Μερικά «ατυχήματα» σε Αγωγούς Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου εγείρουν ερώτημα: Γιατί;
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ενεργειακή Ασφάλεια της Ευρώπης έχει γίνει καθημερινό θέμα συζήτησης ακόμη και στα καφενεία της υπαίθρου.
Όλοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι για τα επόμενα πολλά χρόνια το πώς θα ζεσταθούμε το χειμώνα θα είναι ζητούμενο. Κυρίως, πόσα χρήματα θα πρέπει να ξοδεύουμε για θέρμανση, αλλά και για καθημερινή διαβίωση, ειδικά για όλους εκείνους που χρησιμοποιούν φυσικό αέριο. Νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Ρωσικό Φυσικό Αέριο τέλος και την άνοιξη τα Ευρωπαϊκά αποθέματα θα είναι άδεια με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να τρέχει από αυταρχικό καθεστώς σε αντιδημοκρατική χώρα ανά τον κόσμο για να βρει υποκατάστατο, στον κύριο προμηθευτή της ΕΕ εδώ και δεκαετίες.
Τους τελευταίους μήνες όμως, η ενεργειακή ιστορία της ΕΕ έχει εμπλουτιστεί από πολλά γεγονότα. Υπήρξαν μερικά «ατυχήματα» σε αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου που όχι μόνο εγείρουν ερώτημα για το γιατί, αλλά συνιστούν και μια υπενθύμιση της.
Πρώτα ανατινάχθηκε ο Αγωγός Φυσικού Αερίου Nord Stream 2 που θα είχε διπλασιάσει τις ροές Φυσικού Αερίου από τη Ρωσία στη Γερμανία. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη χάνει έναν πιθανό τρόπο, αν όχι πολιτικό, τουλάχιστον «φυσικό», για την εισαγωγή Φυσικού Αερίου.
Ορισμένα προβλήματα διατάραξαν τις εξαγωγές πετρελαίου από το Καζακστάν, όπου βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου. Η ροή Φυσικού Αερίου από τη Λιβύη έχει επίσης μειωθεί. Η κυβέρνηση της Τρίπολης έχει ενταχθεί άλλωστε πλήρως στην σφαίρα της Αγκυρας με ότι αυτό σημαίνει. Πριν από λίγες μέρες σημειώθηκε έκρηξη στον αγωγό φυσικού αερίου που μεταφέρει αέριο από τη Ρωσία στην Ουκρανία.
Εδώ και λιγότερο από ένα μήνα, πάλι λόγω βλάβης, έχει μπλοκαριστεί μια από τις κύριες ενεργειακές υποδομές της Αμερικής: Ο αγωγός «Keystone» που μεταφέρει πετρέλαιο από τον Καναδά στις ΗΠΑ.
Είναι ένα πρόβλημα που σίγουρα περιορίζει την Αμερικανική ευελιξία όσον αφορά τις εξαγωγές LNG στην Ευρώπη. Που είναι και πανάκριβο!
Γύρω γύρω όλοι και στη μέση η Ευρώπη δηλαδή. Η ΕΕ έχει να χάσει τα πάντα σε ένα σενάριο όπου οι παγκόσμιες αγορές ενέργειας καταρρέουν: Είναι μια βαριά βιομηχανοποιημένη περιοχή που χρειάζεται φθηνή και άφθονη ενέργεια και δεν έχει δικούς της πόρους εκτός από την ανάπτυξη μιας ακριβής και ασταθούς εναλλακτικής λύσης, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ακριβώς σε αυτό το σενάριο όπου τα ατυχήματα και τα τεχνικά προβλήματα διαδέχονται το ένα το άλλο, η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη πολιτική κρίση με το Κατάρ που είναι υποψήφιο να αντικαταστήσει ενεργειακά τη Ρωσίας.
Το σκάνδαλο Qatargate, που αντικειμενικά υπονομεύει τις σχέσεις του Εμιράτου με την ΕΕ.
Το ερώτημα βγαίνει αβίαστα: Αυτή η μακρά σειρά ατυχών συμπτώσεων -μετά την Ρωσική εισβολή-είναι αποτέλεσμα τύχης ή όχι; Όταν μάλιστα η λίστα των συμπτώσεων θα μεγαλώσει κι άλλο, όπως φαίνεται.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν είναι τόσο αδύναμος και δεν έχει τόσα πολλά να χάσει όσο η Ευρώπη. Το ερώτημα δεν μπορεί παρά να είναι: cui prodest; Ποιος ωφελείται απ’ όλα αυτά; Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει στον ορίζοντα η ανάληψη ενός μόνιμου ευρωπαϊκού τρόπου επίλυσης της κρίσης.
Η Γερμανία επιδιώκει μια Έξω-Ευρωπαϊκή, εθνική διέξοδο από την κρίση του ενεργειακού συστήματος. Η Γαλλία διαλυμένη, δεν μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο. Εδώ ο Μακρόν δεν είναι σε θέση να ψηφίσει νόμους στην Εθνοσυνέλευση , που δεν την ελέγχει, και κυβερνά μόνο με επείγοντα ψηφίσματα.
Οι άλλες δυο μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις, η Ιταλία και η Ισπανία βρίσκονται στα σαγόνια μιας ΕΚΤ που αντιμετωπίζει την κρίση δημόσιου και ιδιωτικού χρέους με μονεταριστικό τρόπο.
Με απλά λόγια: Η αρχιτεκτονική του Μονέ και των άλλων ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης, καταρρέει από όλες τις πλευρές. Και ως εκ θαύματος, εμφανίζονται οι μοναρχίες του Κόλπου να αγοράζουν τα πάντα.
Σε έναν πόλεμο χωρίς χαρακώματα, για την κατάκτηση των ευρωπαϊκών οικονομικών και πολιτικών αγορών μέσω της φθηνότερης οδού: αυτή της αποσύνθεσης της ΕΕ.
Και ο Ρωσικός Πόλεμος καθιστά αυτή τη διείσδυση-που προέρχεται από τον Κόλπο-μια πρωτοφανή ανατρεπτική δύναμη. Η Εύα Καϊλή είναι άλλωστε το ορεκτικό. Το κυρίως γεύμα έρχεται…
