Τον Οκτώβριο του 2010 έγιναν οι δημοτικές εκλογές. Στο δήμο μας τις κέρδισε ο κ. Χιωτάκης Ν. που ήταν και ο προηγούμενος δήμαρχος της Κηφισιάς. Την ίδια εποχή είχαν αρχίσει ήδη από το Υπουργείο Παιδείας να κυκλοφορούν φήμες περί συγχωνεύσεων Γυμνασίων. Στο δικό μας Δήμο στοχοποιήθηκε το Γυμνάσιο της Εκάλης.
Γνωρίζοντας καλά το θέμα δημοσίευσα τότε οκτώ (8) άρθρα για να θυμίσω στον Πρόεδρο Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας κ. Παναγιώτου Ν. και στον επανεκλεγέντα δήμαρχο κ. Χιωτάκη Ν. την εγκύκλιο 11136/Δ4/27-1-2011 που είχε σταλεί σε όλους τους δήμους της χώρας, ότι θα έπρεπε να ενεργήσουν αμέσως διότι βάσει αυτής….
«η γνώμη των εκπροσώπων των νέων Δήμων θα συντελούσε καταλυτικά στη διαμόρφωση της τελικής πρότασης, όπως ακριβώς έλεγε η εγκύκλιος».
Ο πρώην Πρόεδρος ΔΕΠ και επανεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Ν. Χιωτάκη «Η Πόλη που αξίζουμε» Β. Ξυπολυτάς δήλωνε ότι οι ανησυχίες μας ήταν παραφιλολογία και ότι «δεν υπήρχε καμία περίπτωση για κάτι τέτοιο». «Είμαι κάθετος» ήταν η γνωστή του ατάκα.
Πώς μπορεί λοιπόν να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος που δήλωνε στο Δημοτικό Συμβούλιο της 16ης Φεβρουαρίου 2013 ότι «ο Δήμος είναι κάθετα αντίθετος σε κατάργηση του Γυμνασίου της Εκάλης και δεν θα επιτρέψει κάτι τέτοιο» ή ότι ήταν «αμετακίνητος στη θέση του για διατήρηση των υπαρχόντων σχολείων» χωρίς όμως και να κάνει οποιαδήποτε ουσιαστική κίνηση για να προλάβει αυτό που έρχονταν;
Κανένα έγγραφο, καμιά εισήγηση, καμιά ενημέρωση προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, ουδεμία πρωτοβουλία είδε το φως της δημοσιότητας ποτέ. Και όταν ήρθε το μοιραίο – στις 09/03/2011 – το Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς εξέδωσε απλώς ένα ψήφισμα «κατά της κατάργησης του Γυμνασίου Εκάλης». Οποία ευρηματικότητα!
Πώς μπορεί λοιπόν να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος, που ΠΟΛΙΤΙΚΑ σκεπτόμενος, θεώρησε σωστό να επισκεφτεί μαζί με κάποιους αντιδημάρχους του, στις 4.4.2011, την τότε υφυπουργό κ. Χριστοφιλοπούλου ώστε να φωτογραφηθούν μαζί της με την υπόσχεση ότι εκείνη «θα δει το θέμα»;
Τις αμέσως επόμενες ημέρες δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ αρ. φύλλου 440/18 Μαρτίου 2011. Και τότε ο κ. Χιωτάκης Ν. αποποιούμενος των ευθυνών του, «την έπεσε» κατά το κοινώς λεγόμενο στην υφυπουργό γιατί τους κορόιδεψε!! Και τι έκανε αμέσως μετά ο ευρηματικός μας δήμαρχος για να κερδίσει τις εντυπώσεις; Προσέφυγε στο ΣτΕ για να δικαιωθεί !!
Αλήθεια, ειρήσθω εν παρόδω, που βρίσκεται η υπόθεση κ. Χιωτάκη και πόσα ξοδέψαμε ήδη για μια χαμένη ιστορία; Ή θεωρείτε ακόμη ότι θα δικαιωθείτε και θα επαναλειτουργήσει το Γυμνάσιο Εκάλης;
Στο ίδιο έργο θεατές:
Και τώρα στο παρόν: Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος, που στο πλέον επίκαιρο και καυτό θέμα για την πόλη μας- τη δημιουργία δηλαδή μονάδας καύσης βιομάζας στη θέση Καλυφτάκι και ενώ από τον Φεβρουάριο μήνα ήρθαν από την περιφέρεια, σύμφωνα με την κ. Συνοδινού Α., τα έγγραφα γνωστοποίησης περί της δημιουργίας της συγκεκριμένης μονάδας με τα οποία ζητούνταν η γνωμοδότηση της δημοτικής αρχής, τα έγγραφα αυτά «ενταφιάστηκαν» και γνωμοδότηση δεν δόθηκε ποτέ!
Πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας δήμαρχος που όταν στα μέσα Φεβρουαρίου οι δυο αντιπεριφερειάρχες, κύριοι Μανιάτης και Προμπονάς, τον είχαν ενημερώσει και μετ΄ επιτάσεως του ζήτησαν να υπάρξει απόφαση του δημοτικού μας συμβουλίου πριν το θέμα συζητηθεί στο περιφερειακό συμβούλιο εκείνος τους αγνόησε επιδεικτικά;
Πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας δήμαρχος που αδιαφορεί (;) προκλητικά για ένα τέτοιας σοβαρότητας θέμα όταν άλλοι συνάδελφοί του – δέκα (10) τον αριθμό σε σύνολο (11) – απέφυγαν την εγκατάσταση μια τέτοιας μονάδας μετά από γνωμοδότηση των Δημοτικών Συμβουλίων τους;
Και φτάνουμε λοιπόν στο μήνα Απρίλιο όταν το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία (20 θετικές ψήφοι και 10 αρνητικές) θετικά για την εγκατάσταση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα, ισχύος 1 Mw, στο Καλυφτάκι, στο ΒΙ.ΠΑ., σε οικόπεδο επί της οδού Θηβαίδος, Ο.Τ. 11.
Με την απόφαση αυτή, η Κηφισιά έγινε ο πρώτος δήμος στην Ελλάδα όπου ένα θεσμικό όργανο, όπως είναι η Περιφέρεια, έδωσε το πράσινο φως για την αδειοδότηση των συγκεκριμένων εργοστασίων, ανοίγοντας την κερκόπορτα σε εταιρείες αμφιβόλου αξιοπιστίας να επανέλθουν δριμύτερες και σε άλλες περιοχές όπου ή είχαν αποσύρει τις αιτήσεις τους ή η Περιφέρεια είχε αναβάλλει το θέμα μέχρι να αποφασίσουν τα Δημοτικά Συμβούλια των ενδιαφερόμενων περιοχών.
Πώς λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος, ο οποίος παραβιάζοντας όλους τους δημοκρατικούς κανόνες αποσιώπησε το θέμα και δεν ενημέρωσε ούτε το Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε την εκτελεστική επιτροπή, ούτε την επιτροπή ποιότητας ζωής, ούτε την οικονομική επιτροπή, ούτε συγκάλεσε καν την επιτροπή διαβούλευσης και ο οποίος δεν διανοήθηκε καν να ενημερώσει τους δικούς του δημοτικούς συμβούλους; (!!)
Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος, που όταν ο δημοτικός σύμβουλος κ. Κανακάκης Β., μαθαίνοντας «το μαντάτο» από την τοπική εφημερίδα «Κηφισιά», ζήτησε δύο φορές να τεθεί το θέμα προ ημερήσιας διάταξης προς συζήτηση, απέρριψε το αίτημα με την αιτιολογία ότι το Δ.Σ. απλώς γνωμοδοτεί όπως κάνει και το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής αλλά η απόφαση λαμβάνεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση;
Ποίος είναι αλήθεια ο ρόλος του Πρόεδρου του Δ.Σ. κυρίου Παναγιώτου Ν.;
Πως χαρακτηρίζεται ο δήμαρχος εκείνος που στις τοποθετήσεις του δεν παρέλειψε να προσβάλλει τους κατοίκους που ευαισθητοποιήθηκαν για το θέμα, λέγοντας πως «ήρθαν χωρίς την βούλησή τους» ή είναι «κομματικά υποκινούμενοι»!!;
Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος εκείνος, που όταν τελικά αναγκάζεται μετά τη δυναμική παρέμβαση των δημοτών στο Δημοτικό Συμβούλιο να συζητήσει το θέμα, να προσπαθεί ακόμη και την τελευταία στιγμή, με περισσό θράσος, να τους ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΙ, ανακοινώνοντάς τους την απόφασή του να δεχτεί ψήφισμα που θα δηλώνει ότι «ο Δήμος Κηφισιάς είναι αντίθετος στην εγκατάσταση κάθε μονάδας διαχείρισης απορριμμάτων, είτε σύμμεικτων είτε οργανικών είτε οτιδήποτε άλλων, ακόμα και κομποστοποίησης»;
Οι παρευρισκόμενοι συμπολίτες μας όμως, ευτυχώς, κατάλαβαν αμέσως την «ντρίπλα» του δημάρχου: ότι το ψήφισμα όχι μόνο δεν αναφέρονταν συγκεκριμένα στην υπόθεση του εργοστασίου καύσης βιομάζας που προωθείται, αλλά μόνον σε μονάδες «διαχείρισης απορριμμάτων», ενώ η εν λόγω μονάδα δεν είναι τέτοια (τουλάχιστον κατά τους ισχυρισμούς των «επενδυτών»), αφού στα χαρτιά δεν θα καιει απορρίμματα αλλά βιομάζα που θα παράγεται επί τούτου.
Οι πολίτες όμως της Κηφισιάς στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, έδειξαν ανωτερότητα και δίδαξαν στον κ. δήμαρχο τι σημαίνει δημοκρατία και σεβασμός στον συνάνθρωπό μας, ακόμη κι αν εκείνος θέλει να μας εξαπατήσει. Παίρνοντας λοιπόν το λόγο και τοποθετούμενοι επί του θέματος, δημότες, εκπρόσωποι συλλόγων κ.λ.π. ανάγκασαν τον δήμαρχο στο τελικό ψήφισμα να δεχτεί τη συγκεκριμένη αναφορά.
Το τελικό ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Κηφισιάς της 5ης Ιουνίου αναφέρει:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς είναι αντίθετο, σε κάθε εγκατάσταση Μονάδας Διαχείρισης Απορριμμάτων, είτε οργανικών, είτε βιομάζας είτε σύμμεικτων δεδομένου ότι η Κηφισιά, σύμφωνα με το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Αττικής, ήδη φιλοξενεί Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων.
Είναι επίσης αντίθετο με την απόφαση (124/2013) του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Αττικής να εγκρίνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) που κατέθεσε η εταιρεία ΓΑΙΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΝΝΕΑ Ε.Π.Ε. για την κατασκευή στο ΒΙ.ΠΑ Κηφισιάς, στη θέση «Καλυφτάκι», Ο.Τ. 11 επί της οδού Θηβαίδος, Μονάδας Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από καύση βιομάζας».
Το ψήφισμα ψηφίστηκε ομόφωνα, με επιφυλάξεις από ορισμένους δημοτικούς συμβούλους της μειοψηφίας, που οφειλόταν κυρίως στην αρχική άρνηση του δημάρχου να κατονομάσει τη συγκεκριμένη επένδυση και να καταγγείλει την απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου.
Δυστυχώς για την περιοχή μας, δεν είναι μόνο οι δύο παραπάνω περιπτώσεις που ο δήμαρχος ακολουθεί αυτήν την πολιτική, δηλαδή να αποφασίζει μόνος του για το υποτιθέμενο καλό της πόλης γράφοντας στα «παλαιότερα των υποδημάτων του» τις δημοκρατικές διαδικασίες και τα θεσμικά όργανα του δήμου.
Όσο για την απάντηση στο ερώτημα που έχει τεθεί εξαρχής, νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής. Σε οποιονδήποτε δήμαρχο, ο οποίος για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που άπτεται άμεσα της ποιότητας ζωής στην πόλη του, έχει αντιδράσει κατά τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω, μόνο ένας χαρακτηρισμός ταιριάζει. Ε-ΠΙ-ΚΙ-ΝΔΥ-ΝΟΣ.
{jcomments on}
