Παρακολουθήστε όλη τη συνέντευξη του Κωνσταντίνου Γάτσιου στον Μάνο Επιτροπάκη με θέμα τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις της πανδημίας, στις 07/04/20.
Μεταξύ των άλλων, χαρακτηρίζει την στάση των ηγεσιών της ευρωζώνης απέναντι στην κρίση ως «παιγνίδι με τη φωτιά». Η στάση τους για να είναι ανάλογη των περιστάσεων θα έπρεπε να είναι πιο θαρραλέα, πιο αποφασιστική και πιο ριζοσπαστική.
Ειδικά τη στιγμή που, όπως όλοι συμφωνούν, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση «πολέμου με έναν αόρατο εχθρό». Αντίθετα, τα βήματα που αποφασίζουν να κάνουν είναι, σε σχέση με το βάθος και την ένταση της κρίσης, δειλά ενώ η όλη στάση τους χαρακτηρίζεται από αναποφασιστικότητα και συντηρητισμό.
Είναι μια στάση κατώτερη των περιστάσεων. Όμως, είναι μέσα από το καμίνι κρίσεων όπως αυτή που βιώνουμε που θα κριθεί το κατά πόσο η Ένωση θα δυναμώσει, όπως επιθυμώ να δω να γίνεται, ή θα κινδυνεύσει να διαλυθεί.
Νομίζει πως οι διεργασίες αλλά και η ίδια η απόφαση του χτεσινού Eurogroup επιβεβαιώνουν τη στάση που προανέφερε. Το σημείο διαφωνίας μεταξύ των υπουργών χωρών του «πλούσιου Βορρά», προεξάρχουσας της Ολλανδίας, το και του «φτωχού Νότου» ήταν το κατά θα υπήρχαν ή όχι όροι (μνημόνιο) για την πρόσβαση των κρατών-μελών στη πιστοληπτική γραμμή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Η γραμμή αυτή αφορά κεφάλαια ύψους 240 δις ευρώ από τα οποία μία χώρα μπορεί να αντλήσει ποσό έως 2% του ΑΕΠ της, με σκοπό τη χρηματοδότηση αναγκών υγειονομικής περίθαλψης των πολιτών της.
Για την Ελλάδα αυτό μεταφράζεται σε κάτι λιγότερο από 4 δις ευρώ, ποσό το οποίο, μάλιστα, προστίθεται στο ήδη τεράστιο χρέος της. Υπενθυμίζω ότι η επιβάρυνση του προϋπολογισμού της χώρας μας για την αντιμετώπιση της κρίσης ανέρχεται στα 6 δις ευρώ μηνιαίως – οπότε τα συμπεράσματα για τη σημασία και τη βαρύτητα της πιστοληπτικής γραμμής προκύπτουν αβίαστα. Πάντως «μπαζούκα» δεν το λες!
Αναρωτιέται: Εάν για ένα τέτοιο θέμα και για αυτού του μεγέθους τα ποσά φτάνει η ευρωζώνη σε τέτοια ακραία σημεία ρήξης, τι θα συμβεί εάν χρειαστεί να ληφθούν πραγματικά δραστικά μέτρα σε κοινοτικό επίπεδο; Και θα χρειαστεί να ληφθούν-το θεωρεί αναπόδραστο.
Διότι, υπενθυμίζει, ότι σύμφωνα με την κυρία Λαγκάρντ το εκτιμώμενο κόστος για την αντιμετώπιση της ύφεσης σε επίπεδο ευρωζώνης θα κυμανθεί περί τα 2,5 τρις ευρώ τουλάχιστον.
