Η γλώσσα κάθε λαού αποτελεί ένα από τα στοιχεία της ταυτότητας του. Η γλώσσα, εκτός από στοιχείο της ταυτότητας, είναι και εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.
Η γλώσσα βοηθά στην δημιουργία του Πολιτισμού, του λεγόμενου Πνευματικού, σε αντίθεση με τον υλικό (γλυπτική, ζωγραφική κλπ).
Για να μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοούνται θα πρέπει η γλώσσα να είναι ακριβής, να περιγράφει με συντομία και επακριβώς το μήνυμα, το σημαίνον και το σημαινόμενο να ταυτίζονται. Θα πρέπει να είναι εύκολη για να γίνεται κτήμα του λαού, να μπορούν να τη μαθαίνουν όλοι.
Στην Κίνα π.χ., η οποία χρησιμοποιεί ιδεογράμματα για να παραστήσει λέξεις και έννοιες τα σύμβολα είναι πάρα πολλά με αποτέλεσμα ακόμα και οι Ακαδημαϊκοί της χώρας (οι θεωρούμενοι ως οι πιο μορφωμένοι) δεν τα γνωρίζουν όλα.
Δηλαδή οι πνευματικές κορυφές της δεν μπορούν να διαβάσουν όλα τα κείμενα που έχουν γραφεί στη γλώσσα της χώρας τους.
Για την αξία της γλώσσας σημειώνει ο «δικός μας» Κωνσταντίνος Τσάτσος, Ακαδημαϊκός, Φιλόσοφος, πρώην Υπουργός, πρώην Πρόεδρος Δημοκρατίας και Συγγραφέας:
«Όσο πιο προηγμένος είναι ο Πολιτισμός ενός Έθνους, τόσο πιο πλούσιες σε προϊστορία, και συνεπώς και σε ουσία, είναι οι λέξεις της γλώσσας…Με την γλώσσα μεταδίδομε λογικούς συνειρμούς και διεγείρομε συναισθήματα…
Κάθε λαός έχει την γλώσσα που του αξίζει. Στην γλώσσα, όπως και στα τραγούδια του, εναποθηκεύεται ο Πολιτισμός του…είναι ο πιο αδιάψευστος μάρτυρας της ιστορικής του συνείδησης και της ιστορικής του συνέχειας».
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ………………
