Την περασμένη Τετάρτη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια , επισήμων , και πολλών καλεσμένων, η πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο ΕΛΠΙΔΑ και πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unesco Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη και τα μέλη του Συλλόγου γιόρτασαν με μια συγκινητική εκδήλωση την επέτειο 20 χρόνων λειτουργίας της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών. Ένα τεράστιο έργο, προσωπική επιτυχία της κυρίας Βαρδινογιάννη.
Η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη είναι μια γυναίκα με έμφυτη ευγένεια, ζωντάνια, δύναμη και καλοσύνη. Τα επιτεύγματά της , τις τιμητικές διακρίσεις και τα βραβεία που της έχουν απονείμει και στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς θα θέλαμε σελίδες για να τ απαριθμήσουμε.
Σίγουρα είναι από τις Ελληνίδες που κατέχουν σε παγκόσμιο επίπεδο αξιοσέβαστη θέση, και αναγνωρίζεται το ανθρωπιστικό, πολιτιστικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο από λαμπρές προσωπικότητες της επιστήμης και της τέχνης.
Η νεαρή Μαριάννα Μπουρνάκη μεταμορφώθηκε σε μια σπουδαία κι αξιοζήλευτη σύζυγο του μεγιστάνα Βαρδή Βαρδινογιάννη – που στις δύσκολες ώρες στάθηκε βράχος δίπλα του – μια υπέροχη μητέρα και γιαγιά , που ο Θεός την αξίωσε να αποκτήσει μια θαυμάσια οικογένεια.
Η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη είναι μια έξυπνη, δυνατή και σοβαρή γυναίκα, πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο, που δεν εκμεταλλεύτηκε την ευμάρειά της για να κάνει επίδειξη, αλλά καλλιέργησε το πνεύμα και τις γνώσεις της με όσο περισσότερη μελέτη και μάθηση.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Εδώ και πολλά χρόνια έχει αφιερώσει τη ζωή της όχι μόνο στην ανακούφιση του ανθρώπινου και ιδιαίτερα του παιδικού πόνου, την προώθηση της πατρίδας της με τις δωρεές που κάνει με αρωγό πάντα τον σύζυγό της, αλλά και το μεγάλο ανθρωπιστικό της έργο.
Όλα αυτά είναι εκείνα που φαίνονται…Εκείνο όμως που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως ο Βαρδής και η Μαριάννα Βαρδινογιάννη κάνουν πολλά καλά και βοηθούν πολύ κόσμο σιωπηρά.
Ναι, η Μαριάννα ντύνεται ακριβά, ναι, η Μαριάννα έχει μυθικά κοσμήματα, όμως τα δικαιούται και τα φορά στις περιπτώσεις που πρέπει, αφού ο «κύκλος» του ζεύγους είναι διεθνής, ανάμεσα σε βασιλείς, πρίγκιπες, προέδρους, επιστήμονες. Υπάρχει όμως και η άλλη Μαριάννα , αυτή που αφιερώνει ατέλειωτες ώρες για τα άρρωστα παιδιά.
Ίσως αν δεν ήταν εκείνη που άρχισε την προσπάθεια, το πρώτο Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων να μην είχε γίνει ακόμη ή και να μη γινόταν ποτέ. Και σωστά το ονόμασαν προς τιμήν της «ΕΛΠΙΔΑ – ΜΑΡΙΑΝΝΑ Β. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ» Όχι μόνο αξίζει των συγχαρητηρίων μας, αλλά και του αμέριστου σεβασμού μας.
Παιδικά χρόνια
Ο πατέρας της καταγόταν από το Λεωνίδιο κι η μητέρα της από την Τρίπολη. Συμπτωματικά συναντήθηκαν στην Ερμιόνη στον πόλεμο του 40 και παντρεύτηκαν. Ο πατέρας της Μαριάννας ήταν έμπορος κι έτσι μπορούσε να προσφέρει στις δυο του κόρες μια καλή ζωή.
Η Μαριάννα έτρεφε ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για τη μητέρα της, η οποία αν και είχε τελειώσει μόνο το σχολαρχείο, επεδίωξε το καλύτερο για τα παιδιά της. Από οκτώ χρονών την έβαλε να μάθει αγγλικά, την έστειλε γυμνάσιο στην Αθήνα και δέχτηκε ακόμη και να πάει για σπουδές στην Αμερική. Η Ευαγγελία Μπουρνάκη δε γνώριζε τότε το λαμπερό μέλλον που επεφύλασσε η ζωή στη Μαριάννα της .
Η γνωριμία με τον άνδρα της ζωής της
Ήταν μαθήτρια γυμνασίου ακόμη η Μαριάννα, όταν σε σπίτι φίλων γνώρισε τον γοητευτικό αξιωματικό του Ναυτικού τον νεαρό Κρητικό Βαρδή Βαρδινογιάννη. Έρωτας με την πρώτη ματιά!
Tο Ναυτικό έστειλε τον Βαρδή στην Αμερική και η Μαριάννα με την πρόφαση των σπουδών τον ακολούθησε γιατί ήθελε να βρίσκεται κοντά του. Όμως ο Βαρδής έμενε στη Χαβάη κι εκείνη βρέθηκε στο Denver University να σπουδάζει Οικονομικά τα οποία και δεν ολοκλήρωσε αφού σε δύο χρόνια επέστρεψε.
Παντρεύτηκαν στις 18 Μαΐου του 1961, με κουμπάρο το Χρήστο Λαμπράκη, που ο Βαρδής γνώρισε στο στρατιωτικό. Στις αρχές του γάμου της η Μαριάννα ήταν υπάλληλος της αμερικανικής πρεσβείας, μιας και ο μισθός του σημαιοφόρου τότε, στο Πολεμικό Ναυτικό, Βαρδή της, ήταν μόλις 2.500 δρχ. το μήνα.
Για επιπλέον χρήματα, εργαζόταν και στο ραδιοφωνικό σταθμό ως εκφωνήτρια ειδήσεων στην Αμερικανική Βάση στο Ελληνικό, όπου γνώρισε και τη Μελίνα Μερκούρη μετέπειτα φίλη της.
Όταν ήρθε η μετάθεση του Βαρδή για τη ναυτική βάση του Πόρτσμουθ, έφυγαν γι Αγγλία. Εκεί ολοκλήρωσε τις σπουδές στην Ιστορία Τέχνης, που αργότερα στάθηκαν πολύτιμες για το μέλλον της και τις δραστηριότητές της στην Unesco.
Όταν γύρισαν από το Λονδίνο ο πατέρας της τους έδωσε δύο διαμερίσματα, το ένα για να μένουν και το άλλο για να το νοικιάζουν. Το διαμέρισμα της οδού Πιπίνου το έβαλαν ενέχυρο για να βρεθούν τα χρήματα να ξεκινήσουν ο Νίκος και ο Βαρδής τη δουλειά τους, και τους έφερε γούρι.
Ποτέ δεν ονειρευόταν ν αποκτήσει χρήματα. Στα πρώτα χρόνια του γάμου με τρία παιδιά, θυμάται έβγαινε στη βεράντα του σπιτιού της Φωκίωνος Νέγρη, κι΄ έλεγε. «Εδώ θα μεγαλώσω τα παιδιά μου, εδώ θα ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας». Τόσο γεμάτη αισθανόταν. Στόχος της ήταν πάντα η οικογένειά της.
Όχι τα χρήματα. «Δεν θα ξεχάσω, λεει σε κάποια συνέντευξή της, αυτό που κάποτε μου είχε πει ο Βαρδής. Μπορεί να επιτύχω σαν επιχειρηματίας, αλλά αν αποτύχω σαν πατέρας, δεν θα το αντέξω, και συνεχίζει: «το μόνο που θέλω να με συνοδεύει όταν δεν θα υπάρχω πια στη ζωή είναι ο τίτλος της καλής μητέρας και της καλής συζύγου. Για μένα πηγή δύναμης είναι πρώτα απ όλα ο άνδρας μου και μετά η οικογένειά μου».
Η εξορία στην Αμοργό και η απόπειρα δολοφονίας
Δυο γεγονότα στιγμάτισαν τη ζωή της. Το ένα η εξορία του αγαπημένου της στην Αμοργό από την χούντα, τέλη του 1967. «Βρέθηκα μόνη με τρία μωρά, το τρίτο μόλις σαράντα ημερών, δίχως κανένα φίλο δίπλα μας. Κάποια στιγμή, εμπιστεύομαι τα μωρά στη μητέρα μου και πάω στην Αμοργό μ ένα καΐκι. 8 μήνες έμεινα. Όταν αφέθηκε ελεύθερος ο Βαρδής, δεν μπορούσε να γυρίσει στο ναυτικό.
Έτσι άλλαξε η ζωή μας, αφού από τότε ασχολήθηκε ενεργά με τις επιχειρήσεις Αργότερα επί Καραμανλή του απονεμήθηκε ο τίτλος ναυάρχου».
Το άλλο γεγονός ήταν η απόπειρα δολοφονίας του το 1990 από τη 17Ν.
Σε δυο από τις λίγες συνεντεύξεις που έχει δώσει έχει απαντήσει:
– Πόσες φορές μπορεί να ερωτευτεί μια γυναίκα;
«Δεν είμαι η αρμόδια να απαντήσω. Ερωτεύτηκα μόνο μια φορά στη ζωή μου αλλά είναι σα να ερωτεύτηκα εκατό ανθρώπους μαζί. Κάπου διάβασα πως κανείς δεν γνωρίζει τον έρωτα καλύτερα από τους ανθρώπους που ερωτεύονται σπάνια. Γιατί οι άλλοι απλώς κάνουν συλλογές ερωτικών ενάρξεων».
– Όταν κοιτάτε πίσω τι αισθάνεστε;
«Αυτό που έλεγαν οι Ίνκας, πως μέλλον είναι το παρελθόν σου. Το πόσο το τιμάς. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για να το τιμήσεις είναι να μην είσαι αμνήμων. Το ίδιο ισχύει και για την πατρίδα σου. Εκατό χρόνια δίχως γνώση ιστορίας μας θα έφθαναν να γίνουμε λαός χωρίς μέλλον».
– Άνθρωποι που σας έχουν καθορίσει – διαμορφώσει;
«Αν η ουσιαστική παιδαγωγική ξεκινάει από το πρώτο μετεφηβικό στάδιο του ανθρώπου, τότε ο παιδαγωγός μου υπήρξε ο άνδρας μου και ακόμη μου δείχνει το δρόμο σε σημαντικές στιγμές της ζωής μου, είναι πηγή δύναμης.
Τις βασικές αρχές μου τις έδωσαν οι γονείς μου αλλά ο άνδρας μου ουσιαστικά διαμόρφωσε το χαρακτήρα μου».
