-(α) τα Κόκκινα Δάνεια της χρεοκοπίας, για τα οποία ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνοι οι δανειολήπτες, αλλά το κράτος και (-β) η Ακρίβεια-δηλαδή, η σχέση μισθών και τιμών.
(α) Επειδή τώρα η εφαρμοσμένη πολιτική δεν είναι ο «καταγγελτικός λόγος», αλλά η πρόταση ρεαλιστικών λύσεων, για τα κόκκινα δάνεια είναι ξεκάθαρη-η εξαγορά τους από τα funds μέσω μίας κρατικής εταιρίας ειδικού σκοπού στην τιμή που τα αγόρασαν, με ένα μικρό κέρδος.
Στη συνέχεια, η παροχή διευκολύνσεων εξόφλησης στους δανειολήπτες, με μακροχρόνιες δόσεις χαμηλού επιτοκίου, όπως συνέβη με επιτυχία στις ΗΠΑ, μετά τη μεγάλη Ύφεση του 1930-ενώ το κόστος για το κράτος θα είναι κατά πολύ χαμηλότερο, από τα 20 δις € των εγγυήσεων που παρείχε στις τράπεζες με τα Ηρακλής.
(β) Όσον αφορά τους μισθούς, η λύση είναι η άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας που απαιτεί παραγωγικές επενδύσεις και καινοτομία-ευθύνη επίσης του κράτους, με τη δημιουργία των κατάλληλων επενδυτικών προϋποθέσεων (=γρήγορη/σωστή απονομή δικαιοσύνης, καταπολέμηση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, μείωση εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων, εξασφάλιση χαμηλού ενεργειακού κόστους στις επιχειρήσεις κλπ.).
-(γ) Σε σχέση με τις τιμές, οι λύσεις είναι οι εξής:
(1) η αποφυγή της υπέρ-φορολόγησης με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές (δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται το πραγματικό ΑΕΠ κατά 11% το 2025 σε σχέση με το 2019 και τα φορολογικά έσοδα από τον ΦΠΑ κατά 55%!),
(2) η καταπολέμηση της λειτουργίας καρτέλ μέσω της αρχής ανταγωνισμού, καθώς επίσης
(3) η απαγόρευση των τριγωνικών συναλλαγών (transfer pricing) – εν πρώτοις με την καταγραφή των συνδεδεμένων εταιριών, αυτών δηλαδή που έχουν τους ίδιους μετόχους ή/και τον ίδιο διευθύνοντα σύμβουλο.
Εν προκειμένω υπάρχει σαφής νομοθεσία σε πολλές χώρες, αλλά όχι στην Ελλάδα…όπου μία συνδεδεμένη εταιρία ενός Σουπερμάρκετ, για παράδειγμα, αγοράζει ένα προϊόν με τιμή 1 € και το πουλάει στο συνδεδεμένο Σουπερμάρκετ με 1,50 €, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη και μειώνοντας αντίστοιχα το κέρδος του Σουπερμάρκετ.
Επίσης, ενοικιάζοντας δικό της ή ενοικιασμένο ακίνητο στο Σουπερμάρκετ, με υπερβολικά υψηλή τιμή.
Στις χώρες που απαγορεύονται αυτές οι τριγωνικές συναλλαγές, όπως στη Γερμανία από πολλά χρόνια, ελέγχονται οι Αγορές/Ενοίκια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων από την εφορία και υποχρεώνονται να τις χρεώνουν στις τιμές που επικρατούν στην αγορά-οπότε η επίλυση αυτού του προβλήματος, όπως και των υπολοίπων είναι εύκολη, απαιτώντας μόνο Πολιτική Βούληση.
