Η υπόθεση της μυστικής συνάντησης του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ, Άνδρου Κυπριανού με τον υπέρμαχο του ΝΑΤΟ, Έσπεν Μπαρθ Άιντα, τον αποτυχημένο ειδικό σύμβουλο του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, είναι πολύ σοβαρή.
Και δεν μειώνεται η αξία της με την καταγγελία του κ. Κυπριανού ότι τον παρακολουθεί η κυπριακή ΚΥΠ, μία καταγγελία φαιδρή, τη στιγμή που το ΑΚΕΛ διαθέτει τον δικό του παρόμοιο μηχανισμό, και παρακολουθεί τους πάντες, άσχετα εάν ο μηχανισμός αυτός είναι εξίσου φαιδρός.
Ούτε μειώνεται με τον ισχυρισμό ότι και άλλοι καταφεύγουν στην ίδια πρακτική των μυστικών συναντήσεων, οι οποίες στις περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη είναι και ανάρμοστες.
Τι άραγε έψαχνε ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ; Τι αναζητούσε; Μα τι άλλο από την επιβεβαίωση του αναγνώσματός του, ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης πήγε απροετοίμαστος στην Ελβετία, και έτσι χάθηκε η δήθεν «ιστορική» ευκαιρία για επίλυση του Κυπριακού.
Βεβαίως ομιλούμε για τον κ. Αναστασιάδη ο οποίος τόσο πολύ πίστευε στη λύση που πρεσβεύει – και με την οποία διαφωνεί κάθετα και οριζόντια η πλειοψηφία των πολιτών – ώστε έκανε και άλλες υποχωρήσεις για να την πετύχει.
Και αν οι Τούρκοι δεν ήταν τόσο μπουνταλάδες και τενεκέδες, και αν δεν απαιτούσαν και άλλα πολλά, τώρα θα μιλούσαμε για καθορισμό δημοψηφισμάτων και θα τρέχαμε καλοκαιριάτικα και δεν θα προλαβαίναμε σαν χώρα. Άρα, οι κατηγορίες του κ. Κυπριανού εναντίον του προέδρου της Κύπρου είναι εντελώς ανεδαφικές και πλέον είναι και ύποπτες.
Αφού αντιλήφθηκε, έστω και αργά, ότι έριχνε νερό στο μύλο της τουρκικής προπαγάνδας με τους παλαβούς ισχυρισμούς του, τους οποίους εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς του Μουσταφά Ακιντζί, υποθέτω ότι κατέφυγε στον Άιντα για να μπορεί να ισχυρίζεται «μα τα λένε και τα Ηνωμένα Έθνη», δεν τα λένε μόνο οι Τούρκοι. Βούρδουλας που σας χρειάζεται…Δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να υποστηρίξω τον κ. Αναστασιάδη, διότι διαφωνούμε στο εθνικό θέμα.
Αλλά αυτή τη φορά, στο Κραν Μοντανά, ΔΕΝ ευθύνεται για την κατάρρευση του διαλόγου. Αντίθετα ξεπέρασε κάθε όριο. Εγώ σέβομαι όλες τις απόψεις των ανθρώπων, ακόμα και τις λανθασμένες. Αλλά την αλήθεια θα την πω ακόμα και αν υπονομεύει και τις δικές μου θέσεις.
Τα πράγματα στην Ελβετία είναι ξεκάθαρα. Ούτε ο Αναστασιάδης ήταν αυτός που βοήθησε να καταρρεύσει ο διάλογος, πολύ περισσότερο ούτε ο Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος -για να βοηθούσε τη διαδικασια- μπορεί και να έκανε και μία υποχώρηση για την παραμονή των αποσπασμάτων της Ελλάδας και της Τουρκίας, εάν οι Αττίλες αποδέχονταν το τέλος των αναχρονιστικών εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων.
Τι δηλαδή ζητά ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ; Να συνεχιστεί η ομηρία της Κύπρου στην Τουρκία με τις εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα; Να το πει και θα εκτιμήσουμε την ειλικρίνεια του. Το λέει βεβαίως εμμέσως κατηγορώντας στην ουσία τον κ. Αναστασιάδη ότι δεν υπέκυψε στις απαιτήσεις της Τουρκίας.
Εϊναι λάθος και προκαλεί τεράστια ζημιά στον εαυτό του και το κόμμα του, που το πληρώνει ακριβά. Καταφεύγοντας στον συμπαθή Σταύρο Μαλλά παραδέχεται την «τρικυμία» στο κομμουνιστικό κόμμα -το οποίο μόνο κομμουνιστικό δεν είναι, όπως το κατάντησαν.
Δεν υπάρχει πιο υποχωρητικό κόμμα στην ιστορία της Κύπρου αναφορικά με το εθνικό θέμα του Κυπριακού και τα εργατικά ζητήματα. Τα Μνημόνια έχουν διαλύσει τα εργατικά δικαιώματα, και η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν ένοιωσε την ανάγκη να κάνει μία μαζική διαμαρτυρία ή μία απεργία.
Αλλά, όταν το κόμμα γίνεται επιχειρηματίας, τότε σκέφτεται και καπιταλιστικά. Είναι κρίμα για το ΑΚΕΛ και για τα μέλη του, η πλειοψηφία των οποίων είναι απλοί εργαζόμενοι, που έχουν φάει τη ζωή στο……κουτάλι.
Αυτή η ιστορία του Κραν Μοντανά εξέθεσε περισσότερο το ΑΚΕΛ, παρά οποιονδήποτε άλλο εκ των πρωταγωνιστών. Πολιτεύθηκε λάθος σε κάθε επίπεδο και στην Ελβετία ο γενικός του γραμματέας ήταν αυτός που σχεδίασε την πολιτική του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές. Αυτοπαγιδεύθηκε διότι όλες οι επιλογές του είναι προβληματικές.
Παρέσυρε και τον Γιώργο Λιλλήκα, που πίστεψε πως θα ήταν ο εκλεκτός του ΑΚΕΛ, και τον απέκοψε από τις άλλες δυνάμεις που απορρίπτουν την φιλοτουρκική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος της Συμμαχίας των Πολιτών είναι ένα έξυπνος άνθρωπος και πολιτικός, και δεν έπρεπε να πέσει στην παγίδα.
Τα λάθη γίνονται για να διορθώνονται ίσως…Οπότε, αναμένω τον κ. Λιλλήκα να πολιτευθεί με τρόπο που θα τιμωρεί – και δεν θα επιβραβεύει – το ΑΚΕΛ για την απαράδεκτη συμπεριφορά προς το πρόσωπό του.
Μία ευθύνη την έχει και ο φίλος μου Διονύσης, που τους γεμίζει τα μυαλά με αέρα για να ταπεινώνει το κυπριακό πολιτικό και κομματικό προσωπικό και να σπάει πλάκα… Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να πει και να αποκαλύψει ο αποτυχημένος θιασώτης της Ατλαντικής Συμμαχίας κ. Άιντα στον κ. Κυπριανού.
Όσα ισχυρίστηκε δημόσια είναι ψέματα.
Τα τρία χρόνια των διακοπών του στην Κύπρο, που τα χρησιμοποίησε για συλλογή….μιλίων για να ταξιδεύει δωρεάν στη διακεκριμένη θέση (business class), ήταν χαμένα για την Κύπρο. Έγινε όμως ένας καλός….αστρολόγος.
Είχε απέναντι ένα ηγέτη, όπως ο κ. Αναστασιάδης, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να λύσει το Κυπριακό. Είχε και ένα Μουσταφά Ακιντζί που ισχυριζόταν ότι ανέβηκε και κάθισε στο τρένο της λύσης, αν και στην πραγματικότητα δούλευε τους φτωχούς τω πνεύματι Ελληνοκύπριους φίλους του. Και όμως. Τα κατέστρεψε όλα.
Το τραγικό του λάθος – γι’ αυτό φέρει ευθύνη και ο κ. Αναστασιάδης – ήταν ότι θεώρησε δεδομένο τον Πρόεδρο της Κύπρου. Αυτό κ. Πρόεδρε είναι το χειρότερο που σας συνέβηκε.
Διότι δεν πιστεύω ότι είστε δεδομένος. Ακόμα και αν υπάρχει αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης, επειδή παραβιάσατε δικές σας δεσμεύσεις, έχω μείνει με την εντύπωση ότι στο Κραν Μοντανά είδατε το φως. Υπό την έννοια ότι μετά τις υποχωρήσεις, αντιμετωπιστήκατε ως αυτός που πρέπει να κάνετε και άλλες.
Και τη Λεμεσό να χαρίζατε στους Τούρκους, θα σας ζητούσαν και την Πάφο. Διότι οι Τούρκοι τηρούν μία γραμμή, χωρίς την παραμικρή αλλαγή, από τότε που δημιουργήθηκε το Κυπριακό. Ενώ εμείς; Από εκείνο το φιάσκο του Μακάριου «περί ανένδοτου αγώνα», φτάσαμε να δίνουμε στους Τουρκοκυπρίους το 51% των δικαιωμάτων και να απαιτούν «τα πάντα όλα». Διότι αυτό συμβαίνει και το γνωρίζετε και το συζητήσατε και με τους Αμερικανούς, οι οποίοι και έδειξαν κατανόηση.
Ο κ. Άιντα είναι από τη φύση του ο άνθρωπος μία προβληματική περίπτωση. Για πολλούς από εμάς ήταν αναμενόμενη η αποτυχία. Ένας σοβαρός εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, θα εξασφάλιζε πρώτα εγγράφως τις θέσεις της Τουρκίας, και μετά θα κατέβαινε στην Κύπρο. Ας ελπίσουμε ότι θα το πράξει ο επόμενος…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Από την αθλιότητα των Τούρκων με την έκδοση Navtex για το αμερικανικό πολεμικό πλοίο, βγήκε και κάτι καλό. Η διόρθωση των Αμερικανών ήταν γνήσια και πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε.
Εάν παραδεχόντουσαν και την λάθος πολιτική τους στο Κυπριακό, αλλά και για τις «σχέσεις μίσους» με την Τουρκία, θα είχαν επανορθώσει και το κακό που προκάλεσε ο Χένρι Κίσιγκερ με το πραξικόπημα και την εισβολή.
Ποτέ δεν είναι αργά κυρία Ντόχερτι…
{jcomments on}
