Δήλωση «βόμβα» της Λούκας Κατσέλη: Επίκειται επέλαση των λεγόμενων Vulture Funds (χαρτοφυλάκια «γύπες») σε βάρος δανειοληπτών, επιχειρηματιών και επαγγελματιών της αγοράς.
Η περίπτωση της Zeus Recovery Fund (εδρεύει στο Μεγάλο Δουκάτο) είναι ενδεικτική. Ήδη, έχει αγοράσει, κυρίως από τη Eurobank και σε μικρότερο βαθμό από την Alpha Bank, «κόκκινα» δάνεια καταναλωτών ονομαστικής αξίας περίπου 700 εκατ. ευρώ, δίνοντας επί της ουσίας 32,3 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 4,5% της αξίας τους!
Η Πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας τονίζει:
«Οι Τράπεζες έχουν από καιρό τιτλοποιήσει τα ενυπόθηκα δάνεια, ιδιαίτερα τα στεγαστικά.
Όταν ένα τιτλοποιημένο δάνειο γίνεται «κόκκινο», αυτό ενέχει κόστος για την Τράπεζα, η οποία οφείλει να δημοσιοποιήσει και να καλύψει τις ζημιές. Επομένως, οι Τράπεζες έχουν κίνητρο να περιορίσουν όσο το δυνατόν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και να ελαχιστοποιήσουν το εύρος τυχόν ευνοϊκών ρυθμίσεων προς τους οφειλέτες.
Για αυτό και αντέδρασαν στο Νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Για αυτόν ακριβώς το λόγο συγκρούστηκα μαζί τους.
Όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική της βίαιης λιτότητας που καθιστά ολοένα και περισσότερους συμπολίτες μας «υπερχρεωμένους», δηλαδή ανήμπορους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, τόσο τα «κόκκινα» δάνεια αυξάνουν και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που συμπαρασύρει και τις ίδιες τις Τράπεζες.
Συνεπώς, απαιτείται παρέμβαση, όπως έγινε και με τον Ν.3816/2010 για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με το Ν. 3869/10 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και να θεσπισθεί ένα δεσμευτικό πλαίσιο για τις ρυθμίσεις δανείων.
Η κυβέρνηση, αφήνοντας αυτό το κρίσιμο θέμα στη διακριτική ευχέρεια των Τραπεζών, ουσιαστικά νομοθετεί υπέρ των Τραπεζών και κατά των δανειοληπτών.
Η προστασία της πρώτης κατοικίας αποτελεί αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό δικαίωμα. Όταν τα επισφαλή δάνεια αυξάνονται με αλματώδη ταχύτητα, η άρση της προστασίας είναι και μέτρο άλογο και αναποτελεσματικό, ακόμα και με αποκλειστικά οικονομικά κριτήρια.
Εάν πάρεις το σπίτι από έναν οφειλέτη με αδυναμία πληρωμής, τον κάνεις άστεγο, με αποτέλεσμα να απαιτηθούν ακόμα περισσότεροι πόροι για να αντιμετωπισθούν οι παρενέργειες της κατάστασης αυτής.
Επομένως, η άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας οξύνει το πρόβλημα για τους οφειλέτες, τις Τράπεζες και το Κράτος».
Η Λούκα Κατσέλη, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: Το τελευταίο ανάχωμα για την προστασία του πολίτη (ο ομώνυμος νόμος) ουσιαστικά αίρεται, τη στιγμή που η κυβέρνηση επιδιώκει να πετύχει τη σιωπηρή συναίνεση των δανειστών για παράταση της άρσης της προστασίας.
«Η πλειονότητα των δανειοληπτών, που σήμερα πληρώνουν κανονικά τις δόσεις τους, πιέζονται ασφυκτικά για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Για αυτό επιβάλλεται η θέσπιση ευεργετικών ρυθμίσεων, όπως να τεθεί ένα ανώτατο ποσοστό εισοδήματος (π.χ. 30%) που θα διατίθεται για συνολικές πληρωμές προς το Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και Τράπεζες, με κύρια επιδίωξη να μην «κοκκινίσουν» γρήγορα ή αργά και αυτά τα δάνεια».
Σχολιάζοντας το σχέδιο Δένδια, η Πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας, επισημαίνει:
«Αυτό που προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση, με βάση όσα ανακοίνωσε ο απελθών υπουργός Ανάπτυξης, είναι ουσιαστικά μια οριζόντια μείωση κατά 30% της μηνιαίας δόσης του δανείου. Πρόκειται για μέτρο άδικο, που μπορεί να αποδειχθεί και αναποτελεσματικό.
Δηλαδή, ο δανειολήπτης θα συνεχίσει να πληρώνει κανονικά το ποσό του δανείου που αντιστοιχεί στην τρέχουσα αξία του ακινήτου, και θα μετατεθεί χρονικά για το μέλλον το ποσό της υπερβάλλουσας εμπορικής αξίας.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε, ήδη, να έχει προχωρήσει σε επαναπροσδιορισμό των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, έτσι ώστε και οι δόσεις να υπολογίζονται επί των νέων μειωμένων τιμών, όπως πραγματικά ισχύουν σε κάθε περιοχή της χώρας, αλλά και να μειωθεί η επιβάρυνση από τον ΕΝΦΙΑ».
{jcomments on}
