυτά που θα χάσουμε από την συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ με τον Τούρκο Ερντογάν, στον Λευκό Οίκο.
Και αυτό διότι κανείς δεν δέχεται να συναντηθεί με ομόβαθμο χωρίς να τελειώσουν, και οι δύο, χαρούμενοι (αφού ο Ερντογάν δεν είναι Ζελένσκι) ανακοινώνοντας στην καθιερωμένη, αμέσως μετά, συνέντευξη σε τι οφείλονται οι χαρές τους και ευχαριστώντας γι αυτό ο ένας τον άλλο. Χρόνια τώρα πολλά το ίδιο το ζούμε.
Πληρώνουν οι εκτός, εδώ συγκεκριμένα η Ελλάδα του Μητσοτάκη. Ενός πρωθυπουργού που αναφερόμενος πρόσφατα στα κλοπιμαία του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Δικαιολόγησε τις απάτες ρίχνοντας το φταίξιμο στην μεγάλη (άκου μεγάλη!) πλειοψηφία της υπ’ αυτόν Νέας Δημοκρατίας που κατέχει τους 4 εκ του συνόλου των 10 πολιτών λέγοντας πως ανάμεσα σε τόσους πολλούς, τους 4/10, φυσικό είναι να υπάρχουν και κλέφτες.
Στο ότι το πως γίνεται ο ίδιος να γνωρίζεται περιχαρής να φωτογραφίζεται, κυρίως, με τους κλέφτες, και όχι με τους μη, κακώς, δεν ρωτήθηκε, αλλά στο χέρι του είναι να τοποθετηθεί.
Σιγά που θα τοποθετηθεί! Με τι μούτρα «τσιτωμένου» λοιπόν ο Μητσοτάκης θα ατένιζε τον Αμερικάνο μέσα στο «σπίτι» του. Δεν θ αργήσουν να φανούν!…
