Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, μιλώντας στην Κέρκυρα, στις 6 Σεπτεμβρίου, στους απανταχού Απόδημους Επτανησίους είχε, για πρώτη φορά, εκφράσει μια σημαντική επιφύλαξη:
«Επειδή ο Ζόραν Ζάεφ, ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος των Σκοπίων, είχε αρχίσει να υπονοεί, προφανώς για μικροκομματικούς εσωτερικούς του λόγους, ότι η Συνθήκη των Πρεσπών κατοχυρώνει, δήθεν, «μακεδονική εθνότητα», ο Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε πως η Συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορεί να θεωρείται οριστικοποιημένη δίχως, τουλάχιστον, την διευκρίνιση ότι πουθενά δεν κατοχυρώνεται με αυτήν «μακεδονική εθνότητα».
Ούτε, άλλωστε, η Συνθήκη των Πρεσπών θα μπορούσε να το κάνει, αφού το διεθνές δίκαιο, όπως υποστηρίζουν παγκοσμίως όλοι οι διεθνολόγοι, δεν ρυθμίζει το ζήτημα της «εθνότητας».
Γι’ αυτό και πάγια είναι η θέση όχι μόνον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου αλλά και της Κυβέρνησης και ιδίως του Αλέξη Τσίπρα, σύμφωνα με την οποία ο όρος «nationality» στην Συνθήκη των Πρεσπών δεν σημαίνει «εθνότητα» αλλά απλώς «υπηκοότητα» ή «citizenship».
Μετά την Κέρκυρα, ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε επαναλάβει τις επιφυλάξεις του αυτές πολλές φορές, με κορυφαία ομιλία του εκείνη στη Λέσχη του Γ΄ Σώματος Στρατού στην Θεσσαλονίκη, πριν λίγες μέρες, και συγκεκριμένα στις 26 Οκτωβρίου.
Και να που η όλη συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος των Σκοπίων έρχεται να δικαιώσει τις επιφυλάξεις του Προκόπη Παυλόπουλου που είναι και επιφυλάξεις της Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού, ο οποίος πλέον εκφράζεται και ως Υπουργός Εξωτερικών.
Αιτία είναι ιδίως η ερμηνεία ορισμένων άρθρων του συντάγματος των Σκοπίων, όπως π.χ. το άρθρο 36, όπως τα ερμηνεύει ο Ζόραν Ζάεφ, ενδίδοντας κυρίως στις εθνικιστικές «κορώνες» των βουλευτών του VMR, οι οποίοι αποσκίρτησαν και στηρίζουν τον Ζάεφ στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης της πΓΔΜ.
Και τούτο διότι έτσι όπως είναι διατυπωμένα ορισμένα άρθρα του σκοπιανού συντάγματος αφήνουν, στηριζόμενα δήθεν στην Συνθήκη των Πρεσπών, περιθώρια ισχυρισμών ότι η τελευταία όταν μιλάει για «nationality» εννοεί «εθνότητα», και όχι μόνον «υπηκοότητα».
Και αν τούτο ήταν απλώς μια αυθαίρετη συνταγματική θέση της Βουλής της πΓΔΜ δεν θα έπεφτε λόγος στην Ελλάδα.
Πλην όμως, όπως τονίζουν οι γνωρίζοντες, όταν κάτι τέτοιο θεωρείται από πλευράς Ζάεφ πως στηρίζεται στην Συνθήκη των Πρεσπών – ενόψει της οποία γίνεται η αναθεώρηση του συντάγματος των Σκοπίων – τότε υπάρχει μείζον θέμα όχι μόνο παρερμηνείας της Συμφωνίας αυτής αλλά ακόμη και παραβίασής της.
Και κάτι τελευταίο, το οποίο επισημαίνουμε μολονότι ξεκαθαρίστηκε πριν:
«Όσοι θεωρούν ότι η άποψη αυτή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι σε άλλη γραμμή από εκείνη του Πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ Αλέξη Τσίπρα, μάλλον κάνουν μεγάλο λάθος».
Η κοινή στάση Προέδρου της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού στα εθνικά θέματα είναι δεδομένη και η μεταξύ τους συνεννόηση από καλή ως πολύ καλή.
