Έπρεπε να περάσουν 200 χρόνια από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους, για να βρεθεί ένας Προκόπης Παυλόπουλος και να υποχρεώσει το διαχρονικά εθνοκτόνο κράτος, συνταγματικά πλέον, στην προάσπιση του Έθνους.
Την πιο μαύρη περίοδο της νεώτερης ιστορίας, όπου ο φεντεραλισμός είναι η εξουσιαστική παράνοια της εποχής. Όπου η «ελληνογενής» Ευρώπη των εθνών μετατρέπεται στην ανελλήνιστη, «γερμανοκεντρική» Ευρώπη των τραπεζιτών!!
Υπάρχει όμως ένα ακόμα συγκλονιστικό στοιχείο στην εισήγηση του Προκόπη Παυλόπουλου για το νέο σύνταγμα:
Ο ορισμός του Ελληνισμού, που για πρώτη φορά χαρακτηρίζεται ως «Οικουμενικός, ενιαίος, αδιαίρετος, με αδιάλειπτη συνέχεια» σε όλον τον πλανήτη. Όχι σε κάποιο ρομαντικό πόνημα, αλλά ως συνταγματική παραδοχή και υποχρέωση!
Όπου το σύνταγμα υποχρεώνει πλέον το κράτος να αναλάβει το ιστορικό βάρος υπεράσπισης του. Κοινώς το Ελληνικό κράτος συνταγματικά υποχρεούται να προασπίσει τον Ελληνισμό, «ακόμα και εκτός συνόρων!». Αναμένεται η «σφοδρή αντίδραση της Τρόικας» ώστε να αφαιρεθεί το επίμαχο σημείο. Αλλά και άλλα ενδιαφέροντα, που θα το κάνουν ακόμα πιο ενοχλητικό.
Διαβάστε το συγκεκριμένο άρθρο 2 του Συντάγματος, προσθήκη παραγράφου 3:
Κάτω από εξαιρετικά αντίξοες, πολλές φορές, συνθήκες στο διεθνές περιβάλλον, και με την κατά καιρούς εμφάνιση φαινομένων προκλητικής διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας, ενιαίος και αδιαίρετος ο Ελληνισμός, σ’ όλον τον Πλανήτη, υπερασπίζεται την πολύτιμη παρακαταθήκη της εθνικής μας υπόστασης και της γλωσσικής μας κληρονομιάς υπό όρους αδιάλειπτης συνέχειας.
Είναι καιρός όμως και το Κράτος ν’ αναλάβει το ιστορικό εκείνο βάρος μιας τέτοιας υπεράσπισης, το οποίο του αναλογεί.
Αυτός είναι ο λόγος, ο οποίος όχι μόνον αιτιολογεί αλλά κι επιβάλει την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 2 του Συντάγματος, με την οποίαν αναγνωρίζεται πανηγυρικώς η υποχρέωση του Κράτους, πάντοτε με τήρηση των κανόνων διεθνούς δικαίου, να εγγυάται την προστασία της εθνικής μας ταυτότητας και της ελληνικής γλώσσας.
{jcomments on}
