Μένω με την εντύπωση ότι σε ότι αφορά στα αχαλίνωτα και επιθετικά «Graffiti», το θέμα αυτό δεν το έχουμε πάρει ακόμη στα σοβαρά.
Εννοώ ότι μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ακόμη εκτιμήσει το μέγεθος της καταστροφής και της φθοράς που αυτή η παρεξηγημένη και παντελώς αρρωστημένη μανία του «Graffiti» θερίζει τον τόπο οικονομικά και κοινωνικά και ζημιώνει τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
Αναφέρομαι κατά βάση στην περιοχή μας, αν και το αίσχος αυτό ως γνωστό βασιλεύει πια παντού.
Από ότι γνωρίζω, το περίφημο «Graffiti» ξεκίνησε σαν μια μορφή ζωγραφικής πάνω σε επιφάνειες δημοσίων χώρων, και στις πιο πολλές περιπτώσεις κατάντησε μια μάστιγα μεγάλης καταστροφής Δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών!
Βέβαια η καταστροφική αυτή ενασχόληση, μέχρι τώρα, φαίνεται να μη μας έχει απασχολήσει και πολύ εφ' όσον δεν αντιδρούμε σ' αυτήν την αυθαίρετη εισβολή των «νέων της νύχτας» και κατά συνέπεια ανεχόμαστε τους βανδαλισμούς τους, τους οποίους αυτοί αποδίδουν σαν αιτία και συνέπεια μιας κοινωνίας που τους καταπιέζει λεει κλπ, κλπ, και τους δίνει λεει από εκεί και πέρα το δικαίωμα να ξεπερνούν την νομιμότητα και κοσμιότητα και να επιδίδονται στα γνωστά έκτροπα που απορρέουν από την μανία των, εναντίον της περιουσίας του Δημοσίου και των Ιδιωτών.
Δηλαδή με δυο λόγια «Κράτος εν Κράτει», η εάν προτιμάτε, τα λόγια του Λουδοβίκου «To Κράτος είμαι ….εγώ»!! Δηλαδή απολυταρχισμός στην πιο ακραία του μορφή από τα αλάνια της νύχτας!!
Το δε αποκορύφωμα αυτής της αλητοειδούς συμπεριφοράς δεν είναι ούτε βέβαια η διάδοση συνθήματος που θα εξέφραζε π.χ. κάποιο σκοπό η επιθυμία.
Είναι κατά την άποψη μου, μανία καταστροφής και έκφραση μίσους προς την κοινωνία που δεν τους βραβεύει – όπως εκείνοι θα το ήθελαν πολύ- για το ότι τις νύχτες αυτοί απεργάζονται πράγματα ισοπεδώνοντας τους κόπους των συνανθρώπων τους.
Στην περιοχή μας πάντως αυτά τα νυκτόβια, ψυχεδελικά υποκείμενα, χρόνια δρουν ανενόχλητα, με όπλα τους ένα spray των μερικών ευρώ που καταστρέφει περιουσίες και την ασταμάτητη επιθυμία τους να ζημιώνουν τους συνανθρώπους και συντοπίτες των.
Προξενούν ανυπολόγιστες φθορές σε προσόψεις σπιτιών και καταστημάτων που με χίλιους κόπους, μεράκι και θυσίες έφτιαξαν οι ιδιοκτήτες των για να ζήσουν και να χαρούν τους κόπους των.
Αχρηστεύουν πινακίδες ονομασίας δρόμων που στοιχίζουν πολλά σε εργατοώρες και σε υλικά για την αντικατάσταση των.
Στερούν τις Πινακίδες που καθοδηγούν τον κόσμο στον προορισμό τους και βέβαια σε ώρες μεγάλου κινδύνου, τα πυροσβεστικά, τα ασθενοφόρα, τα αστυνομικά οχήματα κλπ. που τρέχουν για να σώσουν ζωές δυσκολεύονται ιδιαίτερα με την απουσία των πινακίδων καθυστερώντας σε κρίσιμες στιγμές.
Αχρηστεύουν κάτοπτρα σε επικίνδυνες διασταυρώσεις, γνωρίζοντας βέβαια – και μάλλον επιδιώκοντας – να γίνουν έτσι με τις πράξεις των αίτιοι δυστυχημάτων που καταλήγουν σε ανθρώπινα δράματα. Δηλαδή εγκληματούν!
Σπιλώνουν αγάλματα, προτομές και ανδριάντες που έχουν στηθεί προς τιμή άξιων ανθρώπων και συμπολιτών μας που πρόσφεραν μέχρι και τη ζωή των για την Πατρίδα.
Πιστεύω λοιπόν ότι σε όλους μας, οι βάρβαρες αυτές συμπεριφορές των νεαρών αυτών «βλασταριών», προξενούν αισθήματα φρίκης αλλά και λύπης μαζί γι' αυτές τις αντικοικωνικές συμπεριφορές τους.
Αν μάλιστα σκεφθεί κανείς ότι οι «καταστροφείς αυτοί της Νύχτας» δεν έχουν άλλο κανένα όφελος εκτός από την ικανοποίηση τους να καταστρέφουν τις περιουσίες των συνανθρώπων της πόλης μας, τότε η όλη αυτή ιστορία γίνεται πολύ πιο δραματική.
Μένω όμως με την εντύπωση ότι κανείς μέχρι στιγμής δεν ασχολήθηκε αρκετά σοβαρά με αυτήν την καταιγίδα των «Graffiti». Δεν γνωρίζω βέβαια εάν η Αστυνομία μας έχει την αρμοδιότητα να επέμβει η εάν έχει ήδη επέμβει σ' αυτή τη λαίλαπα της καθημερινής καταστροφής.
Θεωρώ το ζήτημα πολύ σοβαρό και προφανώς μεγίστη φθορά της Κρατικής, Δημοτικής και Ιδιωτικής περιουσίας και προσπαθώ να μαντέψω το που θα φθάσει αυτή η υπόθεση πριν κατορθώσουμε να την ελέγξουμε και να την σταματήσουμε και ποίος τελικά θα αναλάβει το δύσκολο έργο της καταστολής της και με τι τρόπο.
Άραγε με νυχτερινές περιπολίες και την παραδειγματική τιμωρία των επίδοξων αυτών δολιοφθορέων;
Μήπως παράλληλα πρέπει να ξεκινήσουν σχετικές διαλέξεις ειδικευμένων ψυχολόγων σε Σχολεία, Δημόσιες και Δημοτικές Υπηρεσίες, Αθλητικούς Συλλόγους, με παρόντες Καθηγητές, Γονείς, Μαθητές, Υπαλλήλους διαφόρων Υπηρεσιών κλπ.;
Εάν φθάσουμε στο σημείο και κατορθώσουμε να μπούμε στη ψυχολογία αυτής της νέας γενιάς έστω και με έναν – που λεει ο λόγος – εκπρόσωπο του «Graffiti», μήπως βρούμε μαζί τους τη λύση και έτσι κάπως βελτιώσουμε ειρηνικά την δραστηριότητα των παιδιών αυτών που πιστεύουν ίσως ειλικρινά αλλά λανθασμένα ότι οι πράξεις των «δικαιολογούνται» μέχρι σημείου για τούς λόγους που τους απασχολούν.
Διερωτώμαι: Υπάρχουν άραγε περιθώρια, ο Δήμος μας μέσα, στα τόσα όσα νοικοκυρεύει ετούτη την περίοδο, να πάρει την πρωτοβουλία και να συμπεριλάβει και το θέμα των «Graffiti» στα ενδιαφέροντα του;
Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρχουν τρόποι να θεραπευθεί το κακό και θα ήταν ευχής έργο, αντί να υπομένουμε τις καθημερινές καταστροφές που μας υποβαθμίζουν κάθε μέρα, κάποιος επί τέλους να σπάσει τα αυγά και να αποφασίσει να μαγειρέψει επί τέλους και αυτήν την περιβόητη ομελέτα.
Γνωρίζω δε ότι αρκετά αυγά έχουν αρχίσει να σπάνε, ασχέτως με το εάν τούτο είναι ευρύτερα γνωστό η όχι.
Ας μην ξεχνάμε πως «αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι» και προπαντός ότι η σίγουρη επιτυχία της επίτευξης ενός στόχου απαιτεί υπομονή και αυτή πρέπει πάντα να υπάρχει και κυρίως να το επιθυμούμε όλοι.
{jcomments on}
