Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποφασίσει να αναγνωρίσει ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν κοινά ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, και δεσμεύεται να συνεργαστεί με την Τουρκία για τη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή.
Και μόνο η φράση ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας», όπως δήλωσε την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου στο Κοινοβούλιο ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι «δεν κάνουμε πίσω από τις θέσεις μας. Ουδέποτε θα αφήσουμε απροστάτευτα τα συμφέροντά μας στη “Γαλάζια Πατρίδα”».
Το επόμενο διάστημα από την υπογραφή της συμφωνίας, οι επιτροπές θα καθορίσουν και θα συμφωνήσουν τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών.
Το κείμενο της συμφωνίας αυτής έκλεισε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας στην Κωνσταντινούπολη, όπου μετέβη εν κρυπτώ η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, προκειμένου να συμφωνήσει στην τελική διαμόρφωση του κειμένου συμφωνίας Ελλάδας-Τουρκίας για τις 7 Δεκεμβρίου στην Αθήνα.
Η Υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.
Το ίδιο ακριβώς διάστημα, στην Άγκυρα έλαβε χώρα η υποβαθμισμένη-αλλά εξόχως επικίνδυνη για την Ελλάδα-συνάντηση αντιπροσωπιών των δύο ΥΠΕΘΑ για την εξέταση στρατιωτικών Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
Η αναμενόμενη νέα διμερής συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν αποτελεί παραλλαγή αλλά και επέκταση της Συμφωνίας της Μαδρίτης, τον Ιούλιο του 1997, μεταξύ Σημίτη-Ντεμιρέλ, ενάμιση χρόνο μετά τα Ιμια, με την οποία η Ελλάδα αναγνωρίζει και δεσμεύεται ότι στο Αιγαίο και η Τουρκία έχει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και εθνική κυριαρχία της».
Η Συμφωνία της Μαδρίτης επέτρεψε στην Τουρκία με το πέρασμα των χρόνων να κατακερματίζει με την πλήρη άνεσή της την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, με συνεχείς ανεξέλεγκτες πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσης (που αποδεικνύει διαγραφή του FIR Αθηνών, το οποίο ελέγχεται αποκλειστικά και μόνο από την Ελλάδα), με συνεχείς παραβιάσεις του Ελληνικού Εθνικού εναέριου χώρου των 10 ν.μ. στα νησιά, με κατακερματισμό της Ελληνικής κυριαρχίας με πτήσεις άνωθεν ορισμένων αμφισβητούμενων νήσων και, κυρίως, πάνω από τις βραχονησίδες, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ότι δεν ανήκουν στην Ελλάδα, και με εμμονή στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλαδή στην πλήρη απαγόρευση ελληνικών ασκήσεων και πτήσεων εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των νησιών.
Αυτό ισοδυναμεί με αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά αυτά, γεγονός που αποδεικνύεται και από την εμμονή της Τουρκίας για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Η Άγκυρα βάζει «ταφόπλακα» σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση της Τουρκολιβυκής ΑΟΖ.
Η νέα συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν δεν περιλαμβάνει μόνο το Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο, όπου θα εστιαστεί το πολιτικό, νομικό, επιχειρησιακό, οικονομικό και πρωτίστως ενεργειακό ενδιαφέρον της Τουρκίας το επόμενο διάστημα.
Με βάση τη νέα συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν, η Άγκυρα, επικαλούμενη τα νόμιμα ζωτικά συμφέροντά της που έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία της, βάζει ταφόπλακα σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση της Τουρκολιβυκής ΑΟΖ, στέλνει στα άχρηστα την ΑΟΖ Καστελόριζου, Ρόδου, Κάσσου, Καρπάθου, Κρήτης και περιορίζει τη δυνάμει ελληνική ΑΟΖ μόνο δυτικά του 28ου μεσημβρινού, την οποία, και αυτήν ακόμα, η κυβέρνηση έχει θέσει σε κίνδυνο λόγω της Τουρκολιβυκής ΑΟΖ, η οποία θα απαιτήσει οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας, Λιβύης και Τουρκίας.
Η Συμφωνία που θα υπογράψουν Ερντογάν και Μητσοτάκης Περιορίζει την Ελληνική ΑΟΖ δυτικά του 28ου Μεσημβρινού.
Με την αναγνώριση των κοινών, νόμιμων ζωτικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων Ελλάδας και Τουρκίας στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο μετατρέπεται σε συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ Ελλάδας και Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που οδηγεί σε συνεκμετάλλευση «καζάν καζάν» (μισά μισά), ρίχνοντας ταυτόχρονα στον «Καιάδα» την οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου.
Την επαύριον της συμφωνίας Μητσοτάκη-Ερντογάν, η Αγκυρα, επικαλούμενη τα διμερώς αναγνωρισμένα νομικά ζωτικά συμφέροντά της, μπορεί κάλλιστα να βγάλει τα γεωτρύπανά της στο Αιγαίο, και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο, για εξόρυξη υδρογονανθράκων με σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας και με τα αναμενόμενα κέρδη να μοιράζονται ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Δι’ αυτού του τρόπου επανέρχεται στο προσκήνιο η μόνιμη πρόταση Ερντογάν για «καζάν καζάν» από τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, που είχε προτείνει ο Ερντογάν στον Αντώνη Σαμαρά το 2011 στην Τουρκία.
Ο Σαμαράς είχε κατηγορηματικά απορρίψει την πρόταση αυτή για συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ στο Αιγαίο. Δηλαδή, στην πράξη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αποδεχθεί εφαρμογή από την Τουρκία της πολιτικής «Καραγκιόζη»: «Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου μισά μισά».
Η Τουρκία οπωσδήποτε έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, τα οποία απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας. Ωστόσο, αυτά τα συμφέροντα, όσον αφορά την τουρκική ΑΟΖ και σε σχέση με την Ελληνική ΑΟΖ, καλύπτουν μόνο Τουρκική ΑΟΖ 11% σε περιοχές μεταξύ Ρόδου-Καστελόριζου, Χίου-Λέσβου και Λέσβου-Λήμνου.
Με το «καζάν καζάν» η Τουρκία παίρνει από την Ελλάδα άλλο ένα 39% ΑΟΖ και παράλληλα αποκτά τον έλεγχο εντός του FIR Αθηνών μέχρι τον 25ο μεσημβρινό, όπως τον έχει καθορίσει για την έρευνα και διάσωση με τον Τουρκικό νόμο 24611/12 του Δεκεμβρίου του 2001…
