Είναι τόσο διάφανη, τόσο όμορφη σαν νεράϊδα, γεννημένη στη Ζάκυνθο, με λαμπρές σπουδές Μουσικής στο Εθνικό Ωδείο, ηθοποιίας στη Σχολή Θεοδοσιάδη και στη Royal Academy στο Λονδίνο, έχει πολλές αξιόλογες συνεργασίες με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες και με συνθέτες.
Σαν ηθοποιός έχει εμφανιστεί σε πρωταγωνιστικούς ρόλους του Εθνικού Θεάτρου, του Κ.Θ.Β.Ε. της Επιδαύρου, αλλά και του ελεύθερου θεάτρου.
Υπήρξε η ερμηνεύτρια του εισαγωγικού θέματος της τηλεοπτικής κάλυψης των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνας 2004, είναι η πρώτη Ελληνίδα που έδωσε συναυλία στην Αγία Ειρήνη της Κωνσταντινούπολης, στην Αίγυπτο τραγούδησε στο πλαίσιο των επίσημων εγκαινίων της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ερμήνευσε το Τραγούδι της Εναρκτήριας Τελετής της Eurovision στην Αθήνα το 2006, κι έχει πολλά cd.
Μαζί μας η Φωτεινή Δάρρα…….
Κυρία Δάρρα, γεννηθήκατε όχι μόνον σε ένα από τα ωραιότερα νησιά μας, αλλά και με μουσική παράδοση. Πως αγαπήσατε εσείς τη μουσική;
“Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί, αγαπούσα τη μουσική και το θέατρο σαν μία τέχνη αδιάσπαστη. Σίγουρα η ζακυνθινή καταγωγή μου με βοήθησε με τα ακούσματα που μου προσφέρθηκαν μέσα στο σπίτι και το περιβάλλον να έρθω πιο κοντά της, όμως η γενεσιουργός αιτία , πιστεύω πως για τον καθένα μας βρίσκεται στην ψυχή του μέσα. Δεν «αποφάσισα» ποτέ στ’ αλήθεια να γίνω τραγουδίστρια και ηθοποιός. Ήταν κάτι που ήρθε εντελώς φυσικά μέσα στη ζωή μου. Αν ξαναγεννιόμουν δεν θα το άλλαζα.»
Στην οικογένειά σας ασχολείτο κανείς με τη μουσική;
«Ερασιτεχνικά όλοι! Ο πατέρας μου βέβαια ήταν ο «τραγουδιστής» . Ήταν αυτός που πρωτοστατούσε στα γλέντια με τις καντάδες και τις αρέκειες. Τον θαύμαζα που τραγουδούσε με τέτοια ευκολία και όταν αργότερα μου ζητούσαν να πω ένα τραγούδι κι εγώ, η μικρούλα, ντρεπόμουν αλλά τραγουδούσα.
Νομίζω πως αν η συγκυρία του πολέμου δεν υπήρχε, όταν μεγάλωνε ο πατέρας μου, ίσως να είχε γίνει τραγουδιστής.»
Είστε από τις νέες και λαμπερές παρουσίες στον καλλιτεχνικό χώρο, ωστόσο έχετε συνεργαστεί με πολλούς και πολύ σπουδαίους Έλληνες και ξένους συνθέτες και έχετε πάρει μέρος σε πολλές αξιόλογες παραστάσεις, μέχρι και στην Επίδαυρο. Πείτε μας την ωραιότερη εμπειρία σας……
«Δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω μία κι αυτό γιατί κάθε φορά έχει τη δική της μαγεία. Αν ήθελα να ξεχωρίσω κάποιες θα έλεγα τις πρόβες μου με τους συνθέτες που συνεργάστηκα: τον Παπαδημητρίου, τον Θεοδωράκη, τον Μαμαγκάκη, τον Νικολόπουλο, τον Πλέσσα αλλά και τις στιγμές δίπλα σε μεγάλους τραγουδιστές που με δίδαξαν μέσα από την επαφή μας.
Θυμάμαι τώρα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη συναυλία μου στην Αγία Ειρήνη στην Κωνσταντινούπολη, στον ΟΗΕ κ.α. Όμως το πιο σπουδαίο όλων για μένα, είναι κάθε φορά που τραγουδάω ή παίζω μπροστά στο κοινό και νοιώθω ότι γινόμαστε φίλοι και διασκεδάζουμε παρέα και συγκινούμαστε και συνυπάρχουμε.»
Σε σύντομο χρονικό διάστημα από τότε που ξεκινήσατε γίνατε γνωστή, διάσημη. Αυτό σας άλλαξε;
«Όχι καθόλου. Δεν αισθάνομαι διάσημη. Ξαφνιάζομαι κάθε φορά που μου μιλάει κάποιος στο δρόμο, κυκλοφορώ με φόρμες και τζην και δεν πηγαίνω παρά μόνο ως καλεσμένη και σπάνια σε in μέρη. Οι παρέες μου είναι οι ίδιες εδώ και πολλά χρόνια. Μεγαλώνουν, αλλά οι παλιοί καλοί φίλοι παραμένουν.»
Ποια εποχή θεωρείτε ορόσημο στην καριέρα σας;
«Την εποχή που με εμπιστεύθηκαν οι καλλιτέχνες που θαυμάζω, όταν με δέχθηκε για μαθήτριά της η Mary Hammond στο Royal Academy, την πρώτη φορά που βρέθηκα μπροστά σε κοινό. Αυτά είναι τα καλλιτεχνικά ορόσημά μου.»
Τι επιρροή είχε πάνω σας η μητρότητα;
«Καταλυτική. Μου μεγέθυνε ότι θετικό είχα μέσα μου, μου έδωσε δύναμη, με ωρίμασε. Τα παιδιά σου δίνουν ελπίδα για το μέλλον.»
Σε ποιον θα θέλατε να πείτε ένα μεγάλο ευχαριστώ, και σε ποιον ένα…συγγνώμη;
«Ευχαριστώ λέω σε όλους όσους με εμπιστεύθηκαν στα πρώτα μου βήματα αλλά και τώρα, στους δασκάλους μου και στο κοινό που ‘γίναν φίλοι μου μέσα στα χρόνια. Στους φίλους μου και την οικογένεια μου που αγαπώ πολύ.
Συγνώμη θέλω να πω στη μαμά μου που, ενώ πάντα την υπεραγαπούσα, δεν καταλάβαινα τις αγωνίες της όταν ήμουν παιδί. Τώρα που είμαι κι εγώ μάνα τη δικαιολογώ σε όλα! Όλες οι μητέρες είναι ηρωϊδες»
Είστε μούσα του πολυβραβευμένου για το έργο του κι επάξιου συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων Ελλήνων συνθετών Δημήτρη Παπαδημητρίου. Πως είναι να συνεργάζεσαι με ένα ιερό τέρας; Τι διδαχθήκατε από αυτόν;
«Όταν συναντηθήκαμε πριν αρκετά χρόνια, ο Δημήτρης ήταν γνωστός μέσα στον καλλιτεχνικό χώρο και τότε άρχιζε να τον μαθαίνει το ευρύ κοινό. Μεγαλώσαμε μαζί, με τους ίδιους στόχους στη ζωή και τον ίδιο Θεό στην τέχνη.
Διδάχθηκα την υπομονή και την καρτερικότητα μέσα από την προσήλωσή μου επί σειρά ετών στο έργο του. Έμαθα να βάζω τους δημιουργούς ψηλά, εκεί που τους αξίζει.»
Η Τζένη Βάνου, δημόσια σας αναγνώρισε ως συνεχίστριά της, πως αισθάνεστε γι αυτό;
«Είναι σαν ένα όνειρο. Ήταν η σπουδαιότερη φωνή στο είδος που εκπροσωπούσε. Μια τραγουδίστρια με απίστευτες φωνητικές ικανότητες και ψυχή. Χαίρομαι που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας. Το κρατάω μέσα μου σαν φυλαχτό.»
Το μότο σας στη ζωή ποιο είναι;
«Ένα από τα δυο τρία είναι: «Μόνο αυτός που δεν τραβάει κουπί έχει χρόνο να ταρακουνήσει τη βάρκα»…..Ζαν Πωλ Σαρτρ»
Μια καθημερινή σας συνήθεια;
«Ένα φιλί στο παιδί μου και μετά ένας δυνατός καφές το πρωί. Έτσι αρχίζει η μέρα μου. Κατά τα άλλα καμία μέρα δεν είναι ίδια με τις άλλες.»
Μιλήστε μας για τη φετινή σας δραστηριότητα…..Συμμετέχετε στο έργο «Πλούτος» του Αριστοφάνη για όλη την οικογένεια, στην Σκηνή του Θεάτρου Τζένη Καρέζη σε μουσική και τραγούδια του Δημήτρη Παπαδημητρίου με τον Κωνσταντίνο Καζάκο, και τώρα με τον Αντώνη Ρέμο και τον Χρήστο Νικολόπουλο στο Διογένης Studio κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 23.00 και είστε και μαμά… πως τα καταφέρνετε με ένα τόσο φορτωμένο πρόγραμμα;
«Οι περισσότερες μητέρες είναι εργαζόμενες γυναίκες. Εργάζονται και για το καλύτερο παρόν και μέλλον των παιδιών τους. Της εξηγώ λοιπόν πως η μαμά πάει τώρα στο θέατρο γιατί την περιμένει κόσμος και γιατί πρέπει να εργαζόμαστε εμείς οι ενήλικες.
Αυτό, της λέω, μας βοηθάει να αγοράζουμε παιχνίδια και πράγματα που μας κάνουν να χαιρόμαστε. Πολλές φορές την παίρνω μαζί μου στο θέατρο και της αρέσει πολύ.
Ξαναγύρισα στο θέατρο και αυτό με ξανανιώνει. Παίζω και Τραγουδάω σε όλη τη διάρκεια αυτής της μουσικοθεατρικής διασκευής του «Πλούτου» του Αριστοφάνη, με ζωντανή ορχήστρα, έχοντας τον ρόλο της αφηγήτριας που κινεί τα νήματα των ηρώων.
Είναι πραγματικά υπέροχη εμπειρία. Ένα έργο τόσο επίκαιρο που διδάσκει όλους μας ότι ο πλούτος δεν φέρνει την ευτυχία. Είναι μια παράσταση απολαυστική πραγματικά για όλους! Ενήλικες και παιδιά.
Με τα μεγάλα τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου και άλλα, συναντιόμαστε φέτος με τον Αντώνη Ρέμο. Είναι μια καλλιτεχνική συνύπαρξη που ένιωσα από την αρχή ότι έχει ενδιαφέρον. Δεν είναι πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τον Χρήστο Νικολόπουλο και είμαι πολύ χαρούμενη που τραγουδάμε τα τραγούδια του σε έναν χώρο που έχουν περάσει πολλές σπουδαίες φωνές του έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού.
Φέτος γνώρισα από κοντά και τον Αντώνη Ρέμο που είναι αναμφισβήτητα πολύ αγαπητός σε μια μεγάλη μερίδα του κοινού, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του εδώ και πολλά χρόνια.
Είμαστε μια αγαπημένη ομάδα που στόχο έχουμε να ψυχαγωγήσουμε τον κόσμο σε εποχές φουρτουνιασμένες. Ξεκινήσαμε πολύ δυναμικά και φαίνεται ότι το κοινό ήδη μας υποδέχθηκε πολύ ζεστά και μας εμπιστεύεται.»
{jcomments on}
