Δείξανε, του θεάματος οι Δυτικοί «Άρχοντες», την «ζάχαρη» στον Λάνθιμο, και μετά…του δώσανε τα…«Oscar» της μη προτίμησης τους.
Έτυχε…; Όχι….βέβαια! Απ’ όσα γνωρίζουμε, θα λέγαμε πως κάτω από τις «ελευθεριότητες» και τα «διεθνιστικά» τους, αλλιώς σκέπτονται.
Φυσικά αυτό ισχύει και για τα 7.900 μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου – κατά 84% λευκοί και…«Σάξονες» – που ψηφίζουν για τα «Oscar».
Συνέπεια: Η ειδική στάση που κρατούν απέναντί μας!……Όχι όλοι – υπάρχουν και οι – ορκισμένοι! – φιλέλληνες – που συναντιόμαστε μαζί τους στο όπου γης «Ελληνικό Καλοκαίρι» – όπως υπάρχουν και αυτοί, που δε χάνουν ευκαιρία, να μας φερθούν σε διεθνές επίπεδο……άκομψα.
Γιατί δεν δίνεις την ελπίδα, 10 βραβείων «Oscar» σ’ έναν Δημιουργό, και μετά τον «αδειάζεις»…..παραχωρώντας του ΕΝΑ, κι αυτό όχι στον ίδιο.
Σημειωτέον ότι η ίδια η Ακαδημία ορίζει τις υποψηφιότητες (!), σηματοδοτώντας τις προθέσεις της, για το που θέλει να δώσει τα βραβεία.
Σημειωτέον επίσης, ότι από την αρχή του διαγωνισμού το 1927 έως σήμερα, σε καμία υποψηφιότητα ταινίας για 10 «Oscar», η ταινία δεν έλαβε τελικά μόνον 1.
Πιο συγκεκριμένα, οι υποψηφιότητες ταινιών για 10 «Oscar», μέχρι πέρυσι ήταν 18, και ο μέσος όρων των βραβείων που τελικά πήραν, ήταν 6.
Αναλυτικότερα……
Οι 18 ταινίες που προτάθηκαν για 10 «Oscar» έλαβαν:
1) Το 1937, 3 Όσκαρ.
2) Το 1941, 5 Όσκαρ.
3) Το 1944, 7 Όσκαρ.
4) Το 1960, 5 Όσκαρ.
5) Το 1962, 7 Όσκαρ.
6) Το 1963, 4 Όσκαρ.
7 & 8) Το 1965, 5 Όσκαρ, & 5 Όσκαρ. (Υποψηφιότητες 2 ταινιών, για 10 Όσκαρ).
9) Το 1970, 7 Όσκαρ.
10) Το 1972, 8 Όσκαρ.
11) Το 1973, 7 Όσκαρ.
12) Το 1976, 4 Όσκαρ.
13) Το 1977, 6 Όσκαρ.
14) Το 1995, 5 Όσκαρ.
15) Το 2008, 8 Όσκαρ.
16) Το 2011, 5 Όσκαρ.
17) Το 2013, 7 Όσκαρ.
18) Το 2015, 6 Όσκαρ.
Και ερχόμαστε στην 19η ταινία που προτάθηκε για 10 «Oscar»…«The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου υποψήφια για τα εξής:
1) Καλύτερης Ταινίας…
2) Καλύτερης Σκηνοθεσίας…
3) Πρωτότυπου Σεναρίου…
4) Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης…
5) Φωτογραφίας…
6) Καλύτερου Μοντάζ…
7) Κοστουμιών…
8) Α΄ Γυναικείου Ρόλου…
9 & 10) Β΄κ Β΄ Γυναικείου Ρόλου… (για 2 ηθοποιούς της ταινίας)
Της δόθηκε τελικά ΜΟΝΟ το βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου………
Με μεγαθυμία, άφησε ο Λάνθιμος το δάκρυ του, κατά την βράβευση της πρωταγωνίστριας του, τοποθετώντας τον εαυτό του εκεί που ανήκει – στους νικητές – με ανωτερότητα ήθους και υγεία ψυχής, έναντι μιας πενιχρής συγκομιδής επιλογών, εκ μέρους των κριτών του.
Κάτι ήξερε ο Μάνος Χατζιδάκις που δεν είχε πάει καν να παραλάβει το «Oscar» το 1960, και αναγκάσθηκε η Ακαδημία να του το στείλει ταχυδρομικά. (Και πόσο ειρωνικά – όπως το βλέπουμε στο «you tube» – λέει ο παρουσιαστής το ακατανόητο γι’ αυτόν όνομα, του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.)
Αλλά και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, έδωσε δείγμα γραφής μη αισθήματος κατωτερότητας, όταν το 1988 καλούμενος στην σκηνή για την βράβευσή του με το Β΄ Βραβείο – τον Αργυρό Λέοντα – της Βενετίας, δεν απηύθυνε ομιλία, λέγοντας:
Έχω προετοιμασθεί να μιλήσω για το Α΄ Βραβείο, όχι για το Β’…….
Μεγαλόψυχοι…Υπερήφανοι…Έξυπνοι……Έλληνες Δημιουργοί για μίμηση.
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ της Kifisia Press: Η επιτροπή της Ακαδημίας δυστυχώς έχει κριτές οι οποίοι δεν είναι πραγματικοί «Oscarιώτες» αλλά Ιούδες «Oscarιώτες»!!
