«Έπειτα από τη δημοσίευση του ρεπορτάζ για το παράλληλο και ατελέσφορο σύστημα καταγραφής των κρουσμάτων κορωνοϊού από την ΗΔΙΚΑ και τον ΕΟΔΥ ασκήθηκε ασφυκτική πίεση από το Μέγαρο Μαξίμου».
Υπογραφή: Δήμητρα Κρουστάλλη, πρώην διευθύντρια σύνταξης του «Βήματος».
Συριζαία; Κάθε άλλο. Αν κάτι απέπνεαν τα γραπτά της ήταν μίσος για τον Τσίπρα και λατρεία για τον Μητσοτάκη και την κομπανία του. Δικαίωμά της. Ο καθένας έχει την προσωπική του επαγγελματική αντίληψη.
Αλλά, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ήταν αρκετή η υπογραφή σε ένα ρεπορτάζ εκτός γραμμής για ένα αποτέλεσμα ελαφρώς τραγελαφικό: Υπό τις Κυβερνητικές πιέσεις μια φιλοκυβερνητική δημοσιογράφος οδηγήθηκε στην έξοδο από τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα, που την έχει στελεχοποιήσει.
Πρόδρομα φαινόμενα του τέλους πολιτικών περιόδων με Κυβερνήσεις που δεν στηρίζονται στην πολιτική τους και την ακτινοβολία του επικεφαλής τους στο λαό, αλλά στη συναλλαγή με άλλα συστήματα εξουσίας – όπως τα ΜΜΕ – που έχουν το πάνω χέρι.
Αλλά όταν η εκλεγμένη Κυβέρνηση υποκύπτει σε εξωτερικούς μηχανισμούς ισχύος, η δημοκρατική λειτουργία παραβιάζεται. Αυτό συνέβη στη σχέση Κυβέρνησης Μητσοτάκη – Συγκροτήματος Μαρινάκη.
Αν η αντικυβερνητική Ακρίτα είχε προγραφεί, η φιλοκυβερνητική Κρουστάλλη υπήρξε παράπλευρη απώλεια για να συντηρηθεί μια αμαρτωλή ισορροπία.
Το αξιοπρόσεκτο σ’ αυτό το ομιχλώδες τοπίο είναι ότι εξοβελίζεται, κατόπιν Κυβερνητικών πιέσεων, η «υποδιευθύντρια», ως συντάκτρια ενός δημοσιεύματος, αλλά δεν παραιτείται ο διευθυντής για την προφανή αποδοχή των πιέσεων από τον ιδιοκτήτη. Καθίσταται έτσι «αδύναμος διευθυντής» – για να θυμηθούμε τον «αδύναμο εκδότη».
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ………..
