Τραγικά είναι τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ, όσον αφορά τον τρόπο διαχείρισης παράνομων μεταναστών (1) τόσο για τις χώρες υποδοχής που είναι κυρίως οι χώρες της επονομαζόμενης «Ευρωπαϊκής περιφέρειας», τυχαίο;….(2) όσο και για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα που καθημερινά στοιβάζονται σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης στους «υποτιθέμενους» χώρους υποδοχής.
Ίσως τελικά η απάντηση στην ερώτηση, του κατά πόσο η Ελλάδα θα έπρεπε ή όχι να «προδώσει την Ευρωζώνη» φεύγοντας από αυτή, να είναι ότι: «δεν είναι η Ελλάδα που προδίδει την Ευρώπη, αλλά είναι oι κυβερνήσεις της Ευρώπης που προδίδουν καθημερινά τα ιδεώδη πάνω στα οποία χτίστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση». Θυμόμαστε εκείνα τα εντυπωσιακά ιδεώδη για ασφάλεια, ειρήνη και ευημερία!!
Οι ερωτήσεις που τίθενται για το πώς φτάσαμε στην σημερινή αδιέξοδη κατάσταση, πολλές, μερικές από αυτές είναι:
Ποιοι και με ποιο σκοπό χρηματοδοτούν όλη αυτή τη διακίνηση κακομοίρηδων από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής;
Μόνο το πέρασμα από την Τουρκία στην Ελλάδα είτε από τον Έβρο, είτε δια θαλάσσης στοιχίζει 1000 ευρώ το άτομο. Βάλτε και τα υπόλοιπα έξοδα από τη χώρα τους μέχρι τα παράλια της Τουρκίας, συνυπολογίστε και περιπτώσεις που διακινούνται ολόκληρες οικογένειες και θα δείτε πως δεν βγαίνει το ταξίδι προς τη γη της επαγγελίας άνευ χορηγών.
Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν καταφέρει να έχουν στη χώρα τους οικονομίες 5000 με 10000 ευρώ δεν θα ξεκινούσαν την περιπέτεια για την Ιθάκη.
Ψάξτε επίσης να βρείτε ποιοι καταβάλουν τα έξοδα των ταξί από την Αθήνα για την Καβάλα και ποιοι ναύλωσαν τα αεροταξί για τη μεταφορά των Αφγανών στη Γένοβα κι ίσως ανακαλύψετε τον «τροχό»!
Κάτι τελευταίο αλλά σημαντικό:
Γιατί δεν λετε στο λαό για τη «Συνθήκη του Δουβλίνου II», ποιος την υπέγραψε, ποιες οι δεσμεύσεις μας και γιατί δεν ζητάτε την κατάργησή της ή έστω την αναθεώρηση συγκεκριμένων όρων της;
Όσον αφορά το ποιος υπέγραψε την συνθήκη του Δουβλίνου η απάντηση είναι απλή……
Αυτός ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος, ως Υπουργός Εξωτερικών το 2003 υπέγραψε την συμφωνία «Δουβλίνο ΙΙ» καθιστώντας την χώρα μας σε πάρκινγκ λαθρομεταναστών.
Οι γνωστοί, άγνωστοι Σημίτης – Παπανδρέου κλπ., συνυπογράφουν και συναινούν σε μία συνθήκη η οποία προβλέπει την επιστροφή των παράνομων μεταναστών, στην χώρα εισόδου τους, που δυστυχώς σε συντριπτικό ποσοστό είναι η Ελλάδα……
Το πώς λειτουργεί στην πράξη αυτό, το κατανοούμε από τις χαρακτηριστικές δηλώσεις του εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ολλανδίας Σάντερ Βαν Έιλ.
«Η αλήθεια είναι πως δεν σταματήσαμε να σας στέλνουμε τους παράνομους μετανάστες που συλλαμβάνουμε στην Ολλανδία, οι οποίοι ήρθαν εδώ από την Ελλάδα. Για την πολυπληθή αυτή ομάδα προσφύγων, όμως, υπήρξε ειδική συμφωνία με τον κ. Παυλόπουλο. Αυτή έγινε κατά την διάρκεια της επίσκεψης της Υφυπουργού Δικαιοσύνης της Ολλανδίας Νεμπαχάτ Αλπμαϊράκ στην χώρα σας, στα τέλη Μαΐου»
Επίσης, ουδεμία εκτενής αναφορά ενημέρωσης του Ελληνικού Λαού, έχει γίνει σε ότι αφορά την σοβαρή αυτή «Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ» και αφορά την λαθρομετανάστευση.
Όλοι μας γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες εβδομάδες, πλήθους διαξιφισμών μεταξύ των πολιτικών μας ταγών σχετικά με το επίμαχο θέμα. Ακούσαμε πλήθος προτάσεις και ιδέες, επίλυσης και αντιμετώπισης του σοβαρού αυτού «Εθνικού μας Προβλήματος».
Προτάσεις που κατέδειξαν την πλήρη και παντελή άγνοια πολλών πολιτικών μας, σχετικά με το νομικό και θεσμικό Κοινοτικό πλαίσιο της ΕΕ που αφορά την λαθρομετανάστευση.
Όλοι μας ακούσαμε απόψεις του τύπου «να τους εκδώσουμε έγγραφα και να πάνε στην Ευρώπη», «να τους στείλουμε και στις άλλες χώρες», «να υπάρξει ποσόστωση μεταξύ των χωρών της ΕΕ» και άλλα τραγελαφικά, την ίδια ώρα που Ολλανδικά αεροσκάφη αποβίβαζαν, 40 λαθρομετανάστες ημερησίως στην Χώρα μας, γεγονός που το οποίο παντελώς αγνοούσαν άπαντες, πλην του αρμοδίου Υπουργού Εσωτερικών!!
Αντιλήφθηκε κανείς πως τα αρμόδια όργανα της ΕΕ, μας δικάζουν γιατί δεν κρατάμε τους λαθρομετανάστες στην Χώρα μας, και μάλιστα μας υποχρεώνουν να τους δώσουμε και άσυλο, έναντι πινακίων φακής;
Γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός, που με βάση το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι «κυρίαρχος» πως θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμα και θα υποχρεωθεί να ζήσει αυτός και οι επερχόμενες γενεές, πιθανότατα με εκατομμύρια μετανάστες από Ασιατικές Χώρες;
Η ουσία του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα είναι η «Συνθήκη του Δουβλίνου II».
Ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ καθιστά την Ελλάδα μία χώρα που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει μοναχική και αδύναμη ένα τεράστιο κύμα παράνομης μετανάστευσης, χωρίς να υπάρχουν μηχανισμοί πραγματικής ευρωπαϊκής κοινοτικής αλληλεγγύης.
Ο Ελληνικός λαός δεν γνώριζε και δεν ρωτήθηκε. ΓΙΑΤΙ;;
Συνθήκη Δουβλίνου ΙΙ. Ας μάθουμε τι λεει;
Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ (ή Κανονισμός 343/2002) είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά.
Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα.
Λόγω της κακής κατάστασης της εφαρμογής του ασύλου στην Ελλάδα ο κανονισμός από το 2010-2011 βρίσκεται άτυπα σε επανεξέταση και προτάθηκε προσωρινή αναστολή για περίοδο έξι μηνών όταν κάποιο ενδιαφερόμενο μέλος «αντιμετωπίζει ιδιαίτερα επείγουσες καταστάσεις, οι οποίες επιβαρύνουν στο έπακρο τις ικανότητες υποδοχής».
Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη.
Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε: «η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ' ότι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων».
Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ. Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.
Εφαρμογή Δουβλίνου ΙΙ στην Ελλάδα
Τον Μάρτιο 2011 τα αιτήματα ασύλου που εκκρεμούν στην Ελλάδα εκτιμάται ότι είναι περίπου 45.000. Λόγω της κακής λειτουργίας του συστήματος αιτήσεων και παροχής ασύλου στην Ελλάδα, η Γερμανία το 2010 αποφάσισε για ένα έτος να αναστείλει την εφαρμογή του κανονισμού Δουβλίνο-ΙΙ, απόφαση την οποία έχουν πάρει και εφαρμόζουν ήδη η Σουηδία, η Μ. Βρετανία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Αυστρία, η Φιλανδία και η Δανία.
Σύμφωνα με την μη Κυβερνητική Οργάνωση ECRE (European Council on Refugees and Exiles) η πιθανότητα κάποιος μετανάστης να αναγνωριστεί στην Ελλάδα ως πρόσφυγας (αν καταφέρει και αιτηθεί άσυλο) είναι πολύ μικρή.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες το έτος 2009 ένας μετανάστης είχε ελάχιστες πιθανότητες να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) η Ελλάδα μαζί με την Δανία και την Ολλανδία κατατάσσεται σε έκτη θέση στις ευρωπαϊκές χώρες για τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου σε σχέση με τον πληθυσμό (η Κύπρος κατατάσσεται πρώτη με 3.600 αιτήσεις ανά εκατομμύριο κατοίκων και ακολουθούν η Σουηδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία).
Σε απόλυτους αριθμούς το 2010 η Γαλλία δέχτηκε τς περισσότερες αιτήσεις για άσυλο (51.600 αιτήσεις) ενώ η Ελλάδα το 2010 δέχτηκε πάνω από 10.000 αιτήσεις ασύλου.
Στις 21 Ιανουαρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την στάση του Βελγίου και της Ελλάδας με αφορμή την επιστροφή ενός Αφγανού μετανάστη από το Βέλγιο πίσω στην Ελλάδα.
Ο μετανάστης ταξίδεψε μέσω του Ιράν και της Τουρκίας και εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ελλάδας στις 7 Δεκεμβρίου 2008 (από την Μυτιλήνη). Στις 10 Φεβρουαρίου 2009 ο μετανάστης αυτός έφτασε χωρίς χαρτιά στο γραφείο Αλλοδαπών του Βελγίου όπου αιτήθηκε άσυλο.
Στις 15 Ιουνίου 2009 ο μετανάστης επιστράφηκε χωρίς την θέλησή του στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ότι «η επιστροφή μεταναστών αιτούντων άσυλο πίσω στην Ελλάδα παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα».
Η Ελλάδα καταδικάστηκε για απάνθρωπη-εξευτελιστική μεταχείριση αλλά και άθλιες συνθήκες κράτησης του πρόσφυγα (παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).
Το Βέλγιο καταδικάσθηκε για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή με την απόφασή του να απελαθεί ο πρόσφυγας στην Καμπούλ. Επίσης το Βέλγιο καταδικάστηκε γιατί παραβίασε και το δικαίωμα προσφυγής του μετανάστη σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη.
Σύμφωνα με μη κυβερνητικές οργανώσεις (όπως η Φλαμανδική Vluchtelingenwerk Vlaanderen, η Διεθνής Αμνηστία, η Ciré, η Βελγική Jesuit Refugee Service Belgium, European Council on Refugees and Exiles, CRE, Caritas International) οι αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα κακοποιούνται ζώντας στους δρόμους ή σε υπερπλήρη κέντρα κράτησης και η διαδικασία χορήγησης ασύλου χαρακτηρίζεται προβληματική ενώ αρνητικά σχολιάζουν την συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Ο Kathelijne Houben από την Βελγική μη-κυβερνητική οργάνωση για τους πρόσφυγες Vluchtelingenwerk Vlaanderen υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει την Ελλάδα σε νομοθετικές μεταρρυθμίσεις σχετικά με το σύστημα ασύλου.
Το 2011 ο Ελληνικός νόμος 3907/2011 «Ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη – μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών» και λοιπές διατάξεις» θεσπίστηκε για την αναδιάρθρωση των κρατικών λειτουργιών απονομής ασύλου.
Μέσα στον νόμο αυτό προβλέπεται η εθελούσια επιστροφή του μετανάστη αλλά υπάρχουν τεχνικοί λόγοι που αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει συνεργασία με τις πρεσβείες ή κακές πολιτειακές συνθήκες στις χώρες των μεταναστών κλπ.
Από την Ελλάδα είχε προταθεί τον Μάιο του 2012 η ανακατανομή και η μετεγκατάσταση μεταναστών χωρίς χαρτιά με δίκαιη αναλογία σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρώπης.
Ευρωπαϊκό χρήμα
Σε ότι αφορά στα οικονομικά μεγέθη και σύμφωνα με σχετική απόφαση της αρμόδιας ευρωπαϊκής επιτροπής στο πλαίσιο του προγράμματος για την αλληλεγγύη και τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών, έχει υπάρξει πρόβλεψη χορήγησης στην Ελλάδα του ποσού των 300.000.000 ευρώ για το χρονικό διάστημα 2007 – 2013.
Τα χρήματα αυτά θα δοθούν στα 2 από τα 4 ταμεία του προγράμματος, τα οποία διαχειρίζεται η αστυνομία είτε αυτόνομα, όπως αυτό των Επιστροφών, είτε με άλλα υπουργεία και φορείς, όπως των Συνόρων, στο οποίο διατηρούν δικαιώματα το υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και το πρώην Λιμενικό Σώμα.
Υπάρχουν ακόμη το ταμείο Προσφύγων, που το διαχειρίζεται το υπουργείο Υγείας, και αυτό της Ένταξης, το οποίο εντάσσεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Εσωτερικών, όπως ήταν στην προηγούμενη μορφή του ως Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΥΠΕΣΔΔΑ).
Οι πόροι που έχει αποφασιστεί από την ευρωπαϊκή επιτροπή να διατεθούν στη χώρα μας προσδιορίστηκαν με βάση τα πρώτα μη επεξεργασμένα στοιχεία του Frontex και ως εκ τούτου η εκτίμηση των αρμόδιων παραγόντων είναι πως ενδέχεται ακόμη και να διπλασιαστούν, ενώ το 25% θα καλυφθεί με εθνικά κεφάλαια.
Παρότι φαίνεται υψηλό το ποσό, δεν είναι, καθώς μόνο για το 2008 το τίμημα που πλήρωσε η χώρα για την απόκρουση των μεταναστευτικών παλιρροϊκών κυμάτων και τη διαχείριση του εισερχόμενου πληθυσμού ξεπέρασε τα 75.000.000 ευρώ!
{jcomments on}
