Σαράντα τρία (43) ολόκληρα χρόνια περάσανε από εκείνη την ημέρα, που η 354 ΜΤΜ έχει μπει στο πάνθεον της Πολεμικής ιστορίας της Π.Α.
Είναι γεγονός, ότι μέχρι σήμερα προβλήθηκε, όπως άξιζε, η εκτέλεση του μοναδικού ηρωικού κατορθώματος, της πραγματοποίησης της αποστολής «ΝΙΚΗ», που δαφνοστεφάνωσε ανάλογα τους άμεσα συμμετέχοντες-πληρώματα, που ο φλεγόμενος ουρανός της Λευκωσίας δεν πτόησε, αλλά πιστοί στον όρκο τους όρμησαν μέσα στη φωτιά για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.
Κάποιοι όμως, δυστυχώς και ευτυχώς μόνο τέσσερες αγαπημένοι συνάδελφοι, δεν γύρισαν. Ήταν το πλήρωμα του «ΝΙΚΗ 4». Κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, μάλλον, δεν ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους, ώστε να γυρίσουν και αυτοί πίσω.
Το ευτυχώς, παραπάνω, απορρέει από τις τότε διαρροές, ότι οι σχεδιαστές της αποστολής εκείνης περίμεναν πολλά περισσότερα θύματα, κατά την ολοκλήρωση της παράτολμης αυτής αποστολής.
Πολλά πρέπει να κρύβονται στον περιβόητο "φάκελο Κύπρου". Το ότι κανένας ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΕΙ να τον ανοίξει, παρά τις κατά καιρούς βαρύγδουπες εξαγγελίες, ιδιαίτερα πολλών ασύνετων ή ανεύθυνων, ευκαιριακών ή και άσχετων πολιτικών, που και με αυτές ανέλαβαν υψηλές θέσεις διακυβέρνησης της χώρας, αφήνει πολλά ερωτηματικά.
Πλανάται, βέβαια, η πρόσφορη άποψη ότι για όλα έφταιξε μόνο η άθλια χούντα.
Ωστόσο, πριν και μετά την μεταπολίτευση, κανένας άλλος δεν αισθάνεται καμία ευθύνη για το ότι η Τουρκία βρήκε την ευκαιρία για μια παρωδία εισβολής, κατέχει σήμερα το 40% της Κύπρου και τορπιλίζει, από θέσεως ισχύος και θράσους, κάθε προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού για επανένωση του νησιού και ευημερία πια όλων όσων μέχρι τότε κατοικούσαν εκεί;
Γιατί στο απυρόβλητο κάποιοι; Με ποια προσχήματα τους κρύβετε ακόμη και σήμερα, κύριοι αρμόδιοι; Τι άλλο κρύβετε από τον Ελληνικό λαό;
Ο λαός και ιδιαίτερα όσοι και όπως βίωσαν εκείνες τις ημέρες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, στρατεύσιμο προσωπικό και όχι μόνο, έχουν κατά προτεραιότητα δικαίωμα και η Πολιτεία έχει υποχρέωση να τους πληροφορήσει με την αλήθεια, επιτέλους.
Να επουλώσει τον πόνο των οικογενειών όσων έπεσαν εκεί. Να απαλλαγεί από τις μικροψυχίες και τους οικονομικούς υπολογισμούς. Η ζωή ΔΕΝ κοστολογείται, κύριοι των σαλονιών, της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας.
Προκλητικά αγνοείτε αυτά τα άτυπα μνημόνια χρέους της Πολιτείας και μας επιβάλλετε εκείνα των δανειστών, για τα οποία κάποιοι έπρεπε να πάνε φυλακή. Όμως, κόρακας κοράκου μάτι ΔΕΝ βγάζει!! Έτσι δεν είναι, κύριοι;
Ωστόσο, έχουμε παραλείψει, μέχρι σήμερα, να εξάρουμε, πέραν των πληρωμάτων ¨ΝΙΚΗ¨ και την παροιμιώδη αυταπάρνηση και αγόγγυστη προσφορά εργασίας του υπόλοιπου τεχνικού προσωπικού ειδικοτήτων, σμηνιτών και ιδιωτικού προσωπικού.
Το αεροσκάφος για να πετάξει με ασφάλεια και να φέρει σε πέρας την αποστολή του με επιτυχία, δεν φτάνει μόνον το πλήρωμα του αεροσκάφους ή μόνο ο πιλότος που το πετάει.
Είναι και οι παραπάνω αφανείς ήρωες. Ειδικά εκείνες τις ημέρες με τις υψηλές θερμοκρασίες στους χώρους στάθμευσης των αεροσκαφών, όπου η εξυπηρέτηση ή και αποκατάσταση βλαβών δοκίμαζε τις αντοχές των.
Πώς να ξεχαστεί η συγκινητική και εξαντλητική προσπάθεια τεσσάρων σμηνιτών για να επαναφερθεί – κατόπιν εντολής – σε πτητική κατάσταση ένα παροπλισμένο σε μακρά αποθήκευση NORATLAS, προκειμένου να μετάσχει στην αποστολή.
Έναρξη εργασιών στις 18:00 (21/07/1974) και χωρίς κανονικές διαδικασίες ειρήνης, παρά τα πολλά προβλήματά του επαναδιατέθηκε, χωρίς κάποια δοκιμαστική πτήση, για απογείωση προς το Α/Δ της Σούδας, μέσα σε τέσσερες ώρες.
Παραλήφθηκε από πλήρωμα ανάγκης, χωρίς κανένας να εκφράσει αντίρρηση ή επιφύλαξη από μέλος του πληρώματος για την πτητική κατάσταση του αεροσκάφους ή του πληρώματος.
Αυτό ήταν κύριοι της εξουσίας το πνεύμα της ημέρας εκείνης. Όλους αυτούς, πώς κύριοι αρμόδιοι της ΠΑ και σεις κ. Υπουργέ τους τιμήσατε;
Είδαμε, βέβαια επιτέλους, την Πολιτεία να αποφασίζει την αναγνώριση της αποστολής «ΝΙΚΗ» με την απόδοση ειδικών τιμών στα πληρώματα, αφού πρώτα και για πολλά χρόνια χύθηκε πολύ «μελάνι» προκαλώντας την «κουφή» Πολιτεία να εκπληρώσει το χρέος της. Αναγνωρίσαμε, ωστόσο αυτή την ενέργεια. Έστω και τώρα. Και το προβάλλαμε με δημοσιεύματά μας. Το αναδείξαμε.
Όμως βιώσαμε και δεν ξεχνούμε τη διαχρονική μεμψιμοιρία, τη μίζερη άποψη και την κοντόφθαλμη αξιολόγηση τόσων αρμοδίων της ΠΑ και της Πολιτείας για αυτό το κατόρθωμα, που μεγάλα ξένα πρακτορεία το αποκάλεσαν "αποστολή αυτοκτονίας".
Έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται ακόμη και σήμερα πολλά σχόλια για τη σχετική εκδήλωση απόδοσης τιμών.
Όχι μόνο για την μη πρόσκληση ΟΛΩΝ των πληρωμάτων που συμμετείχαν στην αποστολή, αλλά και για την μη πρόβλεψη πρόσκλησης ΟΛΟΥ του τότε προσωπικού, τουλάχιστον των ε.α, πλέον, στελεχών της 354 ΜΤΜ, για να μοιραστούν – ως θεατές, τουλάχιστον και αυτοί – μια ιστορική αναγνώριση της προσφοράς των.
Να αναπολήσουν εκείνες τις στιγμές στη Μοίρα των ηρώων, που υπηρέτησαν με πίστη και αφοσίωση κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους και δίκαια ανήκει και σε αυτούς μια σελίδα στην ιστορία της. Και μην επικαλεστείτε το κόστος για μια ολοκληρωμένη εκδήλωση.
Αν μεταξύ αυτών ήσαν τα παιδιά σας, τα αδέλφια σας, κάποιοι δικοί σας άνθρωποι, θα νοιώθατε και εσείς σήμερα τεράστια πικρία. Όπως όλοι αυτοί.
Κύριοι, της όποιας εξουσίας, πολιτικής ή στρατιωτικής, μην εννοείτε να συνεχίζετε να είστε μικρόψυχοι, όταν κάτι το δικαιούνται. Ιδιαίτερα σε τέτοια γεγονότα. Οι ηγέτες τότε ξεχωρίζουν και γράφουν ιστορία.
Αναδείξτε τα όσο το δυνατόν περισσότερο. Δημοσιοποιείστε τα. Προβάλλετέ τα. Μόνο έτσι καταλαβαίνει ο λαός ότι η Πολιτεία ΞΕΡΕΙ να εκτιμά και να τιμά, ανάλογα, την προσφορά στην πατρίδα.
Μην εξαντλείστε στο πόσο ακόμη θα μειώσετε το κύρος, την αξιοπρέπεια, το θαυμασμό ηρώων, τη διαμόρφωση υψηλού ηθικού, την ανάπτυξη πνεύματος αυτοθυσίας. Η πατρίδα στο στρατιωτικό, κύρια, ακουμπά την ύπαρξή της.
Μην σας ενοχλεί η αλήθεια. Η αχαριστία, η αγνωμοσύνη οδηγούν πάντα σε επικίνδυνες καταστάσεις. Αν εσείς δεν τα θεωρείτε ύψιστης σημασίας, η Πατρίδα τα έχει σε πρώτη προτεραιότητα. Μπορείτε, όμως, εσείς να την υπηρετήσετε χωρίς σκοπιμότητες ή και ιδεοληψίες;
Πάντως, με την ευκαιρία άλλης μιας μαύρης επετείου, εμείς που ζήσαμε τις στιγμές εκείνων των ημερών και όχι μόνο, δεν ξεχνούμε τους δικούς μας συναδέλφους, του πληρώματος «ΝΙΚΗ», όπως είμαι βέβαιος ότι το ίδιο κάνουν και οι συνάδελφοι των άλλων όπλων που πολέμησαν τον εισβολέα.
Δείτε την δραματική αφήγηση των ηρώων επιζώντων πιλότων στην επιχείρηση ΝΙΚΗ: Ευάγγελο Ανδρουλάκη – Ανδρέα Στραβοπόδη – Γεώργιο Δημητρό και οι σύζυγοι των ηρώων πεσόντων κυβερνητών Ελένη Δάβαρη και Αναστασία Συμεωνίδου……
{videobox}Pk3BX_kmw0I{/videobox}
{jcomments on}
