Έχει μεταδοθεί πως για την επιτυχέστατη αποπεράτωση του για 50 περίπου χρόνια στα «μπετά» παρατημένο Πύργο στον Πειραιά, που όλοι γνωρίζουμε, πως ακολουθήθηκε η διαδικασία της παραχώρησης αυτού για την συνέχιση των εργασιών σε συγκεκριμένο προς τούτο εργολάβο, και στην συνέχεια, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εκμετάλλευση του ακινήτου από αυτόν, προς αποζημίωση των πάσης φύσης δαπανών του, και με ότι άλλο συνεπάγεται στην συμφωνία σύμβασης του όλου, μετά την λήξη της οποίας το όλον έργο επιστρέφει στον φυσικό του ιδιοκτήτη που είναι ο Δήμος του Πειραιά.
Γιατί όμως δεν ακολουθήθηκε, και η ίδια διαδικασία, και με το ακίνητο του Δημοσίου, που πούλησε και που στην συνέχεια πανηγύρισε, ο Μητσοτάκης προσωπικά, εγκαινιάζοντας στέγαση Υπουργιών με την καταβολή…τόσου ενοικίου στον αιώνα τον άπαντα.
Άξιζε άραγε η δαπάνη που κατέβαλε ο εργολάβος για την αποκατάσταση των κτηρίων, με τα ενοίκια που θα εισπράττει ως κάτοχος πλέον της κυριότητας αυτών και με την εκμετάλλευση τους εξασφαλισμένη;
Πως και δεν βρέθηκε μέσα στην Κυβέρνηση ένας, έστω ένας, να συσχετίσει το εισπραχθέν ποσόν της πώλησης, με τις δαπάνες ενοικίασης, συν την απώλεια κυριότητας;
Κυρίως την απώλεια κυριότητας, ή θα χρειαστεί να επέμβει άτεγκτος ο Οικονομικός Εισαγγελέας;
Υ.Γ. Όπως ξεκουκούλωσε τους ψευδομάρτυρες της ΝΟΒΑΡΤΙΣ.
