Στην ιατρική ονομάζεται Morton’s toe, στην γλυπτική ονομάζεται Ελληνικό Πόδι.
Είναι η κατάσταση κατά την οποία το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού μας, αυτό δίπλα στο μεγάλο, είναι μακρύτερο από το πρώτο. Στα φυσιολογικά πόδια υπάρχουν 3 τύποι.
Το Αιγυπτιακό Πόδι, στο οποίο από το μεγάλο δάχτυλο μέχρι το μικρότερο υπάρχει μια διαγώνιος ευθεία με το μεγάλο δάχτυλο μακρύτερο από όλα, το Ρωμαϊκό Πόδι ή και τετράγωνο, όπου όλα τα δάχτυλα είναι σε μία οριζόντια ευθεία και το Ελληνικό Πόδι όπως περιέγραψα πριν.
Η μεγάλη (70-80%) πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού έχει το Αιγυπτιακό Πόδι, καθώς είναι το «κανονικό» οστεολογικά, αυτό το οποίο «πρέπει» να έχει ο κάθε άνθρωπος με βάση την οστεϊκή κατασκευή του είδους μας.
Υπάρχει ολόκληρο κίνημα μάλιστα στις ιατρικές κοινότητες παγκοσμίως, να καταργηθεί ο όρος «Αιγυπτιακό» καθώς είναι το ορθό επιστημονικά.
Δεν υπάρχει όμως καμιά αμφισβήτηση για τον όρο «Ελληνικό», παρά μόνο η σιωπηρή αντικατάστασή του από τον όρο Morton’s toe και τον χαρακτηρισμό του ως οστεϊκή δυσμορφία.
Ποία είναι όμως η διαφορά με τα άλλα είδη εκτός από το μέγεθος των μεταταρσίων οστών; Το Ελληνικό Πόδι είναι κληρονομικό!
Απίστευτο; Αν ήταν μόνο αυτό, πιθανόν όχι. Το απίστευτο είναι ότι η «δυσμορφία» του Ελληνικού Ποδιού συνδέεται γονιδιακά με Έλληνες.
Αυτό σημαίνει ότι όποιος έχει μεγαλύτερο δεύτερο δάχτυλο στο πόδι του, έχει απαραίτητα Ελληνικά γονίδια; ΝΑΙ….!!
Και αυτό ΕΙΝΑΙ απίστευτο και είναι πιθανόν το στοιχείο το οποίο γίνεται προσπάθεια να «ξεχαστεί», μετατρέποντας το γενετικό αυτό χαρακτηριστικό σε οστεϊκή δυσμορφία.
Στη γλυπτική, υπάρχουν αμέτρητες αποδείξεις για την γνώση της ύπαρξης του χαρακτηριστικού αυτού στους Έλληνες από τα πανάρχαια χρόνια.
ΟΛΑ τα αγάλματα της Ελληνικής αρχαιότητας τα οποία απεικονίζουν φιγούρες Ελλήνων, φέρουν αυτό το χαρακτηριστικό καθαρό.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι το απεικόνιζαν στα έργα τους. Γνώριζαν την διαφορετικότητα τους και το έδειχναν.
{jcomments on}
