Μας θυμίζει πολύ το γλυκό κορίτσι της διπλανής πόρτας, αλλά συγχρόνως και μια φινετσάτη και κομψή γυναίκα. Είναι χαριτωμένη κι ευγενική, αλλά και δυνατή και ισορροπημένη.
Πέρασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής, αλλά με θάρρος έδωσε εξετάσεις και στην Σχολή Εθνικού Θεάτρου και φυσικά έγινε δεκτή.
Συνδύασε και τα δυο στην αρχή, αλλά η καλλιτεχνία τελικά την κέρδισε, την μάγεψε και καλά έκανε αφού είναι προικισμένη ηθοποιός.
Έχει πάρει μέρος σε πολλά θεατρικά, τηλεοπτικές σειρές, είναι αγαπητή από τους συναδέλφους της και χαμηλών τόνων.
Φέτος την επέλεξε η Μιμή Ντενίση να συμμετάσχει στην υπερπαραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού που έχει γράψει και σκηνοθετήσει η ίδια «Σμύρνη μου Αγαπημένη», ένα εκπληκτικά ενδιαφέρον έργο ιδιαίτερων αξιώσεων με ένα υπέροχο καστ ηθοποιών.
Φιλοξενούμε την Χριστίνα Αλεξανιάν……
-Κυρία Αλεξανιάν πείτε μας πως είσαστε σαν παιδί και πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
«Ήμουν ένα πολύ «κανονικό» παιδί. Μεγάλωσα σε μια δεμένη οικογένεια στη Δραπετσώνα με πολύ παιχνίδι. Ξέγνοιαστα χρόνια. Από πολύ μικρή ηλικία, θυμάμαι να λεω ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ηθοποιός, χωρίς να ξέρω το γιατί. Συμμετέχοντας στη θεατρική ομάδα του σχολείου έβρισκα έναν τρόπο έκφρασης.»
Ποιος ο πρώτος ρόλος σας και πως αισθανθήκατε την πρώτη φορά μπροστά σε κοινό;
«Η πρώτη μου ατάκα μπροστά στο κοινό ήταν στο Εθνικό Θέατρο στο Γλάρο του Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν. Ήμουν πρωτοετής στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου κι ήταν τέτοια η χαρά μου που ένιωσα σα να ήμουν κιόλας πρωταγωνίστρια!»
Πόσο άλλαξε η ζωή σας από τότε που γίνατε αναγνωρίσιμη;
«Επειδή ξεκίνησα πολύ νωρίς στην τηλεόραση ήταν αναμενόμενο να γίνω σχετικά γρήγορα αναγνωρίσιμη. Η προσέγγιση του κόσμου στο πρόσωπό μου είναι πάντα ευγενική και διακριτική. Με αυτή την έννοια δεν έχει αλλάξει κάτι, απλά κάποιες φορές με διευκολύνει στην καθημερινότητά μου.»
Όταν αρχίσατε να εργάζεστε ήταν καλοπληρωμένη η δουλειά του ηθοποιού;
«Ποτέ η δουλειά του ηθοποιού δεν ήταν καλοπληρωμένη. Όταν επέλεξα να γίνω ηθοποιός σίγουρα δε το έκανα για να βγάλω πολλά λεφτά. Άλλωστε οι θεατρικοί χώροι που κινήθηκα ήταν θίασοι ρεπερτορίου χωρίς μεγάλες οικονομικές απολαβές. Κι ας μη ξεχνάμε ότι κάθε έξι μήνες ο ηθοποιός ξεκινάει από το μηδέν ψάχνοντας την καινούργια επόμενη δουλειά.»
Μετανιώσατε για το δρόμο που ακολουθήσατε; Είναι μια πολύ απαιτητική δουλειά με πολύ προσωπικό κόστος;
«Ότι κι αν έκανα στη ζωή μου ξέρω ότι θα έδινα το καλύτερο που μπορούσα. Το να είμαι ηθοποιός όμως είναι αυτό που πραγματικά ευχαριστεί την καρδιά μου. Είναι μια δουλειά που θέλει επιμονή, πειθαρχία και διαθεσιμότητα. Δεν έχει κόστος για εμένα γιατί αυτό ήθελα πάντα να κάνω. Κόστος έχεις όταν κάτι δεν το θες πολύ.»
Στην εποχή της κρίσης που περνά η χώρα μας τι θα είχατε να πείτε στους πολιτικούς μας;
«Έχω μείνει άλαλη όπως και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός από αυτά που βιώνει η χώρα μου. Επιτέλους σε αυτή τη χώρα ας τιμωρηθούν οι καταχραστές.»
Πως είναι η Χριστίνα σαν άνθρωπος; Αισιόδοξη, αυθόρμητη, συγκροτημένη, χύμα, δοτική, ειλικρινής;
«Είμαι όλα αυτά μαζί, η δοσολογία ποικίλει ανάλογα με τη στιγμή και με το ποιόν έχω απέναντί μου.»
Ποιον εμπιστεύεστε σε μια απόφαση που θέλετε να πάρετε;
«Τον εαυτό μου και μόνον αυτόν.»
Η ιδανική σχέση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι;
«Αυτοί που το βιώνουν ας μας πουν.»
Θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που τώρα ξεκινά να ακολουθήσει στην εποχή μας το επάγγελμα του ηθοποιού;
«Σε ένα παιδί που ξεκινά τώρα να ακολουθήσει το επάγγελμα του ηθοποιού θα έλεγα να το κάνει μόνο αν είναι για αυτόν ζήτημα «ζωής και θανάτου», αν δηλαδή δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτό. Είναι μια δύσκολη δουλειά που θέλει απόθεμα ενέργειας και προσήλωση.»
Διασυνδέσεις, γνωριμίες ή ταλέντο παίζουν ρόλο για την ανέλιξη;
«Κάποιος που έχει μόνο γνωριμίες και όχι ταλέντο μπορεί κάποια στιγμή να υπάρξει στα πράγματα. Η γνώση στον ηθοποιό είναι τόσο απαραίτητη, όσο το φαγητό. Ο ηθοποιός πρέπει συνεχώς να διαβάζει, να βλέπει θέατρο, να παρατηρεί και να εξελίσσεται.
Αυτός που έχει ταλέντο θα φανεί, αλλά το ταλέντο από μόνο του, θα μπορούσε να είναι παγίδα και εφησυχασμός. Κάποιος με ταλέντο, που μελετάει κιόλας, μπορεί να απογειωθεί. Η διάρκεια μετράει σε αυτή τη δουλειά. Ποιος θα παραμείνει την «επόμενη μέρα.»
Φέτος συμμετέχετε σε μια υπερπαραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του «Ελληνικού Κόσμου» που έχει γράψει, σκηνοθετήσει και πρωταγωνιστεί η ταλαντούχα και πολυπράγμων Μιμή Ντενίση, το «Σμύρνη μου αγαπημένη». Μιλήστε μας για το έργο και το ρόλο σας;
«Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη και περήφανη που συμμετέχω σε αυτή την παράσταση. Η Μιμή Ντενίση έχει κάνει μια εκτενή έρευνα πάνω στο Μικρασιατικό ζήτημα βγάζοντας στην επιφάνεια ντοκουμέντα που αγνοούσα.
Η δομή του έργου βοηθάει τον ηθοποιό να δώσει τη συγκίνηση και το μεγαλείο εκείνης της εποχής. Εγώ, ως Αρμένισσα και Καππαδόκα, καλούμαι να υποδυθώ την Κόνα Τακουή, μια μοδίστρα που στη γενοκτονία των Αρμενίων έχασε τους δικούς της και τον άντρα της και πήραν τα παιδιά της στα τάγματα εργασίας. Πολυσύνθετος ρόλος.
Έχω μεγαλώσει με ιστορίες της μικρασιάτισσας γιαγιάς μου κι από εκεί αντλώ τις «εικόνες» μου. Η Μιμή Ντενίση είναι από τους ανθρώπους που αγαπά το θέατρο, είναι τελειομανής και πονάει αυτό που κάνει. Χαίρομαι που συνεργάζομαι μαζί της κι αδημονώ να μπει κόσμος στο θέατρο για να μοιραστεί μαζί μας την πολυαγαπημένη μας Σμύρνη.»
Έχετε κοινά στοιχεία με την ηρωίδα που υποδύεστε;
«Πάντα από τον εαυτό μας αντλούμαι για να «ντύσουμε» το ρόλο. Έτσι κι εδώ. Η Κόνα Τακουή είμαι εγώ κι όλες εκείνες οι γυναίκες που μείνανε πίσω στην Ανατολή θάβοντας το όραμά τους για μια καινούργια Ελλάδα.
H καταγωγή μου είναι από την Αρμενία και την Καππαδοκία κι έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι που ήταν πάντα ανοιχτό για τους φίλους.
Σε ένα ταξίδι με την μητέρα μου στην Καππαδοκία, έξω από το σπίτι της γιαγιάς μου που ανακαλύψαμε , υπήρχε μια επιγραφή που έλεγε «Φίλε είσελθε χαίρων» κάτι που φανέρωνε πόσο φιλόξενοι άνθρωποι ήσαν οι Μικρασιάτες. Αυτό το έχω κληρονομήσει κι εγώ. Όποιον αγαπάω θέλω να τον περιποιούμαι.»
