Ο ΟΠΑΠ, οι τράπεζες και οι δημόσιοι οργανισμοί ήταν για ολόκληρη την μεταπολίτευση οι αιμοδότες της διαπλοκής στα ΜΜΕ.
Μόλις το πρώτο τρίμηνο του 2013, ο Λουρόπουλος του ΟΠΑΠ μοίρασε εκατομμύρια ευρώ σε κάτι απίθανα μέσα για να έχει την προστασία των ιδιοκτητών τους. Ετσι πολύ γνωστός δημοσιογράφος πήρε μόνο για το blog που διατηρεί 200 χιλιάδες ευρώ από τον αμαρτωλό οργανισμό του Περιστερίου.
Η περιπέτεια του Alter και ο ρόλος τραπεζών και διαφημιστικών εταιρειών στην δημιουργία της συγκεκριμένης φούσκας είναι γνωστός σε όλους.
Μάλιστα οι λεγόμενοι παραδοσιακοί εκδότες έστησαν-με ελάχιστες εξαιρέσεις-τις χάρτινες αυτοκρατορίες τους στα λεφτά από τη διαφήμιση του ΟΠΑΠ, της ΔΕΗ, του ΕΟΤ, των κρατικών και ιδιωτικών τραπεζών.
Υπάρχουν δημοσιογραφικά συγκροτήματα με ιλιγγιώδη χρέη στις τράπεζες -δεκάδες εκατομμύρια ευρώ – τα οποία τώρα κινδυνεύουν να σκάσουν σαν το Αlter. Ήδη υπάρχουν χαρακτηριστικές περιπτώσεις καθυστέρησης στην μισθοδοσία.
Η μοναδική διέξοδος για τους χρεοκοπημένους εγχώριους μηντιάρχες, πολλοί από τους οποίους έχουν βγάλει μυθικά λεφτά στο εξωτερικό – μια μικρή γεύση πήραμε από την πεταμένη στα σκουπίδια λίστα Λαγκάρντ – επιθυμούν διακαώς την επιστροφή στη δραχμή.
Έτσι θα τους δοθεί η ευκαιρία να επαναπατρίσουν τα κεφάλαιά τους και όχι μόνο να ξελασπώσουν αλλά να επιτρέψουν ακόμη και στα εγγόνια τους να γίνουν οι μελλοντικοί νταβατζήδες των ΜΜΕ.
Αυτοί οι τύποι επιχειρούν τον δικό τους τυχοδιωκτισμό να τον ντύσουν με τον ιδεολογικό μανδύα του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα δίνοντας όρκους πίστης στην αμερικάνικη πρεσβεία να εξασφαλίσουν τουλάχιστο την εύννοια των Αμερικανών.
Υποδύονται λοιπόν τους όψιμους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ και των Αμερικανών για να εξασφαλίσουν την συνέχεια των μηντιακών τους επιχειρήσεων μέσα από ένα Grexit.
Οι Αμερικανοί στον διαρκή πόλεμο που έχουν με το ευρώ τεντώνουν τ΄ αυτιά τους στους εγχώριους γλείφτες και σου λένε αφού βρίσκουμε πρόθυμους υπηρέτες για να κάνουν την βρώμικη δουλειά ας τους αξιοποιήσουμε.
Και είναι αλήθεια ότι σ΄ αυτή τη συγκυρία η τύχη του ευρώ είναι απόλυτα ταυτισμένη με την τύχη της Μέρκελ. Και η τύχη της Μέρκελ είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με την κυβέρνηση Σαμαρά και με τον Έλληνα πρωθυπουργό προσωπικά.
Το σχέδιο λοιπόν της εγχώριας διαπλοκής είναι η πτώση της νέας κυβέρνησης Σαμαρά πριν τις γερμανικές εκλογές, ώστε να επηρεασθεί το εκεί αποτέλεσμα.
Οι 3 μήνες που απομένουν ως τις γερμανικές εκλογές είναι τεράστιος πολιτικός χρόνος στη διάρκεια του οποίου όλα μπορούν να συμβούν. Ναι, ο μόνος τρόπος για να κερδίσει ο Σαμαράς του στοίχημα επιβίωσης – που ίσως σ΄αυτή τη συγκυρία ταυτίζεται με την επιβίωση του ευρώ – είναι να κλείσει φυλακή έναν μεγαλονταβατζή από δαύτους που έχουν σκελετούς στις ντουλάπες τους και φακέλους στην Δικαιοσύνη, οι οποίοι παρότι έχουν κλείσει εύκολα μπορούν να ανοιχτούν ξανά.
Ακριβώς αυτή ήταν και η προτροπή της Μέρκελ στην διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας της με τον Έλληνα πρωθυπουργό το βράδυ εκείνης της Πέμπτης που ο Πάστορας Κουβέλης έριχνε την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά.
– Πρέπει να κλείσεις συγκεκριμένους ολιγάρχες στην φυλακή. Διαφορετικά δεν πρόκειται να σου βγει το πρόγραμμα…, είπε χαρακτηριστικά η Μέρκελ στον Έλληνα πρωθυπουργό.
Γι αυτό το λόγο φθάνει στις 18 Ιουλίου 2013 στην Αθήνα ο Σόιμπλε. Για να πείσει τον Σαμαρά ότι πρέπει να συλληφθεί Έλληνας ολιγάρχης και να οδηγηθεί στον Κορυδαλλό.
Για όσους αμφιβάλουν, ας ρωτήσουν τον Βενιζέλο. Όταν ήταν υπουργός Οικονομικών ο Σόιμπλε κάθε φορά που τον συναντούσε τον ρωτούσε – Πότε θα μπει φυλακή ο Λ;;
Ο Σόιμπλε έδειχνε ιδιαίτερη πρεμούρα για τον συγκεκριμένο επιχειρηματία ο οποίος διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με ένα τμήμα του σκληρού αμερικάνικου λόμπυ. Τελικά ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό.
Να δούμε ποιον η ποιους από τους εγχώριους νταβατζήδες, οι οποίοι σχεδιάζουν το ελληνικό Grexit, έχουν βάλει τώρα στο στόχαστρο οι Γερμανοί;;
