Είναι πια οφθαλμοφανές, που αποδείχτηκε με την επίσκεψη Ερντογάν στο Βερολίνο, πως ο επί τόσα πολλά χρόνια Πρόεδρος της Τουρκίας ελπίζει πως μπορεί ακόμα να ξεγελά τους ισχυρούς.
Θέματα όπως η τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρώπη κτλ είναι η γαρνιτούρα του κυρίως πιάτου που έχει τα εξοπλιστικά, με αιχμή τα μαχητικά Γιουροφάιτερ, τα οποία εμπεριέχουν τα πάντα. Ποια είναι τα πάντα;
Τα γνωστά διαχρονικά Τούρκικα, όπως πχ πελατειακή, ζητιανιλίκη, παραπονιάρικη, και στο τέλος εκβιαστική «α δεν μας δώσουν θα πάρουμε από αλλού».
Διττή η απατηλή φράση, αφού ενθαρρύνει τους «καθρεπτισμένους» να επηρεάζουν την κατάσταση υπέρ Τουρκίας (δώστε όπλα για να μη τους πάρει ο Ρώσος κ.α.) και ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων από την οποία κατά κανόνα πάντα κέρδιζε η Τουρκία.
Το ερώτημα είναι γιατί ο Ισπανός και ο Άγγλος συναίνεσαν πρώτοι; Δεν βλέπει κανείς πως ο μοναδικός στόχος του Ερντογάν είναι η εξέλιξη της Τουρκίας σε μία γιγαντιαία Χαμάς/Χετζμπολάχ μαζί και τα δύο για να πατρονάρει τους Ισλάμ πληθυσμούς ως ο Mεγάλος Nταβατζής (κάπο ντι κάπι) για να δοξαστεί, από αυτούς, και να ενισχύεται οικονομικά από τους πετρελαιάδες υποσκελίζοντας το, εξ ίσου φιλόδοξο επ’ αυτού, Ιράν;
Προσπαθώντας να πείσει τους Δυτικούς λοιπόν πρώτα, αφού εκεί είναι η δυσκολία, ότι, με την Τουρκία να τους έχει στο «τσεπάκι» θα είστε ήσυχοι, και αμέσως μετά τους Ισλάμ ακριβώς το ίδιο αντίστροφα.
Θα του το επιτρέψουν; Δύσκολο, αφού Μητσοτάκη διαθέτει σήμερα μόνο η Ελλάς!…
